Οι ρευματικές παθήσεις, σε σύγκριση με όλες τις άλλες ομάδες παθήσεων, αποτελούν το πιο συχνό αίτιο και ευθύνονται για το 50% της μακροχρόνιας λειτουργικής ανικανότητας, το 30% των απουσιών από την εργασία και το 25% της χρήσης φαρμάκων. Το 87% των Ελλήνων δεν γνωρίζουν τι είναι οι ρευματικές παθήσεις, ούτε γνωρίζουν ότι πρέπει να απευθύνονται σε ρευματολόγο αν παρουσιάσουν πόνο σε αρθρώσεις, τένοντες, μέση ή αυχένα.
Η 22η κατά σειρά Ημερίδα Ενημέρωσης του Κοινού για τις Ρευματικές Παθήσεις με θέμα «Ρευματικές παθήσεις: Ένα Μεγάλο Κοινωνικό Πρόβλημα» πραγματοποιήθηκε από το Ελληνικό Ίδρυμα Ρευματολογίας (Ε.Ι.ΡΕ.), στo πλαίσιο του κοινωνικού έργου του, την Κυριακή 4 Μαΐου στις 18:30-20:45, στο Συνεδριακό Κέντρο του Δήμου Νέας Ιωνίας.Στην Ημερίδα που οργανώθηκε με τη συνεργασία του Δήμου Νέας Ιωνίας και υπό την Αιγίδα της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, συμμετείχε πλήθος κόσμου και τοπικοί φορείς.Την Εκδήλωση χαιρέτησαν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Ηλίας Καρατζάς ως εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου ΜητροπολίτηΝέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας, ο Δήμαρχος Νέας Ιωνίας κ. Ηρακλής Γκότσης και ο Πρόεδρος του Ε.Ι.ΡΕ.κ. Αλέξανδρος Ανδριανάκος.
Εισηγητές στην Ημερίδα ήταν ο κ.Ανδριανάκος,Ρευματολόγος, Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Πρόεδρος του Ε.Ι.ΡΕ , οκ. Βασίλειος Χατζηλουλούδης Ρευματολόγος, ενώ προήδρευσαν ο κ. Ανδριανάκος και η κα Παναγιώτα Τσατσάνη,Ρευματολόγος.
Στην εισήγησή του με θέμα«Ρευματικές παθήσεις: Τι είναι, ποιες είναι & ποια είναι τα συμπτώματά τους», ο κ. Ανδριανάκος τόνισε μεταξύ άλλων ότι: «α) οι ρευματικές παθήσεις είναι οι μη τραυματικές παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος, δηλ. των αρθρώσεων, τενόντων, μυών, οστών και σπονδυλικής στήλης, β) είναι πολλές, περίπου 200 και γ) κύριο καικοινό σύμπτωμα των ρευματικών παθήσεων είναι ο πόνος σε αρθρώσεις, τένοντες, μέση ή αυχένα».
Ο κ. Χατζηλουλούδης, αναφερόμενος στις«Επιπτώσεις των ρευματικών παθήσεων στους αρρώστους, στο κοινωνικό σύνολο και στην εθνική οικονομία» τόνισε ότι «σύμφωνα με τα ευρήματα πανελλήνιας επιδημιολογικής έρευνας του Ε.Ι.ΡΕ., οι ρευματικές παθήσεις είναι πολύ συχνέςκαι αποτελούν ένα μεγάλο κοινωνικό πρόβλημα, καθώς 2.500.000 Έλληνες υποφέρουν από κάποια ρευματική πάθηση. Επιπρόσθετα, σε σύγκριση με όλες τις άλλες ομάδες παθήσεων, τόσο στο σύνολο του γενικού πληθυσμού όσο και στον εργαζόμενο πληθυσμόηλικίας 19-65 ετών, είναι το πιο συχνό αίτιο και ευθύνονται για το 40% των χρόνιων προβλημάτων υγείας, 50% της μακροχρόνιας λειτουργικής ανικανότητας (αναπηρικές συντάξεις), 30% των απουσιών από την εργασία και 25% της χρήσης υπηρεσιών υγείας (ιατρικές επισκέψεις, χρήση φαρμάκων)».
Ο κ. Ανδριανάκος αναφερόμενος στην «Πρόληψη και θεραπεία των ρευματικών παθήσεων» τόνισε ότι: «α) υπάρχουν δυνατότητες πρόληψης για ορισμένες ρευματικές παθήσεις, β) σήμερα είναι εφικτή η αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση των ρευματικών παθήσεων, η δραστική μείωση των δυσμενών τους επιπτώσεων και η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με δύο προϋποθέσεις, την έγκαιρη διάγνωση και την πρώιμη και ορθή θεραπευτική παρέμβαση, που επιτυγχάνονται με την έγκαιρη επίσκεψη σε ρευματολόγοκαι γ) για την εξασφάλιση των προϋποθέσεων αυτών απαιτείται ενημέρωση του κοινού, έτσι ώστε όσοι παρουσιάζουν πόνο σε αρθρώσεις, τένοντες, μέση ή αυχένα να επισκέπτονται χωρίς καθυστέρηση τον ειδικό γιατρό, δηλ. το ρευματολόγο». Ο κ. Ανδριανάκος τόνισε ιδιαίτερα ότι, «Ηεισαγωγή,τα τελευταία χρόνια, των βιολογικών παραγόντων στη θεραπευτική αντιμετώπιση αρκετών φλεγμονωδών ρευματικών παθήσεων αποτελεί τη σημαντικότερη μέχρι σήμερα θεραπευτική εξέλιξη στη Ρευματολογία και συνέβαλε καθοριστικά στη δυνατότητα επίτευξης ύφεσης αυτών των σοβαρών παθήσεων. Οι βιολογικοί παράγοντες είναι φάρμακα που εξουδετερώνοντας είτε ορισμένα κύτταρα είτε τις λεγόμενες κυτταροκίνες, που παράγονται από κύτταρα και παίζουν κεντρικό ρόλο στην παθογένεια αυτών των παθήσεων, μπορεί να οδηγήσουν στην ύφεση».
Εστιάζοντας στα σημαντικά ευρήματα των δύο Ερευνών που έχει πραγματοποιήσει το Ε.Ι.ΡΕ. ο κ. Ανδριανάκος σημείωσε ότι, «Οι Έλληνες ασθενείς με ρευματικές παθήσεις, στην πλειονότητά τους, δεν είναι χρήστες των σύγχρονων θεραπευτικών δυνατοτήτων που προσφέρει η Ρευματολογία. Μάλιστα, οι περισσότεροι ασθενείς με ρευματικές παθήσεις καθυστερούν πολύ να επισκεφθούν ρευματολόγο, καθώς π.χ. μόνο 19% των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα και 13% των ασθενών με οροαρνητικές σπονδυλαρθρίτιδες επισκέπτονται ρευματολόγους όταν εμφανίζεται η νόσος. Η καθυστέρηση αυτή έχει ως αποτέλεσμα την μη ορθή διάγνωση και την μη εφαρμογή σωστής θεραπείας και έτσι την πρόκληση μη αναστρέψιμων βλαβών στις αρθρώσεις ή και σε άλλα όργανα καθώς και την πρόκληση σοβαρών λειτουργικών διαταραχών ή αναπηρίας. Το αίτιο αυτής της καθυστέρησης είναι ότι 87% των Ελλήνων δεν γνωρίζει τι είναι οι ρευματικές παθήσεις. Πιο συγκεκριμένα, η δεύτερη έρευνα έδειξε ότι μόνοτο 5% των ασθενών με πόνο στο γόνατο ή στον ώμο, το 3% με πόνο στη μέση, το 9% με πόνο στον αυχένα και το 23% με πόνο σε 2 ή περισσότερες αρθρώσεις απευθύνονται σε ρευματολόγο.»
