Ένα ποτήρι μπίρα αρκεί για να γίνετε πιο κοινωνικός
Εκ πρώτης όψεως το μεθύσι έχει να κάνει με το πόσο αλκοόλ έχει πιει κανείς. Όμως, στην πραγματικότητα, το πόσο μεθυσμένος νιώθει κάποιος, δεν εξαρτάται μόνο από το πόσα ποτηράκια έχει «κατεβάσει», αλλά επίσης από το πόσο μεθυσμένοι είναι οι γύρω του, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα.
Η μελέτη -η πρώτη του είδους της- δείχνει ότι πέρα από την αντικειμενική διάσταση (την ποσότητα του αλκοόλ που έχει καταναλωθεί), υπάρχει επίσης μια καθόλου αμελητέα υποκειμενική διάσταση στο μεθύσι, που έχει να κάνει με το πόσο έχουν πιεί οι άλλοι.
Από όσους περισσότερους μεθυσμένους (του ίδιου φύλου) περιβάλλεται κανείς, τόσο λιγότερο μεθυσμένος νιώθει ο ίδιος.
Όταν τριγύρω όλοι πίνουν και μεθάνε, τείνει κανείς να υποτιμά πόσο έχει μεθύσει και υποβαθμίζει τους κινδύνους από το πολύ αλκοόλ. Όσο πιο μεθυσμένοι είναι ή φαίνονται οι γύρω του, τόσο ο ίδιος νιώθει πιο άνετα να πιει παραπάνω.
Αντίθετα, όταν όλοι γύρω του είναι «στεγνοί» ή έστω λιγότερο μεθυσμένοι, κάποιος που έχει πιεί, νιώθει περισσότερο μεθυσμένος και αντιλαμβάνεται καλύτερα -ή και υπερτιμά- τους κινδύνους από το αλκοόλ.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ, με επικεφαλής τον καθηγητή Σάϊμον Μουρ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο βρετανικό περιοδικό για θέματα δημόσιας υγείας "BMC Public Health", ξεχύθηκαν μέσα στη νύχτα στους δρόμους της ουαλικής πόλης και ζήτησαν από 1.862 άτομα με μέση ηλικία 27 ετών να υποβληθούν σε αλκοτέστ, αφότου είχαν πιεί σε κάποιο μπαρ.
Παράλληλα, οι εθελοντές απάντησαν σε ερωτηματολόγια για το πόσο μεθυσμένοι πίστευαν ότι ήσαν, για το πόσο μεθυσμένοι ήσαν οι γύρω τους, καθώς και για το πόσο αντιλαμβάνονταν τις πιθανές συνέπειες του αλκοόλ στην υγεία τους, τόσο τις άμεσες (π.χ. ένα τροχαίο), όσο και τις μακροπρόθεσμες (π.χ. κίρρωση ήπατος).
Η μελέτη διαπίστωσε ότι ο μέσος άνθρωπος (οι άνδρες περισσότερο από τις γυναίκες) δηλώνει πως νιώθει μεσαία μεθυσμένος και αισθάνεται ένα επίσης μεσαίο επίπεδο κινδύνου λόγω του αλκοόλ, παρόλο που αντικειμενικά έχει ξεπεράσει σαφώς το επιτρεπτό όριο αλκοόλ στο αίμα του.
Χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα, οι επιστήμονες υπολόγισαν με ποιό τρόπο σχετίζεται το αντικειμενικό μεθύσι (η κατανάλωση αλκοόλ) με το υποκειμενικό (την επίδραση των άλλων), καθώς και με την αντίληψη των κινδύνων.
Το βασικό συμπέρασμα από άποψη δημόσιας υγείας είναι ότι αν κανείς θέλει να «συμμαζέψει» έναν μεθυσμένο, το καλύτερο που έχει να κάνει, είναι να τον βάλει ανάμεσα σε ξεμέθυστους για να τον κάνει να...ξενερώσει.
Ένα ποτήρι μπίρα σας κάνει πιο κοινωνικούς
Εξάλλου, μια άλλη μικρή ελβετική επιστημονική έρευνα επιβεβαιώνει αυτό που όλοι λίγο-πολύ έχουν ανακαλύψει: ότι ακόμη κι ένα μόνο ποτήρι μπίρα μπορεί να κάνει κάποιον πιο κοινωνικό.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ματίας Λιέχτι του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Βασιλείας, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχοφαρμακολογίας "Psychopharmacology", καθώς και ανάλογη ανακοίνωση στο διεθνές συνέδριο του Ευρωπαϊκού Κολλεγίου Νευροψυχοφαρμακολογίας στη Βιέννη, έκαναν δοκιμές με 60 υγιείς άνδρες και γυναίκες, που ήπιαν μπίρα με ή χωρίς αλκοόλ.
Στη συνέχεια, οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να κάνουν μια σειρά από τεστ (αναγνώρισης προσώπων, συναισθηματικής ενσυναίσθησης, σεξουαλικής διεγερσης κ.α.), για να διαπιστωθεί η επίπτωση της μπίρας.
Η μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι όταν πίνει κανείς μπίρα με αλκοόλ, ακόμη κι ένα ποτήρι, αυξάνεται η επιθυμία του να είναι μαζί με άλλους, η ομιλητικότητά του και γενικότερα η διαθεσή του να βρίσκεται σε ανοικτό κοινωνικό περιβάλλον.
Αυτό ισχύει ιδίως για τις γυναίκες, για όσους ή όσες είχαν αρχικά περισσότερες αναστολές και για όποιους ή όποιες είχαν ανέκαθεν μεγαλύτερη δυσκολία να νιώσουν τους άλλους.
Όσον αφορά το σεξ ειδικότερα, όσοι είχαν πιεί μπίρα με αλκοόλ και κλήθηκαν να δουν φωτογραφίες με σεξουαλικό περιεχόμενο, τις βρήκαν πιο ευχάριστες (ιδίως οι γυναίκες), αν και δεν καταγράφηκε κάποια μεγαλύτερη σεξουαλική διέγερση. Αντίθετα, η κατανάλωση μπίρας χωρίς αλκοόλ έκανε κάποιον ή κάποια να νιώθει μάλλον πιο δυσάρεστα για τις ίδιες σεξουαλικές φωτογραφίες.
