Μία ιδιαίτερα... επίκαιρη (για τους Έλληνες ψηφοφόρους, τουλάχιστον) έρευνα πραγματοποίησαν ερευνητές από τρία πανεπιστήμια, δύο από την Αυστραλία και ένα από την Ολλανδία, μελετώντας το πώς αντιδρά ο ανθρώπινος εγκέφαλος όταν διαβάζει δηλώσεις πολιτικών.
Στην έρευνα, που δημοσιεύεται στο Journal of Management συμμετείχαν σαράντα εθελοντές, που υποστήριζαν ενεργά είτε το αυστραλιανό κόμμα των Εργατικών, είτε το κόμμα των Φιλελεύθερων και τους ζητήθηκε να διαβάσουν μία σειρά πολιτικών δηλώσεων και να τις αξιολογήσουν. Οι δηλώσεις ήταν κατασκευασμένες από τους ερευνητές, ενώ στους συμμετέχοντες έλεγαν ότι αυτές προέρχονται από το ένα ή το άλλο κόμμα.
Καθώς οι εθελοντές διάβαζαν τις δηλώσεις, ένας αξονικός τομογράφος κατέγραφε την εγκεφαλική λειτουργία τους, στις περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την επεξεργασία πληροφοριών.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, οι συμμετέχοντες έκριναν ότι οι δηλώσεις τους ενέπνεαν περισσότερο από άλλες παρόμοιες, αν πίστευαν ότι προέρχονται από το κόμμα το οποίο υποστηρίζουν, αποδεικνύοντας, σύμφωνα με τον επικεφαλής της έρευνας Πασκάλ Μόλενμπεργκς, αυτό που πολλοί υποψιάζονταν: Ότι οι άνθρωποι επεξεργάζονται τις πληροφορίες με υποκειμενικό τρόπο.
“Στα δέκα χρόνια που αναλύω αξονικές τομογραφίες δεν έχω δει ποτέ ταυτόσημα ερεθίσματα να προκαλούν μία εντελώς αντίθετη εγκεφαλική αντίδραση σε διαφορετικούς ανθρώπους. Ανάλογα με τον ηγέτη με τον οποίο ταυτίζονταν, οι εθελοντές αντιδρούσαν σε όμοιες δηλώσεις εντελώς διαφορετικά”, αναφέρει.
Οι τομογραφίες έδειξαν ότι οι άνθρωποι που υποστηρίζουν σθεναρά ένα πολιτικό κόμμα εστίασαν στα αρνητικά στοιχεία αυτού που έλεγε το αντίπαλο κόμμα, την ίδια στιγμή που εστίαζαν στα θετικά σημεία των μηνυμάτων του δικού τους κόμματος”, παρατηρεί.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Άλεξ Χάσλαμ, η έρευνα αυτή δείχνει όσο σημαντικό είναι για τους πολιτικούς να καλλιεργήσουν μία αίσθηση του ανήκειν σε μία ομάδα στο κοινό τους. Ειδάλλως, τα λόγια τους είναι πολύ πιθανό να σπαταληθούν σε ώτα μη ακουόντων...
