Η μελαγχολία, η πεσμένη διάθεση και η ατονία, τείνουν να λάβουν χαρακτηριστικά επιδημίας παγκοσμίως, ενώ η αύξηση της χρήσης των καταθλιπτικών σκευασμάτων είναι αδιαμφισβήτητη. Και ενώ οι κλασικοί λόγοι είναι γνωστοί (άγχος, οικονομικά θέματα, ανθρώπινες σχέσεις), υπάρχουν και κάποιες αιτίες που δύσκολα υποπτευόμαστε, κι ωστόσο εξακολουθούν να μας επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό.
Μια νύχτα έντονου πάθους. Μια νύχτα γεμάτη ερωτική ένταση και απόλαυση, μπορεί να είναι εξαιρετικά αναζωογονητική-το αντίθετο όμως συμβαίνει όταν τελειώσει. Η μελαγχολία μετά το σεξ δεν είναι ασυνήθιστη: σε μια έρευνα που πραγματοποιήθηκε σε σύνολο 200 γυναικών από την Αυστραλία, το ένα τρίτο δήλωσε πως εμφάνιζε μελαγχολικά συμπτώματα μετά την ερωτική πράξη. Ο Richard Friedman, ψυχίατρος στο Weill Cornell Medical College της Νέας Υόρκης, αντιμετώπισε το πρόβλημα χορηγώντας στους ασθενείς του ένα τύπο αντικαταθλιπτικού το οποίο εκτοξεύει τα επίπεδα της σεροτονίνης στον εγκέφαλο-της ορμόνης δηλαδή που συνδέεται με το αίσθημα ευεξίας. Θεωρεί πως η μελαγχολία στο σεξ οφείλεται είτε στην αμυγδαλή-το μέρος εκείνο του "συναισθηματικού μας εγκεφάλου" που αποδυναμώνεται κατά τη διάρκεια του σεξ και επανέρχεται απότομα μετά τον οργασμό-, είτε στην απότομη μετάβαση από την απόλυτη ηδονή στη φυσιολογική, συνήθη συνθήκη του σώματος.
Το να παραμελήσετε το κόκκινο κρέας. Δεν είναι λίγοι αυτοί που για λόγους υγείας μειώνουν ή παύουν εντελώς την κατανάλωση του κόκκινου κρέατος. Σε αυτή την περίπτωση όμως, ενδέχεται να παρουσιάσουν έλλειψη σιδήρου, γεγονός που πολύ πιθανό να τους κάνει κακόκεφους. Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για τη σύνθεση της αιμογλοβίνης, που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και μεταφέρει οξυγόνο στο ανθρώπινο σώμα. Κατ’ αυτό τον τρόπο, οξυγονώνονται όλα τα βασικά όργανα του σώματος, συνεπώς η έλλειψη σιδήρου έχει ως αποτέλεσμα την παρουσία αισθήματος κόπωσης και μειωμένης διάθεσης. Η συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα σιδήρου για τις γυναίκες είναι 14,8mg, ενώ για τους άντρες είναι 8,7mg. Εκτός από το κόκκινο κρέας, εξαιρετικές πηγές σιδήρου είναι τα μπρόκολα και το λάχανο.
Όταν κοιμάστε με την τηλεόραση ανοιχτή. Αν νομίζετε πως το γλυκό φως της οθόνης της τηλεόρασης σας βοηθά να κοιμηθείτε, ξανασκεφτείτε το. Σύμφωνα με έρευνες, το φως από ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές όπως η τηλεόραση και ο υπολογιστής, μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα του ύπνου. Ο dr. Guy Meadows, κλινικός διευθυντής της Σχολής Ύπνου, μιας κλινικής του Δυτικού Λονδίνου, εξηγεί: "Είμαστε φτιαγμένοι για να κοιμόμαστε στο σκοτάδι. Όταν ανατέλλει ο ήλιος, οι υποδοχείς του φωτός στον αμφιβληστροειδή στο πίσω μέρος του ματιού μας ωθούν να σηκωθούμε, περιορίζοντας την έκκριση της ορμόνης μελατονίνης η οποία κανονικά μας κάνει να νυστάζουμε. Το αντίθετο συμβαίνει τη νύχτα, επομένως το ιδανικό είναι να χαμηλώνουμε τα φώτα όσο πλησιάζει η ώρα της κατάκλισης, καθώς ο σωστός ύπνος είναι θεμελιώδης για τη ρύθμιση της διάθεσής μας". Οποιοδήποτε φως στο υπνοδωμάτιο, ακόμα κι αν προέρχεται από την τηλεόραση, παρεμποδίζει την έκκριση των ορμονών αυτών, οδηγώντας σε στέρηση ύπνου και ακόλουθα σε κακή διάθεση. Η αίσθηση της κούρασης μειώνει τη δυναμική του προμετωπιαίου φλοιού του εγκεφάλου, ο οποίος σχετίζεται με τη λογική σκέψη, αφήνοντας περισσότερο περιθώριο δράσης στην αμυγδαλή-την περιοχή που σχετίζεται με το συναίσθημα. Συνεπώς, αυτή η πιο πρωτόγονη περιοχή του εγκεφάλου υπερλειτουργεί, δημιουργώντας έντονα συναισθήματα-μεταξύ άλλων θυμό, επιθετικότητα και θλίψη. Μια πρόσφατη έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Οχάιο κατέληξε στο συμπέρασμα πως τα χάμστερ που εκτίθεντο τις νύχτες σε αδύναμο φως-το ισοδύναμο μιας οθόνης τηλεόρασης ή ενός υπολογιστή-παρουσίαζαν περισσότερες ενδείξεις κατάθλιψης.
Η τσιγκουνιά. Κατά τα φαινόμενα, τα χρήματα μπορούν να αγοράσουν –εν μέρει- την ευτυχία. Αρκεί να τα ξοδεύετε μαζί με άλλους ανθρώπους. Σε μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science το 2008, ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να βαθμολογήσουν το επίπεδο της ευτυχίας τους το πρωί, ενώ στη συνέχεια τους έδωσαν ένα φάκελο που περιείχε είτε 20 δολάρια είτε 5. Από κάποιους ζητήθηκε να ξοδέψουν τα χρήματα μόνοι τους ενώ από άλλους να αγοράσουν σε κάποιον δώρο ή να κάνουν μια φιλανθρωπική δωρεά. Αφότου αυτοαξιολογήθηκαν εκ νέου, όσοι είχαν χρησιμοποιήσει το ποσό για δωρεές ήταν ευτυχέστεροι από όσους το είχαν ξοδέψει σε προσωπικές ανάγκες, ενώ το είδος του χαρτονομίσματος που περιείχε ο φάκελος δεν έπαιζε σχεδόν κανένα ρόλο.
