Επιχειρώντας να αποκρυπτογραφήσουμε τις κινήσεις του νέου υπουργού Υγείας
Τον Άδωνη Γεωργιάδη δεν τον γνώριζα προσωπικά πριν αναλάβει την θέση του Υπουργού Υγείας.
Λίγα λεπτά μετά την ορκωμοσία, όπως συνηθίζεται , οι δημοσιογράφοι τον επισκεφθήκαμε στο γραφείο του για μια πρώτη συζήτηση. Τότε είχα εντυπωσιαστεί. Ελάχιστες ώρες είχαν περάσει από την ορκωμοσία, αλλά ο νέος -και σε ηλικία- Υπουργός Υγείας, ήταν ενήμερος για αρκετά θέματα του Υπουργείου. Ήταν σαν να είχε προετοιμαστεί για αυτή τη θέση.
Από τις πρώτες κιόλας συνεντεύξεις τύπου, κατάλαβα αν μη τι άλλο ότι πρόκειται για έναν ιδιαίτερα έξυπνο άνθρωπο. Έναν πολιτικό, που απαντά στις δύσκολες ερωτήσεις, απαντά απλά και ουσιαστικά, χωρίς περιστροφές, και δείχνει να γνωρίζει σε βάθος τα θέματα, που πραγματεύεται.
Αυτό μου φάνηκε υπερβολικά τέλειο για να είναι αληθινό. Μπήκα στον πειρασμό να ρωτήσω κάποιους συνεργάτες
του με ποιο τρόπο ο νέος Υπουργός καταφέρνει να γνωρίζει σε βάθος τα θέματα, και να δίνει to the point απαντήσεις.
Η απάντηση ήταν λακωνική, “Ακούει”.
Όταν δεν είναι σίγουρος ή όταν δεν γνωρίζει ένα θέμα ή την εξέλιξή του, είναι ξεκάθαρος και ζητά χρόνο για να ενημερωθεί. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης παίζει την επικοινωνία στα δάχτυλά του και κρύβει κάτω από αυτή την ταχυδακτυλουργική του δεινότητα την αδυναμία του να ελέγξει το χώρο της υγείας, να κάνει ουσιαστικές παρεμβάσεις και να αλλάξει τα πράγματα.
Όμως, όπως διαπιστώνω, λίγους μήνες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο Άδωνις μπορεί να επικοινωνεί την πολιτική του γιατί απλώς ...παράγει πολιτική στο Υπουργείο Υγείας. Η πολιτική αυτή μπορεί να μη βρίσκει όλους σύμφωνους, να ενοχλεί και να θίγει συμφέροντα, αλλά είναι η...πολιτική του. Το σημαντικό είναι ότι παίρνει αποφάσεις και τις υλοποιεί. Σίγουρα δεν είναι ο Υπουργός των εκκρεμοτήτων. Φροντίζει, όπως μαθαίνω από καλά
πληροφορημένες πηγές, να κλείνει τα θέματα, που προκύπτουν εντός του 24ώρου.
Σπάνιο επίσης είναι το γεγονός ότι οι “συνήθεις ύποπτοι”, που κατοικοεδρεύουν εδώ και χρόνια στο Υπουργείο
Υγείας, οι λεγόμενοι “παντός καιρού”, έχουν σιωπήσει. Ούτε υπαινικτικά σχόλια για τη δεινότητα του νέου Υπουργού, ούτε κουβέντες του διαδρόμου για ρουσφέτια, αλλά ούτε και γκρίνιες για ευνοϊκή ή μη μεταχείριση των εργαζομένων. Τουλάχιστον, τίποτα από αυτά δεν έχει φτάσει ακόμα στα δικά μου αυτιά.
Όταν ξεκίνησα να γράφω αυτό το άρθρο, δεν είχα στο νου μου να κάνω την αγιογραφία του νέου Υπουργού Υγείας, Άδωνη Γεωργιάδη. Εξάλλου, ποιος είμαι εγώ που μπορώ να κρίνω μέσα σε λίγες γραμμές την πορεία ενός Υπουργού, σε μία ιδιαίτερα δύσκολη συγκυρία, σε ένα πολύ ευαίσθητο Υπουργείο ; Παρόλα αυτά, διακινδυνεύω την πρόβλεψη ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης σύντομα στις δημοσκοπήσεις θα κρίνεται ως ένας από τους πιο επιτυχημένους, αν όχι ο πιο επιτυχημένος Υπουργός της κυβέρνησης αυτής.
Ο Άδωνις, όπως κάθε άνθρωπος, έχει τρωτά σημεία. Είναι παρορμητικός, ενθουσιώδης και υπεραισιόδοξος, μπορεί να ανεβάσει τον τόνο της φωνής του, να γίνει δεικτικός, αλλά ταυτόχρονα είναι στωικός, ψύχραιμος και δεν μιλά πριν έχει μπροστά του όλα τα δεδομένα.
Οι περισσότεροι αναγνώστες σε αυτή τη χώρα δεν έχουν συνηθίσει να διαβάζουν καλές κριτικές, ιδίως για
πολιτικούς. Ίσως, τους ξαφνιάζουν όσα γράφω. Λυπάμαι, που απογοητεύω τους επίδοξους επικριτές του, οι οποίοι περιορίζονται στην εύκολη κριτική της εικόνας του Άδωνη Γεωργιάδη μέσα από την τηλεόραση. Μένουν στην επιφάνεια και όχι στην ουσία. Βέβαια, και εγώ περιμένω να δω την ουσία, καθώς όλοι μας κρινόμαστε εκ του αποτελέσματος.
Είναι αλήθεια ότι είναι νωρίς για να αποφανθούμε αν ο Άδωνις Γεωργιάδης θα είναι ένας ακόμη λογιστής στο Υπουργείο Υγείας, ο οποίος νοιάζεται για τους αριθμούς και όχι για τον άνθρωπο, παρότι είναι πραγματιστής και γνωρίζει ότι ελάχιστα μπορεί να αποκλίνει από όσα έχουν συμφωνηθεί με τους δανειστές μας. Το ενθαρρυντικό είναι ότι συνεχώς τοποθετεί στην άλλη πλευρά της ζυγαριάς τον ανθρώπινο παράγοντα. Ξέρει και ο ίδιος πολύ καλά, ότι αν πιάσει τους στόχους της Τρόικας, αλλά αποκλείσει χιλιάδες άπορους και ανασφάλιστους πολίτες από το σύστημα Υγείας, θα είναι ένας δυστυχισμένος άνθρωπος. Και, επειδή δεν θέλει να είναι ένας δυστυχισμένος άνθρωπος, έχει ήδη βάλει στόχους για να βελτιώσει την υγεία μας. Έχει ήδη διαπιστώσει ότι ο δρόμος είναι δύσβατος, αλλά χωρίς να υπολογίζει το πολιτικό κόστος, προσπαθεί να εφαρμόσει το αντικειμενικά ορθό.
Μένει να δούμε αν θα τα καταφέρει μέχρι τέλους ή εάν τελικώς θα μας έχει παραπλανήσει όλους....
