Απόδραση… στο Ακρωτήρι του Mύθου

Της Βίκης Βαμιεδάκη

Σούνιο, Ιούλιος 2013

Στη μέση της εβδομάδας αποφάσισα να επιχειρήσω μια απόδραση διαφορετική από τις συνηθισμένες. Να πάω σε ένα κοντινό resort στην Αθήνα, από αυτά που επιλέγουμε ως ιδανική λύση τα Σαββατοκύριακα και να δω πως θα ήταν, αν το επέλεγα για κανονικές, πολυήμερες διακοπές. Ένα, μάλλον δύο πράγματα έχω να δηλώσω… Ήταν πολύ λίγες αυτές οι ημέρες που έμεινα και δεν βρίσκω το λόγο να ταξιδέψω μακριά από την πόλη, για να απολαύσω ότι έχω περισσότερο ανάγκη: Απόλυτη χαλάρωση, υποδειγματικό σέρβις, πολύ καλό φαγητό και ένα μαγικό τοπίο…

Από το κέντρο της Αθήνας, χρειάστηκαν 45 λεπτά χαλαρής οδήγησης μέχρι να φτάσουμε στο Σούνιο. Προορισμός το Cape Sounio, GrecotelExclusive Resort, με την θέα στο ναό του Ποσειδώνα, που όποτε κι αν τον κοιτάξεις τη νύχτα θαρρείς πως έχει πανσέληνο…

Ποια είναι η πρώτη σου επιθυμία μόλις φτάσεις στο ξενοδοχείο σου; Μα, να μπεις στο δωμάτιο, να φρεσκαριστείς. Γνώριζα μάλιστα ότι με περιμένει ένα bungalow με θέα θάλασσα, όμως το ζεστό καλωσόρισμα με τις δροσερές πετσέτες στην υποδοχή και τους χυμούς από ρόδι και λεμόνι με «ανάγκασαν» να καθίσω για λίγο στη βεράντα. Αρμονία, ηρεμία, φύση. Αυτές ήταν οι αισθήσεις που με κυριάρχησαν. Μπροστά μου απλώνονταν ένα τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς, γεμάτο διαφορετικές εικόνες, που τόσο πολύ όμως ταίριαζαν μεταξύ τους.

Ο ναός του Ποσειδώνα στο λόφο πάνω στα αριστερά μας, δέσποζε και στόλιζε με την ομορφιά και τη χάρη του ολόκληρο το τοπίο. Η θάλασσα ήρεμη, φιλόξενη για τα μικρά σκάφη με τα λευκά πανιά, που σαν να χόρευαν με τα μικρά της κύματα. Πολύχρωμα λουλούδια, δένδρα κάθε λογής, καλαμιές, θάμνοι και φοίνικες, αγκάλιαζαν και έκρυβαν τα δωμάτια του resort. Είναι τόση η φροντίδα και η αγάπη των ανθρώπων του ξενοδοχείου για τη φύση και το περιβάλλον, που σε κάνει να θέλεις να γίνεις βοτανολόγος, γεωπόνος, εξερευνητής, για να τα γνωρίσεις! Μια αληθινή όαση, ένα μικρό πλούσιο δάσος στην αγκαλιά της θάλασσας. 

Η πισίνα με τις μεγάλες ξαπλώστρες και περιμετρικά απλωμένα τα κιόσκια, που έμοιαζαν με λευκά καταφύγια έτσι όπως έκλειναν οι κουρτίνες τους και «προστάτευαν» τους «ενοίκους» τους από τα πάντα. Η ιδιαίτερη αρχιτεκτονική του Cape Sounio σε καθηλώνει, καθώς οι μεγάλοι γεωμετρικοί όγκοι με την κοκκινόχρωμη πέτρα, δένουν με το τοπίο, χωρίς να επιβάλλονται.

Καθισμένη στον αναπαυτικό καναπέ, σκεφτόμουν πόσο δύσκολο είναι πράγματι να φεύγεις από το γραφείο σου με τόσες έννοιες και δουλειά και σε λίγη ώρα να βρίσκεσαι κάπου, που όλα εκείνα που το συνθέτουν, συνηγορούν για να ξεχαστείς και να χαλαρώσεις. Το resort ήταν γεμάτο από κόσμο, όμως τίποτα δεν έδινε την εικόνα του πολύβουου καλοκαιρινού σκηνικού διακοπών.

Λες και όλοι είχαν κάτι διαφορετικό να κάνουν την ίδια στιγμή και δεν συναντώνται. Ας πούμε, είδα ένα ζευγάρι να κυνηγιέται με νεροπίστολα μπαίνοντας, ενώ κάποιοι άλλοι έκαναν χαλαρό περίπατο, άλλοι θα ήταν ξαπλωμένοι στην παραλία – φαντάστηκα. Σπουδαίο προσόν για ένα ξενοδοχείο, ειδικά όταν το επισκέπτεσαι μες το καλοκαίρι.

Ήταν ήδη μεσημέρι και η φήμη για τις κουζίνες στα διάφορα εστιατόρια του resort, «γαργαλούσε» τον ουρανίσκο μου. Το Aegean Grill, δίπλα στην πισίνα, στη σκιά μιας πέργκολας, ήταν σαφές ότι με καλούσε. Το δωμάτιο μπορεί να περιμένει – σκέφτηκα – ένα ουζάκι όμως μες το μεσημέρι, στην καρδιά του καλοκαιριού ποτέ! Συμφώνησα με τον εαυτό μου, για να βρεθώ σε δυό λεπτά να κάθομαι στο τραπέζι μου και να απολαμβάνω μια σαλάτα με φρέσκα θαλασσινά, γαρίδες στη σχάρα, λάδι στο ζεστό ψωμί, μαμαδίστικες τηγανιτές πατάτες και φυσικά ουζάκι!

Το σέρβις υποδειγματικό. Ο απόλυτος επαγγελματισμός που επιβάλει ένα 5άστερο resort, με την ευγένεια, την μαεστρία και την φιλοξενία που χαρακτηρίζει όλα τα ξενοδοχεία της Grecotel. Στην παρέα μας ήρθε ο Γιώργος Σταματίου, ο νέος γενικός διευθυντής του ξενοδοχείου για να μας καλωσορίσει. Ευκαιρία να μάθω πως εκείνος αντιλαμβάνεται αυτό που προσφέρει στους καλεσμένους του.

Τον ρωτώ ποια είναι τα μοναδικά χαρακτηριστικά του resort, εκείνα που το κάνουν να διαφέρει για να λάβω την απάντηση που ήδη είχα βιώσει σαν εμπειρία: «Η απλότητα της ελληνικής αυθεντικής φιλοξενίας, έτσι όπως μόνο η Grecotel ξέρει να προσφέρει τόσα χρόνια. Θα μπορούσα να σας μιλάω ώρες για τις εγκαταστάσεις μας, τις υπηρεσίες μας και τις γαστρονομικές μας προτάσεις. Αλλά το σημαντικότερο ρόλο στο Cape Sounio, παίζει ο άνθρωπος. Η φιλοξενία είναι η ταυτότητα μας, νοιαζόμαστε για τον καλεσμένο και ο καλεσμένος θα νοιαστεί για εμάς. Σχέση αμφίδρομη μοναδική που χαρακτηρίζεται από πάθος και μοναδική ανθρώπινη συμπεριφορά. Η χαρά της εξυπηρέτησης είναι η μεγαλύτερη ανταμοιβή για εμάς». Ενθουσιάζεται μιλώντας για τους συνεργάτες του, πράγμα δύσκολο να το προσποιηθεί κανείς. Μια καλή ομάδα όμως, έχει πάντα αυτοπεποίθηση".

Τα μυστικά…

Τον ρωτώ για τα «κρυμμένα μυστικά» του resort, αυτά που δεν πρέπει κάποιος να χάσει… «Όποιος έρχεται στο Cape Sounio, έχει μια ολοκληρωμένη εμπειρία από την στιγμή που μπαίνει στο χώρο μας μέχρι την αναχώρηση του. Όλα ξεκινούν στην άφιξη με τις δροσερές λαβέτες και το αναζωογονητικό cocktail που προσφέρουμε. Η συνοδεία στο δωμάτιο και το tour του ξενοδοχείου είναι απαραίτητα για την ενημέρωση του φιλοξενούμενου και να μάθει τα «κρυμμένα μυστικά» του resort»!

Δεν είχα πάει ακόμα στο δωμάτιο μου, οπότε του ζήτησα να κάνουμε μαζί το tour του ξενοδοχείου. Με ένα club car, γυρίσαμε περιμετρικά την μικρή ζούγκλα που περιβάλει το resort, για να φτάσουμε στο μεγάλο μποστάνι, γεμάτο ζαρζαβατικά και αρωματικά φυτά (ήδη τα έβλεπα στο πιάτο μου).

Η Grecoland ο παράδεισος των παιδιών

Ύστερα, τα γάργαρα γέλια μικρών παιδιών, μας έκανε να σταματήσουμε στη Grecoland. «Οι μικροί μας φίλοι μπορούν να διασκεδάσουν δημιουργικά εδώ», λέει ο Γιώργος Σταματίου καθώς μπαίνουμε σε μια αληθινή παιχνιδούπολη. «Έχουμε πολλές δραστηριότητες εκπαιδευτικού χαρακτήρα όπως snorkeling, τοίχο αναρρίχησης, καγιάκ, μαγειρική, κηπουρική κ.α., πάντα με την επίβλεψη της έμπειρης ομάδας της Grecoland».

Πάγκοι και τραπέζια σε ζωηρά χρώματα, ράφια γεμάτα μπογιές, κραγιόν, παιχνίδια και γέλια γέμισαν την εικόνα μας! Όταν την επόμενη μέρα είδα τους μικρούς μπόμπιρες στην πισίνα να ακούν με ευλάβεια - και χωρίς να βγάζουν «κιχ» - την δασκάλα τους να τους κάνει μαθήματα snorkeling, ενώ μια άλλη κοπέλα από την ομάδα, τους έβαζε προσεκτικά αντηλιακό, κατάλαβα γιατί γονείς και παιδιά, αγαπούν φανατικά την Grecotel.

Μάλιστα διατίθενται ειδικά παιδικά μενού στα a la carte εστιατόρια, σχεδιασμένα από διαιτολόγους & chef με όλες τις θρεπτικές αξίες που είναι απαραίτητες για τα παιδιά.

Συνέχεια στο tour...

Λίγο αργότερα περάσαμε έξω από το ησυχαστήριο, το Spa του resort, όπου ο Γιώργος Σταματίου μου είπε με νόημα: «Οπωσδήποτε θα πρέπει να δοκιμάσετε το menu θεραπειών του Spa μας, συμπεριλαμβανομένων θεραπειών Ayurveda από Ινδές και Ινδούς θεραπευτές». Είχα ήδη κλείσει θεραπείες για τις επόμενες ημέρες και ανυπομονούσα!

Πριν μας αφήσει με τη ευχή «καλή σας απόλαυση», τον ρώτησα που να φάμε το βράδυ. «Πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε όλα τα εστιατόρια του ξενοδοχείου μας που προσφέρουν μοναδικές γεύσεις ικανοποιώντας και τον πιο απαιτητικό ουρανίσκο. Σαν γνήσιος ψαρό-φαγάς θα σας πρότεινα να βουτήξετε στον ωκεανό θαλασσινών γεύσεων του εστιατορίου Yali. Σε ένα χώρο που θα σας μεταφέρει σε ένα deck μέσα στη θάλασσα, απολαύστε τους φρεσκομαγειρεμένους θησαυρούς της μεσογειακής κουζίνας και της Κρητικής γης, ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο και τη μοναδικότητα του Ναού του Ποσειδώνα . Όπως θα σας πει σίγουρα και ο κ. Περαντωνάκης, διευθυντής επισιτιστικών του ξενοδοχείου, οι φιλοξενούμενοι μας φεύγουν με ένα παράπονο, πως με την επιστροφή στο σπίτι τους πρέπει να αρχίσουν δίαιτα αφού κατά τη διάρκεια της παραμονής στο ξενοδοχείο μας τους «κακό» μαθαίνει όλους ο Executive Chef Σάκης Τζανέτος με τις γαστρονομικές τους συνθέσεις»!

Είπα «I do» και επιτέλους αποφάσισα να γνωρίσω το δωμάτιο μου!

Bungalow 406

Λίγα σκαλοπάτια με οδήγησαν στο bungalow 406. Το καλοκαιρινό φως, έμπαινε από τις τζαμαρίες και φώτιζε το μεγάλο δωμάτιο, με το αναπαυτικό καθιστικό και την τραπεζαρία. Κομψά έπιπλα και όμορφα αντικείμενα στόλιζαν το χώρο, ενώ ένα κύριο υπνοδωμάτιο με πολλά μαξιλάρια υποσχόταν αδιάκοπους ύπνους. Ο «οντάς» ήταν μια από τις εκπλήξεις, κάτι σαν βοηθητικό δωμάτιο, με ένα μεγάλο κρεβάτι με ανατολίτικα στρωσίδια, να με καλεί για μεσημεριανή σιέστα. Δεν άργησα να βγω στην βεράντα μου, με τον κήπο από γκαζόν, τις ξύλινες ξαπλώστρες με τα στρώματα και το τραπέζι με τις φαρδιές πολυθρόνες. Και τη θέα. Αυτή τη θέα στο απέραντο μπλε ουρανού και θάλασσας και στο ναό που σε μαγεύει όποτε και αν τον αντικρίζεις. Πέρασα όλα τα δειλινά μου σε αυτή τη βεράντα, λες και περίμενα τον ήλιο κάθε μέρα να δύσει για να λούσει με τα χρώματα του το τοπίο. Σίγουρα το ομορφότερο δείλι στην Αττική.

Είχα ρωτήσει νωρίτερα, το Γιώργο Σταματίου ποιο είναι το πιο δημοφιλές δωμάτιο του resort και γιατί: «Όλα μας τα δωμάτια είναι δημοφιλή ανάλογα με τις ανάγκες των φιλοξενούμενων. Τα οικογενειακά δωμάτια με 2 χώρους, είναι δημοφιλή στα ζευγάρια με παιδιά σε απόσταση αναπνοής από την Grecoland. Τα απλά bungalow είτε με πισίνα είτε με μπαλκόνι ή κήπο είναι ιδανικά για μια χαλαρωτική διαμονή, ενώ οι βίλες με την πισίνα μας από τις δίχωρες μέχρι τις προεδρικές προσφέρουν στιγμές πολυτέλειας για όλους όσοι θέλουν να περάσουν ένα ρομαντικό αλλά ταυτόχρονα πολυτελές break».

Με διάθεση ασιατική…

Το βράδυ, με ασιατική διάθεση αποφάσισα να δειπνίσω στο «SO Oriental», το ασιατικό εστιατόριο που βρίσκεται στο χώρο της υποδοχής. Μοναδικό σημείο, αφού στο πλάι του εξωτερικού χώρου, κρέμονται τεράστιοι μαύροι καναπέδες, με μαροκινά μεγάλα στρογγυλά τραπέζια στη μέση, που επιβάλουν να βγάλεις τα παπούτσια σου και να λικνίζεσαι ελαφρά, όσο πίνεις το απεριτίφ σου. Η παρέα μπροστά μάλιστα έτρωγε, γελώντας με το όλο, θεατρικό σκηνικό! Υποδειγματικό και πάλι το σέρβις, το οποίο απολαύσαμε μαζί με ασιατικά κλασικά πιάτα, αλλά με fusion άγγιγμα. Τραγανή πάπια σε λεπτή κρέπα, περιχυμένη με σάλτσα δαμάσκηνο και φιλέτο λαβράκι με μυρωδικά στον ατμό τυλιγμένο και ψημένο σε φύλλο μπανάνας, ήταν λίγα από αυτά που παραγγείλαμε…

Η εμπειρία του Spa

 

Το επόμενο πρωί, απαρνήθηκα το πρωινό, για να επισκεφτώ tο ολοκαίνουριο Spa Retreat, που βρισκόταν στο πιο όμορφο σημείο του Cape Sounio, πάνω στο Royal Hill. Mια αληθινή όαση χαλάρωσης και αναψυχής, σε ένα συγκρότημα 350 τετραγωνικών μέτρων, που δίνει την εντύπωση ότι αιωρείται επάνω από τις κορυφές των πεύκων. Κρυμμένο μέσα στο πευκόδασος, τις ελιές και τα κυπαρίσσια, καθισα σε έναν καναπέ- κούνια και ανέπνεα θυμάρι κι αλάτι, όταν η Ινδή θεραπεύτρια με συνόδευσε στο δωμάτιο, για να κάνω μια θεραπεία Ayurveda.

Την ονόμαζαν «Elakkizhi» και διήρκησε 75 λεπτά και μπορεί να μην είμαι εγώ στις φωτογραφίες που βλέπετε, όμως πιστέψτε με αυτό που βίωσα ήταν λυτρωτικό. Το βασικό μασάζ με Αγιουρβεδικά έλαια διάρκειας, ακολούθησε μασάζ με πουγκιά που περιείχαν ειδικά επεξεργασμένα φύλλα. Λίγες ώρες αργότερα και πολλές μέρες μετά, δεν πονάν ούτε οι μύες μου, ούτε η πλάτη, ούτε η μέση μου.

Λόγος, από μόνος του να επισκέπτομαι το resort (όσοι με νιώθετε καταλαβαίνεται ακριβώς γιατί). Τις επόμενες ημέρες αφέθηκα στις υπόλοιπες εξίσου χαλαρωτικές και καλλωπιστικές θεραπείες και ζήλεψα που δεν έκλεισα εγκαίρως την αέρινη καμπάνα, πάνω στην παραλία για ένα μασάζ!

H παραλία

Το να διασχίζεις τον αυτοκινητόδρομο υπογείως από το τούνελ του ξενοδοχείου, για να βρεθείς με δυο βήματα στην παραλία, είναι μεγάλη υπόθεση. Και η παραλία του Cape Sounio είναι μια ακόμη εμπειρία που δεν χορταίνεις, εκτός και αν μείνεις εκεί όλη τη σεζόν. Η θάλασσα με καλούσε για μακροβούτια με θέα το ναό, ενώ οι μεγάλες ομπρέλες μου έκαναν σκιά τα μεσημέρια, όταν χαλαρώνοντας στην ξαπλώστρα, πάντα υπήρχε κάποιος για να μου φέρει χαμογελαστός μια παγωμένη μπύρα, ένα δροσιστικό cocktail και ένα ελαφρύ σνακ.

Αυτό το ελαφρύ σνακ (εννοώ ζουμερό burger με τραγανή πατάτα) πάντα άνοιγε την όρεξη, για να μεταφερθώ στο Yali, με τα Αέρινα gazebos πάνω στη θάλασσα. Εκεί συνάντησα και τον Food & Beverage manager του resort, τον Γιώργο Περαντωνάκη, αφενός για να τον ανακρίνω για το πώς καταφέρνουν με το σεφ, να κάνουν τους ουρανίσκους να λαχταρούν και αφετέρου για να ξεκαθαρίσουμε ποιος θα πληρώσει το διαιτολόγο μου! Οι κάρτες σε όλα τα εστιατόρια ήταν καινούριες. «Σκοπός μας είναι να αποφύγουμε κάρτες που ο πελάτης κουράζεται να διαβάσει. είμαστε της άποψης ότι οι μικρότερες κάρτες αναδεικνύουν τις συνταγές μας. Το φαγητό κατά την γνώμη μου δεν είναι θέμα ποσότητας είναι θέμα ποιότητας. Πιο μικρές θεματικές κάρτες, αυτή είναι η λογική».

Αφού είχα δει το μποστάνι του, μου εξήγησε ότι πολλά από τα προϊόντα που θα συναντήσει κανείς στο ξενοδοχείο προέρχονται από τον βιολογικό αυτό κήπο. «Από τα βλίτα και τα κολοκύθια που θα βρει κάποιος στο πιάτο του παραγγέλνοντας ψάρι μέχρι την φρέσκια Λουΐζα στο πρωινό, την βιολογική μας σαλάτα (αγγούρια, ντομάτες, μαρούλια, γλιστρίδα), το δυόσμο στο Mochito και τον φρέσκο βασιλικό στην αστακομακαρονάδα»!

Για να μη χάσω τίποτα, το ρώτησα τι θα πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσει κάποιος πριν φύγει από το resort. «Θα θέλαμε ειλικρινά πριν φύγει κάποιος από το ξενοδοχείο μας να δοκιμάσει… να μας ζητήσει ότι θέλει , όπως το θέλει και όπου το θέλει». Γεγονός αληθινό ήταν αυτό, αφού θυμόμουν πιάτα από την κάρτα του ενός εστιατορίου, το παρήγγειλα σε κάποιο άλλο και ερχόταν πάντα με χαμόγελο! Πρέπει να πω, ότι τα γλυκά που γεύτηκα, ήταν από μόνα τους μια εμπειρία! Φαντασία στη γεύση και στην εμφάνιση, απίθανοι συνδυασμοί και μια μους σοκολάτα, ανάμεσα στις δυο καλύτερες που έχω δοκιμάσει ποτέ!

Το απίστευτο πρωινό...

Είχα πιάσει τον εαυτό μου να ξυπνώ πρωί – σχετικά πρωί – για να πάω στο πρωινό.

Πρώτα χόρταιναν τα μάτια, αφού η βόλτα στους μπουφέδες ήταν σαν δείπνο 18 πιάτων. Δεν φταίω εγώ βέβαια, που μέχρι να διαλέξω τι θα φάω, τσιμπούσα από τα μικρά μπολ, από ξερά φρούτα και κρητικά καλιτσούνια, μέχρι ξυρούς καρπούς και μπαλίτσες σοκολατένιες! Ατέλειωτες επιλογές για όλες τις ορέξεις και πολλά ιδιαίτερα προϊόντα για όσους προσέχουν τη διατροφή τους.

Λέει ο Γιώργος Περαντωνάκης για το πρωινό: «Θέλουμε ο πελάτης να «πάρει» το πρωινό του όχι να φάει πρωινό. Δεν θέλουμε να σερβίρουμε τους πελάτες μας αλλά να τους περιποιηθούμε σαν γνήσιοι οικοδεσπότες, πραγματικά σαν να έχουν έρθει στο σπίτι μας. Μου αρέσει να βλέπω πελάτες να τριγυρνάνε στον μπουφέ και να παίρνουν κάτι από εδώ να τσιμπάνε κάτι από εκεί με πιάτα που έχουν στηθεί πολύ όμορφα».

Πριν φύγει για την επόμενη δοκιμή τον ρώτησα για την «συνταγή της επιτυχίας»: «Οι καλές συνεργασίες φέρνουν και τα καλά αποτελέσματα. Σεφ σ’ ευχαριστώ για αυτή την συνεργασία», αναφώνησε και εγώ συμπλήρωσα «Η ευχαρίστηση όλη δική μας, τελικά»!

Τα βράδια…

Τα βράδια στο Yali, πάνω στη θάλασσα και με το ναό του Ποσειδώνα φωτισμένο, απολαμβάναμε εξαιρετική ψαροφαγία. Δεν ξεχνώ τον ψητό σαργό, με τα βραστά λαχανικά, τη σαλάτα με το φρέσκο σολομό και την ελαφριά υπέροχη σως. Ζωντανές ορχηστές με υπέροχες φωνές, πιάνο και καλή μουσική – κάθε βράδυ και κάτι διαφορετικό - συνόδευαν τα ποτά μου, μετά το φαγητό στις ρομαντικές βεράντες, πριν με δυσκολία απαρνηθώ τις καλοκαιρινές νύχτες και αφεθώ στην αγκαλιά του Μορφέα στο δωμάτιο μου.

Το Σούνιο, αυτή η μαγευτική περιοχή της Αττικής, κρύβει μέσα της ένα ακόμη πολύτιμο προορισμό. Το Cape Sounio, GrecotelExclusive Resort που δεν φτάνει ένα Σαββατοκύριακο για να το ζήσεις…

Περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις στο τηλέφωνο 22920 69700 και με ένα κλικ εδώ