Η καλή ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη από την πρώτη στιγμή της νόσου, είναι πλέον ξεκάθαρο ότι προφυλάσσει τον διαβητικό από τις επιπλοκές.
Ακόμη και από επιπλοκές όπως το διαβητικό πόδι που τρομάζει τους περισσότερους ασθενείς. Ο Πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης Παθήσεων του Διαβητικού Ποδιού, Παθολόγος-Διαβητολόγος στο Νοσοκομείο “Παπαγεωργίου” της Θεσσαλονίκης, κ. Χρήστος Μανές, επισημαίνει ότι η κύρια αιτία για την επιπλοκή αυτή, είναι η καθυστερημένη εντόπιση ενός τραυματισμού στα πόδια των διαβητικών και τονίζει ότι ακόμα και άνθρωποι με “λίγο αυξημένο” σάκχαρο, θα πρέπει να είναι προσεκτικοί και αν ελέγχουν συχνά τα πόδια τους.
Επίσης, αναφέρεται σε όλες τις επιλογές, που υπάρχουν σήμερα για την αντιμετώπιση του διαβητικού ποδιού, και εξηγεί ότι στόχος των ειδικών είναι να καταπολεμηθεί άμεσα η λοίμωξη στο πόδι , του οποίου η αιμάτωση θα πρέπει να αποκατασταθεί.
Για ποιο λόγο πολλοί διαβητικοί φτάνουν σε επιπλοκές του σακχαρώδη διαβήτη όπως το διαβητικό πόδι ή ακόμα και ο ακρωτηριασμός;
Κύρια αιτία για τις επιπλοκές από τα πόδια είναι η καθυστερημένη εντόπιση ενός τραυματισμού στα πόδια, ακόμα και αν είναι ασήμαντος σε σχέση με το μέγεθος ή σε σχέση με τον πόνο που προκάλεσε. Μπορεί να πρόκειται για μια μικρή αμυχή (γδάρσιμο) ή ακόμα για ένα τραύμα όπως από το κεφάλι μιας καρφίτσας. Αυτά πρέπει να αναφερθούν άμεσα στο γιατρό ή σε άλλο επαγγελματία Υγείας.
Επιπλέον για οποιαδήποτε αλλαγή στο χρώμα των ποδιών ή των δακτύλων, κυρίως προς το πιο σκούρο, πρέπει να ενημερωθεί άμεσα ο θεράπων γιατρός ή να απευθυνθεί το άτομο σε κάποιο άλλο άτομο από το χώρο της υγείας.
Πόσο καιρό μετά τη διάγνωση του σακχαρώδη διαβήτη παρουσιάζονται οι επιπλοκές του διαβητικού ποδιού; Τι μπορούν να κάνουν πρακτικά οι ασθενείς για να προλάβουν ή να καθυστερήσουν την εμφάνιση αυτών των επιπλοκών;
Στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (εμφανίζεται συνήθως σε μεγάλη ηλικία) μπορεί να υπάρχουν οι επιπλοκές στα πόδια (νευροπάθεια και αγγειοπάθεια) κατά την πρώτη διάγνωση του διαβήτη. Προσοχή, αν μας πει κάποιος ότι το "σάκχαρο είναι λίγο αυξημένο" δε σημαίνει ότι ο παραπάνω κίνδυνος από τις βλάβες που αναφέραμε δεν μπορεί να υπάρχει.
Μόνο αν εξετασθούν τα πόδια μας από εξειδικευμένο γιατρό μπορεί να αποκλεισθεί η ύπαρξη επιπλοκών. Στα άτομα με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 1 (εμφανίζεται σε νεαρή ηλικία) οι επιπλοκές εμφανίζονται συνήθως μετά την πενταετία από τη διάγνωση του Διαβήτη. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν δούμε μια πληγή μικρή ή κάποια αλλαγή χρώματος πριν την πενταετία θα αμελήσουμε να το αναφέρουμε στο γιατρό μας.
Η καλή ρύθμιση του διαβήτη από την πρώτη στιγμή της διάγνωσης προφυλάσσει το άτομο από τις επιπλοκές που αναφέρθηκαν.
Ποια σχέση έχουν με τις επιπλοκές του Διαβητικού Ποδιού οι θεραπευτικές επιλογές κατά την αντιμετώπιση του σακχαρώδη Διαβήτη; Υπάρχουν θεραπείες ή φάρμακα που μπορούν να επιβραδύνουν την εξέλιξη των επιπλοκών ή και να αποτρέψουν το Διαβητικό Πόδι;
Ειδικές θεραπευτικές επιλογές που προστατεύουν από τις επιπλοκές στα πόδια περισσότερο από άλλες επιλογές δεν υπάρχουν. Πρέπει να πετυχαίνουμε και να διατηρούμε την καλύτερη δυνατή ρύθμιση π.χ. γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη μικρότερη από 7%.
Είναι σοβαρή αμέλεια να καθυστερούμε να εντατικοποιήσουμε την θεραπεία (προσθήκη ινσουλίνης, αύξηση των χορηγουμένων ενέσεων κ.λπ.), αν δεν έχουμε πετύχει τον παραπάνω στόχο.
Ποιους θεραπευτικούς στόχους θέτετε στους ασθενείς σας που απειλούνται με την εμφάνιση Διαβητικού Ποδιού; Πώς εξασφαλίζετε τη συνεργασία τους στη θεραπεία και τη συμμόρφωση στις οδηγίες σας;
Οι στόχοι είναι κοινοί για όλους. Γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη μικρότερη από 7%, είναι το ελάχιστο που πρέπει να επιτύχει και να διατηρεί το άτομο με σακχαρώδη διαβήτη. Για άτομα με έναρξη επιπλοκών και σε νεαρή ηλικία, οφείλουμε να προσπαθούμε για τιμές γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης μικρότερες από 6,5%, λαμβάνοντας υπόψιν τις ιδιαίτερες ανάγκες κάθε ατόμου.
Η συστηματική καταγραφή των σακχάρων και η συζήτηση με τον γιατρό είναι ουσιαστικό στοιχείο στην επίτευξη καλής ρύθμισης. Επιπλέον η συχνή καθημερινή εξέταση των ποδιών από το άτομο με διαβήτη για την ύπαρξη τραυματισμού ή κάποιας αλλαγής χρώματος στα πόδια βοηθά στην αποφυγή σοβαρότερων προβλημάτων.
Ποια είναι η καταλληλότερη αγωγή για την αντιμετώπιση του σακχαρώδη διαβήτη και των επιπλοκών του, και ειδικότερα του Διαβητικού Ποδιού;
Στην περίπτωση του Διαβητικού ποδιού η προσπάθεια είναι να καταπολεμηθεί άμεσα η λοίμωξη (μικρόβια εισέρχονται από την πληγή μέσα στο πόδι και καταστρέφουν τους ιστούς π.χ. οστά κ.λ.π.) και να εξασφαλισθεί ότι η παροχή αίματος στο πάσχον σκέλος είναι ικανοποιητική, δηλαδή ότι δεν υπάρχει απόφραξη αγγείων.
Σχετικά με τον κίνδυνο για άλλες επιπλοκές από την καρδιά, νεφρούς και μάτια επιβάλλεται και η άριστη ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης (130/80mm Hg) και οπωσδήποτε η μείωση της LDL χοληστερίνης (υπεύθυνη για την αθηρωμάτωση και την στεφανιαία νόσο) σε επίπεδα κάτω από 100 mg% ή ακόμα και σε επίπεδα κάτω από 70 mg% εφόσον προηγήθηκε καρδιακό επεισόδιο. Οι στόχοι αυτοί συνιστώνται από την διεθνή επιστημονική κοινότητα.
Διαβάστε το αφιέρωμα "Ποιος φοβάται το διαβήτη" από το news.gr.
