Ποιες παθήσεις προλαμβάνονται με την άσκηση και για ποιους η άσκηση δεν είναι φάρμακο
Ένας άνθρωπος που πάσχει από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (το λεγόμενο και επίκτητο διαβήτη) μπορεί να μειώσει τις ποσότητες των φαρμάκων που παίρνει μόνο και μόνο με το να ασκείται καθημερινά, έστω και για λίγη ώρα.
Όπως πρότεινε η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Αθλητιατρικών Εταιρειών, η άσκηση θα πρέπει πλέον να συνταγογραφείται ως φάρμακο καθώς πολλαπλές έρευνες έχουν πλέον αποδείξει τα ευεργετικά αποτελέσματα της άσκησης στον έλεγχο και την πρόληψη των ασθενειών. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις, τα αποτελέσματα είναι συγκρίσιμα με εκείνα των φαρμακευτικών ουσιών.
«Η άσκηση δεν είναι θεραπεία, δεν είναι ιατρική, όμως συμβάλει στην προστασία από διάφορες νόσους. Για αυτό ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφεί την άσκηση. Έχει αποδειχθεί ότι με την άσκηση μπορεί κάποιος να ελαττώσει και τα φάρμακα τα οποία παίρνει. Π.χ. κάποιος που έχει σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 εάν κάνει κάθε μέρα άσκηση θα ελαττώσει τις δόσεις των φαρμάκων τις οποίες παίρνει.
Υπάρχουν βέβαια και άτομα τα οποία είναι στην αρχή της πάθησης και αν αρχίσουν να γυμνάζονται μπορεί να μη χρειαστεί να πάρουν φάρμακα», επισημαίνει μιλώντας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, ο πρόεδρος της Αθλητιατρικής Εταιρείας Ελλάδας και μέλος του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδία Αθλητιατρικών Εταιρειών, καθηγητής Ανατομίας στο τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ, Κωνσταντίνος Νάτσης.
Πότε μπορεί να συνταγογραφείται η άσκηση;
Σύμφωνα με τον κ. Νάτση, ο γιατρός έχοντας γνώση της φυσικής κατάστασης του ασθενούς μετά από ιατρικό έλεγχο μπορεί να του προτείνει το είδος άσκησης το οποίο είναι κατάλληλο για την περίπτωσή του και να το συνταγογραφήσει, αναγράφοντας στη συνταγή πόσες φορές την εβδομάδα και για πόση ώρα θα πρέπει να κάνει την προτεινόμενη άσκηση. Η συνταγογραφούμενη άσκηση μπορεί να είναι κάτι απλό που μπορεί να το κάνει ο ίδιος ο ασθενής, π.χ. περπάτημα ή κάτι που μπορεί να γίνει σε γυμναστήριο, όπου ο γυμναστής θα πρέπει να ακολουθεί τις οδηγίες του γιατρού που αναγράφονται αναλυτικά στη συνταγή. Ο κ. Νάτσης θεωρεί ότι η ένταξη της συνταγογράφησης τής άσκησης στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση δεν μπορεί να γίνει στην παρούσα φάση αλλά μπορεί να γίνεται ανεξάρτητα.
Η άσκηση δεν είναι "φάρμακο" για όλους
Παράλληλα επισημαίνει ότι η άσκηση δεν είναι "φάρμακο" για όλους. «Η συχνότητα του αιφνίδιου καρδιακού θανάτου είναι 1:100.000 στις υγιείς ομάδες ήπιας άσκησης, ενώ σε αθλητές που συμμετέχουν σε έντονη άσκηση είναι 3:100.000. Το ποσοστό αυτό ανέρχεται σε 1:5.000 σε ασθενείς με συνυπάρχουσες παθολογικές καταστάσεις, που προδιαθέτουν σε αιφνίδιο θάνατο καρδιαγγειακής αιτιολογίας. Η φλεγμονή είναι μια άλλη παρενέργεια της άσκησης. Αυτή είναι πιο συχνή στο αναπνευστικό σύστημα, μπορεί να προκαλέσει βρογχόσπασμο σαν αποτέλεσμα της άσκησης. Παρόλο που είναι σπάνια, οι εγκεφαλικές βλάβες μετά από μια διάσειση είναι άλλη μία παρενέργεια. Η ακατάλληλη συμμετοχή στην άσκηση μπορεί να προκαλέσει, επίσης, κάκωση των μαλακών μορίων του σώματος», επισημαίνει, επικαλούμενος στοιχεία της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Αθλητιατρικών Εταιρειών.
Ποιες παθήσεις προλαμβάνονται με την άσκηση
Βάσει επιστημονικών μελετών η σωματική άσκηση μπορεί να συμβάλλει στην πρόληψη των καρδιαγγειακών παθήσεων, της υπέρτασης και του αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου. Μειώνει τον κίνδυνο ανάπτυξης σακχαρώδους διαβήτη τύπου II. Συμβάλλει στον έλεγχο του σωματικού βάρους και προλαμβάνει την παχυσαρκία. Έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην κατάθλιψη και τις αγχώδεις διαταραχές. Στους ηλικιωμένους βελτιώνει την ισορροπία του σώματος και μειώνει τις πτώσεις και τα κατάγματα.
