Εσείς αν πηγαίνατε ταξίδι στην Ινδία, τι θα θέλατε να δείτε; Ποια αξιοθέατα θα βάζατε ως must στη λίστα σας; Ο Αυστραλός δημοσιογράφος Luke Williams, επέλεξε να μην βρεθεί στο Ταζ Μαχάλ ή κάποιο ανάλογης φήμης αξιοθέατο αλλά να επισκεφτεί τους Αγκόρι.
Οι Αγκόρι είναι Ινδουιστές μοναχοί, που λατρεύουν τον ινδουιστή θεό του χάους και της καταστροφής, τον Σίβα. Ζουν στις όχθες του ποταμού Γάγγη. Ο Γάγγης είναι για τους Ινδούς κάτι σαν τον δικό μας Αχέρωντα: ο ποταμός που οδηγεί το νεκρό στον Άλλο Κόσμο. Στα νερά του Γάγγη αφήνονται να πλέουν πάνω σε σχεδίες εκατομμύρια νεκροί Ινδοί, κάτι σαν το τελευταίο τους ταξίδι. Οι Αγκόρι πιάνουν κάποιες από αυτές τις σχεδίες και τρώνε τις σάρκες από τα πτώματα. Η πράξη αυτή κανιβαλισμού πιστεύουν πως τους φέρνει πιο κοντά στο θεό τους. Καταναλώνουν επίσης ένα περίεργο μείγμα από αλκοόλ, χασίς, στάχτη από καμμένα ανθρώπινα πτώματα και δηλητήριο κόμπρας και διαλογίζονται προς αυτόν τον σκοπό: την επικοινωνία με το Σίβα.
Ο Williams δεν οδηγήθηκε στους Αγκόρι μόνον από δημοσιογραφική ανησυχία.
Στον παγκόσμιο τουρισμό υπάρχει μια ευρύτερη τάση που ονομάζεται dark tourism (Σκοτεινός Τουρισμός).
Η τάση του dark tourism καταγράφει κάθε χρόνο, εδώ και 4 χρόνια αύξηση της τάξεως του 65%! Προορισμοί των τουριστών είναι μέρη – μνημεία θανάτου, σημεία όπου υπήρξαν μαζικοί θάνατοι, τεράστιες φυσικές ή ανθρωπογενείς καταστροφές, όπως πόλεμοι και άλλα δεινά.
Για πολλούς πρόκειται απλά για μια μετεξέλιξη της ιστορικής τάσης του τουρισμού: ανέκαθεν οι άνθρωποι επισκέπτονταν ταφικά μνημεία και μέρη που μνημόνευαν θάνατο. Ακόμη και το Ταζ Μαχάλ ή οι Πυραμίδες της Αιγύπτου, ταφικά μνημεία είναι εξάλλου.
Όμως το dark tourism πάει πολύ πέρα από αυτό. Πλέον τουριστικά γραφεία διεθνώς διοργανώνουν εκδρομές στο πρώην κρησφύγετο του Οσάμα Μπιν Λάντεν, στην κοιλάδα Αμποταμπάντ του Πακιστάν, στην μετά Καντάφι Λιβύη, όπου τα απόνερα της βίαιης εξέγερσης σπαράζουν ακόμη τη χώρα κι επικρατεί το απόλυτο χάος αλλά ακόμη και σε επικίνδυνες ή και εμπόλεμες ζώνες, όπως την ανατολική Ουκρανία και την αιματοβαμμένη Συρία!
Ενδεικτικό παράδειγμα το ρωσικό ταξιδιωτικό πρακτορείο Megapolis Kurort που διοργανώνει περιηγήσεις στην ανατολική Ουκρανία. Εκτός από ξεναγό, τα γκρουπ των τουριστών προστατεύονται και από ένοπλους σωματοφύλακες.
Άλλοι προορισμοί δεν έχουν να κάνουν με τον πόλεμο αλλά με μέρη που έδρασαν serial killes ή στο Μεξικό στις περιοχές όπου τα καρτέλ των ναρκωτικών μάχονται μέχρι θανάτου για την επικράτησή τους με δολοφονίες σε καθημερινή βάση.
Πλέον δεν είναι αρκετό ένα ταφικό μνημείο. Ο θάνατος πρέπει να μυρίζει, να φαίνεται παντού.
Κάποιοι έχουν σφοδρές αντιρρήσεις για αυτή τη μορφή τουρισμού. Άλλοι λένε πως πρόκειται ακόμη και για μια θρησκευτική εμπειρία.
Συχνά πάντως, οι τουρίστες του dark tourism δεν διασχίζουν μόνον διοικητικά σύνορα χωρών και περιοχών. Διασχίζουν (ανεπιστρεπτί;) τα λεπτά και εύθραυστα σύνορα της ηθικής.
Ενώ κάποιοι λίγοι ομολογούν πως δεν πήραν απλά αυτό που ζήτησαν από ένα τέτοιο ταξίδι αλλά κάτι πολύ παραπάνω, κάτι που επιθυμούν να ξεχάσουν!
Με πληροφορίες από Australian News, BBC, Wikipedia
