Ένας στους τρεις ασθενείς σε κατάσταση φυτού, που δεν δείχνει σημάδια συνείδησης επί τουλάχιστον έναν χρόνο, στην πραγματικότητα έχει κρυμμένη δυνατότητα να αποκτήσει και πάλι στο μέλλον επαφή με το περιβάλλον, έστω και μερική. Αυτό διαπίστωσαν Βέλγοι επιστήμονες σε έρευνα με την απεικονιστική τεχνική της τομογραφίας εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ) για να προβλέψει ποιοι ασθενείς μπορούν τελικά να ξαναβρούν τη συνείδησή τους, ξυπνώντας από τον παρατεταμένο "ύπνο" τους- μία ελπίδα που αφορά και την περίπτωση του Μίκαελ Σουμάχερ, ο οποίος βρίσκεται σε κώμα από τον Δεκέμβριο του 2013.
Οι ερευνητές, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «The Lancet» έκαναν κλινική δοκιμή σε βελγικό νοσοκομείο, που διήρκεσε τέσσερα χρόνια και έγινε συνολικά σε 126 ασθενείς «φυτά» που είχαν μεταφερθεί εκεί από πολλές χώρες της Ευρώπης.
Όπως διαπιστώθηκε, η τεχνική ΡΕΤ υπερτερεί σε ακρίβεια, στο να διακρίνει τους ασθενείς που είναι πράγματι «φυτά» (με πολύ μικρή δυνατότητα να «ξυπνήσουν»), από εκείνους που έχουν διατηρήσει μια κρυμμένη οριακή συνειδητή κατάσταση και άρα έχουν μεγαλύτερη δυνατότητα μελλοντικής ανάκαμψης.
Είναι αξιοσημείωτο ότι ένας στους τρεις (13 στους 41) από τους ασθενείς που είχαν προηγουμένως διαγνωστεί με βάση την παραδοσιακή μέθοδο ως «φυτά» (έχοντας πλήρη έλλειψη ανταπόκρισης στο περιβάλλον), όταν ελέγχθηκαν με την τεχνική ΡΕΤ, αποκαλύφθηκε ότι είχαν κρυμμένη εγκεφαλική δραστηριότητα, ενδεικτική ενός ορισμένου βαθμού «κλειδωμένης» συνείδησης. Οι περισσότεροι (εννέα) από αυτούς τους 13 ασθενείς- φυτά, τελικά όντως «ξύπνησαν», τρεις πέθαναν από άλλες αιτίες και μόνο ένας παρέμεινε ακόμη σε "φυτική" κατάσταση.
Ανέκαθεν ήταν δύσκολη υπόθεση για τους γιατρούς η διάγνωση της ακριβούς εγκεφαλικής- νοητικής κατάστασης ενός ασθενούς με πιθανά αυτόματα νευρολογικά ανακλαστικά (ρεφλέξ), αλλά χωρίς καμία συνειδητή ανταπόκριση στο περιβάλλον. Εκτιμάται ότι σχεδόν στο 40% τέτοιων περιπτώσεων (πχ λόγω σοβαρού εγκεφαλικού οιδήματος), δεν γίνεται η σωστή διάγνωση ή πρόγνωση, ούτε για την τωρινή, ούτε για την μελλοντική κατάστασή τους.
Επίσης, αν ένας ασθενής αποκαλυφθεί ότι διατηρεί έστω οριακά τη συνείδησή του, τότε, παρόλο που δεν φαίνεται να αντιδρά, μπορεί να νιώθει πόνο, οπότε ανακύπτει το ζήτημα, αν θα πρέπει να του χορηγούνται παυσίπονα.
