Ο συγγραφέας του βιβλίου "LoveIlluminated" Daniel Jones γράφει ότι οι άνθρωποι περνούν τα νιάτα τους αναζητώντας την αγάπη και τη μεσήλικη ζωή τους αναρωτώμενοι πώς θα την κερδίσουν ξανά πίσω.
Οποιοσδήποτε βρίσκεται σε μια σχέση ή σχεδιάζει να μπει σε μία, πρέπει να γνωρίζει πώς να κρατήσει τη φλόγα ζωντανή στο πέρασμα των χρόνων.
Όμως ποιος γνωρίζει το μυστικό;
Πώς μπορεί να το καταφέρει κανείς αυτό;
Ας δούμε τι έχει να μας πει η επιστήμη γι’ αυτό…
Η φράση "και ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα" είναι πιο εύκολη να την πεις παρά να την πετύχεις…
Ο TyTashiro στο βιβλίο του "TheScienceofHappilyEverAfter: WhatReallyMattersintheQuestforEnduringLove" εξηγεί, ότι τα ζευγάρια τον πρώτο χρόνο του έγγαμου βίου τους δηλώνουν 86% ικανοποίηση μέσα στο γάμο τους. Επτά χρόνια μετά το ποσοστό αυτό πέφτει κάτω από το 50%.
Οι μισοί λοιπόν παίρνουν διαζύγιο, ένα άλλο 10-15% χωρίζει χωρίς να προχωρήσει τις νομικές διαδικασίες, ενώ ένα 7% περίπου παραμένουν… χρόνια δυστυχείς.
Το 60% λοιπόν περίπου των γάμων καταλήγουν σε… διαφορετικό δρόμο, ενώ αν προσθέσει κανείς στο ποσοστό αυτό και το επιπλέον 7% που δεν παίρνουν διαζύγιο μεν, αλλά παραμένουν "δυστυχισμένοι μαζί", προκύπτει ότι τα δύο τρίτα περίπου όλων των παντρεμένων ζευγαριών… μάλλον δεν "ζήσαν και πολύ καλά".
Γιατί είναι δύσκολος ο γάμος μακροχρόνια;
Ένας από τους κύριους λόγους, σύμφωνα με την επιστήμη, είναι η εξοικείωση. Ή αλλιώς ένας πιο εύσχημος τρόπος για να πει κανείς ότι βαρέθηκε τον άλλον, γράφει ο Eric Barker στο The Week.
Στις αρχές μιας σχέσης όταν ο ένας σύντροφος μπορεί να ολοκληρώσει μια φράση που λέει ο άλλος, προτού την τελειώσει ο δεύτερος είναι "γλυκό", "ρομαντικό", "συμπαθητικό" κ.τ.λ.
Μετά από μερικά χρόνια όμως αυτή η προβλεψιμότητα αποδεικνύεται αρνητικός παράγοντας.
Ο Robert Greene, συγγραφέας του βιβλίου "TheArtofSeduction", εξηγεί ότι η έκπληξη είναι το στοιχείο κλειδί μέσα σε μια σχέση:
"Η αποπλάνηση περιλαμβάνει ένα βαθμό έκπληξης, που σε γενικές γραμμές είναι το πρώτο πράγμα που εξαφανίζεται μετά από κάποιο καιρό μέσα σε μια σχέση. Τα πάντα είναι οικεία και γνώριμα και δεν νιώθεις να σε εκπλήσσει πια ο άλλος".
Τι μπορεί να μάθει κανείς από τα… προξενιά
Τα προξενιά μπορεί να ανήκαν στο παρελθόν και η πλειοψηφία να μη συμφωνεί πια καθόλου με την πρακτική των προσυμφωνημένων γάμων, ωστόσο οι έρευνες δείχνουν ότι μπορούν να σας διδάξουν κάτι.
Σύμφωνα με ερευνητές, που μελέτησαν τη σχέση ζευγαριών που παντρεύτηκαν από έρωτα και άλλων που παντρεύτηκαν με προξενιό (αναλογία 50-50), οι γάμοι "από έρωτα" ξεκινούν με πολλή χαρά κι ευτυχία, όμως τα συναισθήματα αυτά φθίνουν γρήγορα. Αντίθετα, οι γάμοι από προξενιό ξεκινούν λιγότερο ευτυχισμένοι, όμως μετά από 10 χρόνια οι σύζυγοι είναι πιο χαρούμενοι και παραμένουν έτσι.
Τα ζευγάρια που είχαν παντρευτεί από έρωτα και ήταν μαζί λιγότερο από ένα χρόνο σημείωσαν κατά μέσο όρο 70 πόντους από 91 στην κλίμακα της αγάπης, όμως το νούμερο αυτό έπεφτε σταδιακά με το πέρασμα του χρόνου.
Τα ζευγάρια που είχαν παντρευτεί από έρωτα και ήταν παντρεμένοι δέκα χρόνια ή και παραπάνω σημείωσαν κατά μέσο όρο μόλις 40 πόντους στην ίδια κλίμακα.
Αντίθετα, τα ζευγάρια από προξενιό στην αρχή του γάμου τους είχαν μόλις 58 πόντους, όμως τα συναισθήματά τους αυξάνονταν καθώς περνούσαν τα χρόνια, με αποτέλεσμα 10 ή και παραπάνω χρόνια μετά ο μέσος όρος τους να είναι στους 68 πόντους. (Πληροφορίες από το βιβλίο "The Art of Choosing Paperback" της Sheena Iyengar).
Ποιο είναι λοιπόν το μυστικό πίσω από τη μακροχρόνια επιτυχία των προξενιών;
Ότι γίνεται "δουλειά" μέσα στη σχέση.
Οι σύντροφοι δεν βασίζονται παθητικά στη "μαγεία" και τα "έντονα συναισθήματα". Πρέπει να αφιερώσουν χρόνο σκεπτόμενοι πώς μπορούν να κάνουν τη σχέση τους να λειτουργήσει.
Οι έρευνες δείχνουν, ακόμη, ότι το να περιμένει κανείς μια παραμυθένια σχέση είναι κάτι σαν τη "συνταγή της απογοήτευσης".
Σύμφωνα με τον David Niven στο βιβλίο του "100 SimpleSecretsofGreatRelationships", το 78% των ανθρώπων πίστευε στο στοιχείο του παραμυθιού (κάτι σαν την ιστορία της Σταχτοπούτας) σε ό,τι αφορά τις ρομαντικές σχέσεις. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να έχουν βιώσει την απογοήτευση και το άγχος μέσα στις σχέσεις τους, συγκριτικά με εκείνους που δεν πιστεύουν και τόσο στα παραμύθια.
Μην προσπαθείτε να αλλάξετε τον άλλο. Αυξήστε τα καλά στοιχεία μέσα στη σχέση.
Ο/η σύντροφός σας είναι αυτός/η που είναι. Μην προσπαθείτε να τον/την αλλάξετε.
Έρευνες έχουν δείξει, ότι αυτή η διαδικασία δε μπορεί να λειτουργήσει.
Όπως αναφέρει ο John Gottman, ερευνητής και συγγραφέας του βιβλίου "TheSevenPrinciplesforMakingMarriageWork", το 69% των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ένα ζευγάρι είναι επαναλαμβανόμενα και δεν πρόκειται να εξαφανιστούν με τους τσακωμούς, όσα χρόνια κι αν περάσουν.
Οι περισσότερες "έγγαμες διαφωνίες" δε μπορούν να επιλυθούν. Τα ζευγάρια περνούν πολλά χρόνια προσπαθώντας να αλλάξουν ο ένας το μυαλό του άλλου, όμως αυτό είναι κάτι που δε μπορεί να συμβεί.
Κι αυτό συμβαίνει γιατί οι διαφωνίες τους βασίζονται στις θεμελιώδεις διαφορές τους γύρω από τον τρόπο ζωής, την προσωπικότητα και τις αξίες που έχει ο καθένας.
Αν λοιπόν δε μπορεί να αλλάξει ο ένας τον άλλον, πώς μπορεί να μειώσει τα άσχημα πράγματα;
Αυξάνοντας τα καλά μέσα σε μια σχέση:
Ξεχάστε το ρομάντσο και δώστε βάση στον ενθουσιασμό!
Ερευνητές μελέτησαν επί 10 εβδομάδες ζευγάρια, τα οποία έκαναν είτε "ρομαντικές δραστηριότητες" ή "συναρπαστικές δραστηριότητες".
Οι "ρομαντικοί" έχασαν. Κι αυτό γιατί ο ενθουσιασμός, από όπου κι αν προέρχεται, συνδέεται αυτόματα με το άτομο με το οποίο είστε μαζί, ακόμη κι αν δεν τον προκαλεί το ίδιο το άτομο.
Σύμφωνα με την ερευνήτρια Sonja Lyubomirsky, ο ενθουσιασμός που έχει βιωθεί αμοιβαία… κάνει και πάλι τις "πεταλουδίτσες" να εμφανιστούν.
Αφήστε λοιπόν στην άκρη τα ρομαντικά δείπνα, υπό το φως των κεριών. Πηγαίνετε για χορό ή για κάτι άλλο στο οποίο μπορείτε να συμμετέχετε και οι δύο μαζί σαν ζευγάρι.
Θυμηθείτε πώς ήταν το πρώτο σας ραντεβού
Έρευνες έχουν δείξει ότι το να προσποιείται κανείς ότι είναι στο πρώτο ραντεβού με το σύντροφό του, είναι πιο ευχάριστο για τον άλλον και το απολαμβάνει πιο πολύ.
Αν θυμηθείτε το πρώτο σας ραντεβού θα καταλάβετε γιατί… Ο καθένας δίνει τον καλύτερό του εαυτό για να εντυπωσιάσει τον άλλον. Και είναι γεμάτος θέληση, ενθουσιασμό κι ελπίδα.
Μήπως εκεί λοιπόν κρύβεται το "μυστικό";
