Το περπάτημα για μισή ώρα την ημέρα ισοδυναμεί με ένα «μαγικό χάπι» που καταπολεμά τη γήρανση και προλαμβάνει τον πρόωρο θάνατο, ανακοίνωσε ένας Βρετανός ειδικός.
Ο δρ Τζέιμς Μπράουν, λέκτορας στη Σχολή Ζωής & Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Άστον, εξέπληξε τους ακροατές του εφετινού Βρετανικού Φεστιβάλ Επιστήμης, που διεξάγεται στο Μπέρμιγχαμ, παρουσιάζοντας τα «μυριάδες οφέλη ενός φαρμάκου, που μπορεί να διαφυλάξει την υγεία και να βελτιώσει την ποιότητα της ζωής»
Όπως εξήγησε, «το θαυματουργό φάρμακο προλαμβάνει τη παχυσαρκία και τον διαβήτη, μειώνει τον κίνδυνο ορισμένων μορφών καρκίνου, ανακουφίζει από την κατάθλιψη και το άγχος, την αύξηση της κινητικότητας, και μειώνει τις πιθανότητες κατάγματος του ισχίου κατά 40%». Επίσης «βελτιώνει την ικανότητα σκέψης και του λόγου, επιβραδύνει την εξέλιξη της νόσου του Αλτσχάιμερ, μειώνει τους αρθριτικούς πόνους κατά 50%, αυξάνει τα επίπεδα ενέργειας, μειώνει την κόπωση και οδηγεί σε 23% χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου».
Ποιο είναι αυτό το «μαγικό φάρμακο»; «Αυτό δεν είναι ένα χάπι, είναι άσκηση», απάντησε και προσέθεσε «Όλες αυτές τις αλλαγές δεν τις έχουμε δει σε ανθρώπους που τρέχουν μαραθώνιους, σε άτομα που σηκώνουν βάρη στο γυμναστήριο, ή σε όσους περνούν τέσσερις ώρες τρέχοντας στο διάδρομο. Αυτά που βλέπουμε σε όσους περπατούν και που περπατούν για μισή ώρα την ημέρα».
Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του , ο Δρ Μπράουν παρουσίασε την φιλοσοφία του «χρησιμοποίησε το, ειδάλλως θα το χάσεις» που ταιριάζει απόλυτα στις επιπτώσεις της καθιστικής ζωής, η οποία οδηγεί σε απώλεια μυϊκής μάζας που όσο περνάνε τα χρόνια τόσο πιο δύσκολα ανακτάται και γι’ αυτό ασκεί ολοένα μεγαλύτερο αντίκτυπο στην ποιότητα της ζωής. Ο Δρ. Μπράουν περιέγραψε μια μελέτη που συνέκρινε δύο ομάδες, μία ομάδα νεαρών και μία ομάδα ηλικιωμένων εθελοντών, που είχαν το ένα πόδι τους σε γύψο για δύο εβδομάδες.
Οι νεαροί εθελοντές έχασαν διπλάσια μυϊκή μάζα απ’ όση οι ηλικιωμένοι, αλλά έπειτα από τέσσερις εβδομάδες προπόνησης στο γυμναστήριο την είχαν ανακτήσει εξ ολοκλήρου. Στους ηλικιωμένους, όμως, η μυϊκή μάζα δεν είχε αποκατασταθεί στις τέσσερις εβδομάδες, ενώ ούτε καν στις οκτώ δεν είχε επανέλθει στα προ της ακινησίας επίπεδα.
