Το Νεμρούτ ή Νεμρώδ (Νεμρούτ Νταγί όπως το λένε οι Τούρκοι) θυμίζει σε αρκετούς μια εικόνα εξωτική: εκεί στη μέση του πουθενά θαρρείς, την αφιλόξενη άμμο στέκουν και ατενίζουν μακρυά τεράστιες κεφαλές! Ναι, σε κάποιους ίσως θυμίσουν τις μυστηριώδεις πέτρινες μορφές του νησιού του Πάσχα.
Όμως το Νεμρούτ είναι χιλιάδες μίλια μακρυά, στη νοτιοδυτική Τουρκία, στη γη της Καππαδοκίας.
Ονομάζεται και Βουνό των Θεών.
Χώρος ιερός, θρησκείας και λατρείας, ταφής και θυσίας, είναι το απόγειο της βασιλείας του Αντίοχου του Α’ (από το 86 π.Χ. έως το 38 π.Χ.).
Το βουνό βρίσκεται σε ύψος 2.150 μέτρων και τα τεράστια αγάλματα (κεφαλές) που κοσμούν τις κορυφές του αγγίζουν τα 10 μέτρα. Τα αγάλματα περιβάλλουν τον τάφο του Αντίοχου. Ο Αντίοχος ο Α’ θάφτηκε εκεί μαζί με τις συζύγους και τις θυγατέρες του. Ήταν τέτοια – όπως λένε οι ιστορικές πηγές- οι μεγαλομανία που δεν μπορούσε να δεχτεί ότι τυμβωρύχοι θα συλήσουν τον τάφο του. Έτσι ζήτησε να θαφτεί κάτω από ένα λόφο χοντρού αμμοχάλικου, ύψους 75 μέτρων. Τα αγάλματα, που απεικονίζουν λιοντάρια, αετούς, αρχαίους θεούς της ελληνικής και περσικής αλλά και ρωμαϊκής μυθολογίας αλλά και τον ίδιο τον βασιλιά Αντίοχο Α’ (ο Θεός, όπως ήταν το προσωνύμιο του) φυλάνε τον τάφο του Αντίοχου.
Το όνομα του το Νεμρούτ το πήρε από τον μυθικό βασιλιά Νεμρώδ. Μαρτυρίες για τη βασιλεία του υπάρχουν τόσο στη Βίβλο όσο και στο Κοράνι.
Ο Αντίοχος ο Α’ ο Θεός όμως ήταν ο πλέον ισχυρός βασιλεύς του βασιλείου αυτού της Κομμαγηνής (όπως είναι σήμερα γνωστό), που καθόρισε το μέλλον του.
Το βασίλειο ήκμασε στα ύστερα ελληνιστικά χρόνια, μετά την παρακμή του βασιλείου των Σελευκιδών.
Οι ποικίλες και πολυσυλλεκτικές παραδόσεις του βασιλείου, και οι υπήκοοί του από πολλά μέρη του (τότε γνωστού) κόσμου, πιθανότατα έκαναν τον Αντίοχο να αναμείξει παραδόσεις και θρησκείες ούτως ώστε να εδραιώσει την ηγεμονία του. Έτσι, το πάνθεον της Νεμρούτ είναι ένα κράμα που περιελάμβανε μορφές από το αρχαιοελληνικό δωδεκάθεο (όπως ο Δίας – Aramazd, όπως ήταν γνωστός στην περιοχή αλλά και ο Ηρακλής – Vahagn), αρμένικες, ρωμαϊκές (ο Απόλλωνας – Μίθρας ) αλλά και ζωροαστρικές (περσικές) θεότητες (Oromasdes - που συνδέεται με τον περσικό θεό Αχούρα Μάζντα). Εξ ου και τα πρόσωπα των τεράστιων κεφαλών που μπορεί να δει κανείς στη Νεμρούτ.
Η ίδια η ρίζα της λέξης «Κομμαγήνη» )(«Kommagene») είναι ελληνική. Στα κουρδικά «Kom» σημαίνει «μάζα, κοινό, πλήθος», ενώ «gene» σημαίνει «φυλή, σόι, γένος». Tο «Kommagene», σημαίνει «το σπίτι όλων».
Επιμέλεια Λήδα Δεληγιάννη με πληροφορίες από Wikipedia, cemilturan
Φωτογραφίες Wikipedia
