Οι στατίνες -η πιο συχνά συνταγογραφούμενη κατηγορία φαρμάκων κατά της χοληστερίνης παγκοσμίως- σχετίζονται με μια αύξηση κατά 46% του κινδύνου ανάπτυξης διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια νέα φινλανδική επιστημονική έρευνα. Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση διαβήτη σε όσους παίρνουν στατίνες και η νέα έρευνα το επιβεβαιώνει, αλλά δείχνει ότι ο κίνδυνος είναι ακόμη μεγαλύτερος από ό,τι θεωρείτο έως τώρα.
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Diabetologia" της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Μελέτη του Διαβήτη, μελέτησαν στοιχεία για 8.749 άνδρες που αρχικά δεν είχαν διαβήτη.
Οι συμμετέχοντες στην έρευνα ήσαν ηλικίας 45 έως 73 ετών και παρακολουθήθηκαν επί σχεδόν έξι έτη, στη διάρκεια των οποίων διαγνώστηκε διαβήτης σε 625 άτομα. Η ανάλυση έδειξε πως όσοι έπαιρναν στατίνες (το 53% έπαιρναν ατορβαστατίνη και το 29% συμβαστατίνη), είχαν κατά μέσο όρο 46% μεγαλύτερη πιθανότητα να εκδηλώσουν διαβήτη, σε σχέση με όσους δεν έπαιρναν αυτά τα φάρμακα.
Ο κίνδυνος εκδήλωσης διαβήτη εξαρτιόταν από τη δοσολογία των στατινών. Η έρευνα διαπίστωσε επίσης μια μέση μείωση κατά 24% της ευαισθησίας στην ινσουλίνη (αύξηση ινσουλινοαντοχής) σε όσους έπαιρναν στατίνες. Αυξημένοι ήσαν και οι δείκτες γλυκόζης (σακχάρου) στο αίμα όσων έκαναν τη σχετική θεραπεία.
Οι ερευνητές επεσήμαναν πως χρειάζονται πάντως περαιτέρω μελέτες για να επιβεβαιωθεί κατά πόσο τα ευρήματά τους ισχύουν και για τις γυναίκες.
Μια άλλη αμερικανική επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τον δρα Νάθαν Στίτσιελ του Πανεπιστημίου Ουάσιγκτον, η οποία μόλις δημοσιεύθηκε στο ιατρικό περιοδικό "The Lancet", δείχνει ότι οι στατίνες ωφελούν περισσότερο εκείνους τους ασθενείς που έχουν τον μεγαλύτερο γενετικό κίνδυνο για έμφραγμα.
Στην περίπτωση αυτών των ατόμων, ο κίνδυνος εμφράγματος μειώνεται κατά 48% κατά μέσο όρο, χάρη στις στατίνες. Στους υπόλοιπους ανθρώπους, που δεν έχουν γενετικό υπόβαθρο για εκδήλωση εμφράγματος, το όφελος από τις στατίνες είναι μικρότερο.
Οι ερευνητές ανέλυσαν το γενετικό «προφίλ» άνω των 49.000 ατόμων και βρήκαν ότι οι ασθενείς με DNA υψηλού κινδύνου έχουν 70% μεγαλύτερη πιθανότητα για έμφραγμα σε σχέση με όσους δεν έχουν τέτοιο γενετικό κίνδυνο. Η θεραπεία με στατίνες μειώνει κατά 13% τον κίνδυνο εμφράγματος στην ομάδα χαμηλού γενετικού κινδύνου, κατά 29% στην ομάδα μεσαίου κινδύνου και κατά 48% στην ομάδα υψηλού κινδύνου.
Πηγή: ΑΠΕ
