Κάτω από την ίδια στέγη όλοι ευτυχισμένοι;
Η οικονομική κρίση έχει αναγκάσει πολλούς ενήλικους νέους που ζούσαν μόνοι τους, να γυρίσουν -σαν βρεγμένες γάτες- ξανά στο σπίτι των γονιών τους, καμιά φορά ακόμη και παντρεμένοι πια, αφού δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα δείχνει ότι αυτή η εξέλιξη έχει θετική επίπτωση τουλάχιστον στους γονείς, που νιώθουν πλέον μικρότερη κατάθλιψη (για τα παιδιά τους είναι μάλλον μια άλλη υπόθεση...)
Σε πολλές χώρες -και στην Ελλάδα- έχει καταγραφεί τάση επιστροφής των νέων στο πατρικό σπίτι μετά το 2008. Στις ΗΠΑ, για πρώτη φορά εδώ και 130 χρόνια, περισσότεροι νέοι ενήλικοι ζουν ακόμη στο πατρικό τους από όσους έχουν κάνει δικό τους νοικοκυριό.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Έμιλι Κέρτιν του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής της Σχολής Οικονομικών του Λονδίνου (London School of Economics), που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κοινωνικής ιατρικής "Social Science and Medicine", ανέλυσαν στοιχεία από 123.000 άτομα άνω των 50 ετών σε 27 χώρες της Ευρώπης και το Ισραήλ.
Η μελέτη συσχέτισε το επίπεδο κατάθλιψης κάθε ατόμου με τις συνθήκες διαβίωσής του. Διαπιστώθηκε ότι η συγκατοίκηση με τα ενήλικα παιδιά -είτε αυτά επέστρεψαν στο σπίτι, είτε δεν είχαν φύγει ποτέ- κάνει καλό στην ψυχική υγεία των μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπων.
Η μείωση της κατάθλιψης των γονιών λόγω συγκατοίκησης με τα παιδιά τους φαίνεται μάλιστα να είναι μεγαλύτερη από την αντίστοιχη μείωση που μπορούν να φέρουν η μόρφωση ή οι καθημερινές δραστηριότητες. Η -έστω και αναγκαστική- συμβίωση αποτελεί αντίδοτο στην μοναξιά και στην κοινωνική απομόνωση των ηλικιωμένων.
Από την άλλη, για ένα νέο που έχει μείνει άνεργος ή ποτέ δεν βρήκε δουλειά της προκοπής και ο οποίος γύρισε στο παιδικό δωμάτιό του, είναι πιθανότερο αυτό να βιώνεται ως...ήττα.
