Της Βίκης Βαμιεδάκη
Είναι μεγάλη πρόκληση για μένα όταν ξεκινώ ένα ταξίδι έχοντας ήδη μεγάλες προσδοκίες. Προσδοκίες, όχι απαιτήσεις. Διότι όταν πάμε διακοπές θέλουμε να ξεκουραστούμε, να χαλαρώσουμε, να ονειρευτούμε, να ξεφύγουμε, να ζήσουμε το αναπάντεχο…
Έτσι, ιδανικά κλείνω την πόρτα του σπιτιού μου, για να πάω στο αεροδρόμιο, χωρίς να έχω καμία απολύτως ανάγκη για τίποτα. Την ίδια ώρα, πεταλούδες κάνουν βόλτα στο στομάχι μου, στα αυτιά μου ηχεί το τραγουδάκι της θάλασσας, η γεύση μου απογειώνεται με μικρές ηφαιστειακές εκρήξεις αλμυρές, γλυκές, ξινές, κοκτέιλ… και τα μάτια μου ανοίγουν όσο μπορούν για να χωρέσουν την ατέλειωτη ομορφιά της εμπειρίας που με περιμένει…
Ξεκίνησα από το κέντρο της Αθήνας λοιπόν, για να πάω στο βορά της Κρήτης, λίγο έξω από το Ηράκλειο. Προορισμός μου: Ο παράδεισος του Amirandes Grecotel Exclusive Resort!
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς έχετε επισκεφτεί αυτό το resort της Grecotel. Βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πόλη του Ηρακλείου, μόλις 10 λεπτά από το αεροδρόμιο. Απλώνεται πάνω στην παραλία και μοιάζει από μακριά λες και αναδύθηκε μέσα από τη θάλασσα.
Εκεί στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, το καλωσόρισμα της Νάταλι, από τις δημόσιες σχέσεις και του οδηγού, με έκανε να νιώσω τη χαρά της άφιξης, όπως συνηθίζω να λέω. Αυτά τα αυθεντικά χαμόγελα που σου μαρτυρούν πόσο χαίρονται που τους τιμάς με την παρουσία σου. Η χαρά όλη δική μου…
Στο αυτοκίνητο, με περίμεναν δροσερά κεράσια και φράουλες και σοκολάτες. «Ήδη ξεκίνησαν οι πειρασμοί», σκέφτηκα και ακούμπησα πίσω στο κάθισμα για να απολαύσω τη σύντομη παραλιακή διαδρομή.
Η άφιξη...
Η είσοδος μου στο resort ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακή! Ο διευθυντής, οι υποδιευθυντές, οι προϊστάμενοι των τμημάτων και η Στεφανία με ένα δίσκο με ολόφρεσκους χυμούς από φρούτα και τζίντζερ με περίμεναν, μπροστά στο ομορφότερο σημείο του Amirandes.
Δεν μπορείς παρά να μείνεις με ανοικτό το στόμα για αρκετές στιγμές μπροστά σε αυτή τη θέα. Το πέλαγος αγκάλιαζε το resort, η θάλασσα έμπαινε μέσα του και ζωγράφιζε ένα σκηνικό ονείρου… Ο ήλιος έδυε αργά, σαν να μην βιαζόταν καθόλου να βασιλέψει, χαρίζοντας μας χρώματα μωβιά και κόκκινα και πορτοκαλί στον ορίζοντα.
Προσπαθούσα να ξεφύγω από τα χαμόγελα και τα μάτια των ανθρώπων του ξενοδοχείου, για να θαυμάσω τη θέα, όμως με τραβούσαν έντονα κοντά τους για να μου δείξουν ότι είχαν ετοιμάσει για μένα.
Ξεκινήσαμε για τη βίλλα μου, στην οποία και πάλι είχε πάει πρώτη η Στεφανία για να ετοιμάσει ένα ποτήρι παγωμένη σαμπάνια, φρούτα εξωτικά και πολύχρωμα γλυκάκια.
Χρειάστηκαν λίγα δευτερόλεπτα για να αποφασίσω ότι θα μείνω τουλάχιστον δύο μήνες εκεί…
Ο Βασίλης Μηναδάκης, διευθυντής του ξενοδοχείου, από το άνοιγμα του πριν από 8 χρόνια, καθόλου δεν θορυβήθηκε με την αναγγελία της απόφασης μου. «Μόνο δυο μήνες»; Αναφώνησε!
Η εμπειρία που έζησα στο Amirandes Grecotel Exclusive Resort κράτησε τρεις νύχτες και τέσσερις ημέρες, από αυτές που διηγείσαι και θυμάσαι για καιρό, από αυτές που ποτέ δεν ξεχνάς…
Όσο και αν μοιάζουν με κλισέ κάποιες από τις περιγραφές μου, που θα ακολουθήσουν, πιστέψτε με, γι’ αυτό πιστεύω ότι υπάρχουν τα κλισέ. Για να περιγράφουν απόλυτες έννοιες, που αποτελούν σημεία αναφοράς για πολλά άλλα πράγματα και καταστάσεις. Και το Amirandes θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί σημείο αναφοράς για την παγκόσμια βιομηχανία των υπηρεσιών φιλοξενίας.
Για την τέχνη, πίσω από την τέχνη που ορίζει το άριστο σέρβις. Αυτό που μόνο ο άνθρωπος μπορεί να χαρίσει, αυτό που αν δεν το έχεις, δεν το καλλιεργήσεις, δεν το νιώθεις, δεν μπορείς να το προσφέρεις και κυρίως δεν μπορείς να το αγοράσεις.
Το σέρβις της τέχνης της φιλοξενίας
It’s all about people. Όλα όσα περιέχει αυτή η φράση, μπορείς να τα βρεις στο Amirandes. Στο καθένα μέλος αυτής της μεγάλης ομάδας – οικογένειας που εργάζεται εκεί. Λες και είναι ο σκοπός και το όνειρο της ζωής τους: Να σε κάνουν να νιώσεις ξεχωριστός, μοναδικός. Να υπηρετήσουν όσες επιθυμίες δεν φαντάστηκες καν.
Να σε κάνουν να ζεσταθείς, να ξεκουραστείς, να ξενοιάσεις. «Δεν είναι τεχνικές το service», μου λέει ο Βασίλης Μηναδάκης, «είναι ολόκληρη φιλοσοφία, κουλτούρα. Εδώ μοιράζεσαι το όνειρο με όλους, τους αρχιτέκτονες, τους κατασκευαστές, τους σεφ, με όλα τα παιδιά του σέρβις».
Προσπάθησα να τον πείσω να μου δώσει "τεχνοκρατικές" απαντήσεις για την τέχνη της φιλοξενίας, που τόσο άριστα πρεσβεύει και υπηρετεί. Γρήγορα κατάλαβα ότι οι απαντήσεις βρίσκονταν σε κάθε μου στιγμή μέσα στο resort. Εκείνος ήταν ο μέντορας μιας ομάδας, που δίδασκε και ενέπνεε το καθένα από τα μέλη της, δίνοντας του την ευκαιρία να εκφραστεί ελεύθερα, με το δικό του αυθεντικό τρόπο.
Έτσι όλα έμοιαζαν φυσικά… Από το πρώτο λεπτό που έμαθαν πως πίνω τον καφέ μου, από τις καλημέρες που άκουγα με το όνομα μου, από την αγάπη που φρόντιζαν το δωμάτιο και τα πράγματα μου. Από τα καλούδια που έστηναν με τόση χάρη στο τραπέζι του σαλονιού μου, από την αγωνία στα μάτια τους μέχρι να δοκιμάσω ένα πιάτο. Από το σχεδόν παιδικό πείσμα τους να το κάνουν όπως το θέλω, αν διέκριναν ότι δεν μου άρεσε πολύ.
Θαυμάζαμε την απογευματινή θέα μαζί, πίνοντας φρέσκους χυμούς, αναλύαμε πως αρωματίζει η Τόνγκα το βερμούτ, μου έδειχναν πως κάνεις σε σχήμα μικρού τριαντάφυλλου τα χαρτομάντιλα του μπάνιου. Σέρβιραν πρωινό στο δωμάτιο και τα λαμπερά πρόσωπα τους όταν άνοιγα την πόρτα έφταναν για να χορτάσω.
Με χαιρετούσαν όταν έκανα βόλτα στην παραλία, ρωτώντας με ενδιαφέρον τι κάνω, αν περνώ καλά, έτοιμοι να μου προτείνουν κάτι, να με κεράσουν. Αυτή η ανεξάντλητη, η ακούραστη, η απλόχερη φιλοξενία σε κάνει να αγαπάς τον τόπο, το ξενοδοχείο, το κάθε τι που ζεις…
Το resort
Πέτρα, ξύλο και υδάτινο στοιχείο κυριαρχούν στο υπέροχο αρχιτεκτόνημα του Amirandes, των 220 δωματίων, βιλών και σουιτών. Οι ιδιαιτερότητες του είναι πολλές, οι πρωτοτυπίες του ακόμα περισσότερες. Η εντυπωσιακή του είσοδος κοσμείται από ένα μεγάλο καταρράκτη, που μοιάζει να χύνεται στην θάλασσα, δημιουργώντας μια αληθινή λιμνοθάλασσα, στην καρδιά του resort.
Μια σειρά από κτήρια, σχεδιασμένα από απόλυτες γραμμές, φιλοξενούν τα δωμάτια και τα εστιατόρια, ενώ στην μια άκρη του έχει δημιουργηθεί το συγκρότημα με τις βίλες με τις ιδιωτικές πισίνες και στην άλλη βρίσκεται η πισίνα ολυμπιακών διαστάσεων, που ουσιαστικά δεν είναι ορατή από τα κεντρικά σημεία θέας, αφήνοντας αναλλοίωτο το φυσικό στοιχείο της θάλασσας να κυριαρχεί.
Ίδιο σκηνικό και στην υπέροχη παραλία που απλώνεται μπροστά από το resort με τα μεγάλα gazebos να εξυπηρετούν με ιδιωτικότητα τους ενοίκους των βιλών. Ενώ ομπρέλες και μεγάλες αναπαυτικές ξαπλώστρες υπάρχουν σε όλο το μήκος της παραλίας.
Υπέροχοι κήποι, λουλούδια, δέντρα, αρωματικά φυτά, στολίζουν τους εξωτερικούς, πεντακάθαρους χώρους. Δέκα εστιατόρια και μπαρ, αλλά και ένα ολοκαίνουριο sunset pavilion ικανοποιούν, ουρανίσκους και διαθέσεις μέρα και νύχτα.
Στα δωμάτια, τις βίλες και τις σουίτες κυριαρχεί το λευκό, σε τοίχους, έπιπλα και υφάσματα, τα μπάνια είναι τεράστια, με τις μπανιέρες να χωρίζουν τις καμπίνες του ντους και της τουαλέτας, designed νιπτήρες και μικρές εκπλήξεις…
Δωρεάν wi-fi παντού, με πανίσχυρο σήμα, μας «ανάγκαζε» να κάνουμε φίλους και γνωστούς να ζηλεύουν με τα «ανεβάσματα» φωτογραφιών στο instagram και το facebook…
Οι βίλες, οι σουίτες και τα δωμάτια
Οι βίλες μοιάζουν να αποτελούν ένα ξεχωριστό resort. Μια μικρή luxury πολιτεία, με απόλυτη ιδιωτικότητα και προσοχή. Με δική τους αποκλειστική είσοδο, reception και concierge, απολαμβάνουν εξαιρετικό pampering service. Η ολοκαίνουρια reception, δεν φτιάχτηκε μόνο για το private check in των πελατών των βιλών, αλλά για να ικανοποιεί κάθε τους επιθυμία όλες τις ώρες της ημέρας...
Ας πούμε, φρέσκιες μαρμελάδες θα βράζονται εκεί επιτόπου κάθε πρωί και θα μπορείς να πάρεις μαζί το ατομικό σου βαζάκι για να το γευτείς στο πρωινό σου!
Παραδέχομαι ότι δύσκολα αποχωριζόμουν τη δική μου βίλα. Στο μεγάλο σαλόνι κάθε στιγμή με περίμενε μια έκπληξη εδεσμάτων και ποτών, ένα σημείωμα.
Καλή ρακί από τη Φάρμα Agreco, με κρητικές ελίτσες και γραβιέρα, ροζ μακαρόν και miniardis από σοκολάτα, φρουτοσαλάτες εποχής, πλατό με εξωτικά φρούτα που έμοιαζαν με πίνακα ζωγραφικής, ένα μπουκάλι κρασί, άλλοτε γλυκό, άλλοτε ξηρό.
Ένα μικρό wine cooler κρατούσε δροσερά μερικά εκλεκτά μπουκάλια σαμπάνιας και κρασιού, ενώ το mini bar γεμάτο ποτά και σνακς κάλυπτε κάθε ανάγκη της στιγμής. Ο χώρος της κρεβατοκάμαρας με την τεράστια τζαμαρία απέναντι από το προσκέφαλο, μου χάριζε κάθε πρωί λίγα πολύτιμα λεπτά χουζουρέματος με την απίστευτη θέα της θάλασσας να απλώνεται μπροστά μου.
Το μεγάλο μπάνιο, φιλοξενούσε τις ντουλάπες, τη μπανιέρα με το υδρομασάζ στη μέση και τις μικρές λεπτομέρειες που σας έλεγα. Μια από αυτές – που θα λατρέψουν οι γυναίκες - είναι το cosmetic cooler, μια συσκευή που εκτός ότι σου επιτρέπει να έχεις μαζεμένα τα καλλυντικά και τις κρέμες σου, τα διατηρεί σε άριστη θερμοκρασία, προστατεύοντας τα από τη ζέστη.
Ακριβώς απέξω η πισίνα μου, ήταν προστατευμένη από οποιοδήποτε βλέμμα, με τις ξαπλώστρες της με τα άνετα στρώματα και ένα καθιστικό με βαθιά, αφράτα καθίσματα. Ένας ψηλός φοίνικας μου χάριζε σκιά και έκανε τα αεροπλάνα που πέρναγαν από πάνω να μοιάζουν με μικρά ζουζούνια.
Κατεβαίνοντας δυο σκαλοπάτια ξεκινούσε ο κήπος που φιλοξενούσε στο γκαζόν του μια μεγάλη λευκή ομπρέλα με ξαπλώστρες, ενώ προχωρώντας προς τα κάτω η σκιά του προσωπικού μου gazebo μου άνοιγε την όρεξη για πικ νικ, λίγα εκατοστά από τη θάλασσα. Ένα βήμα ακόμη και βρισκόμουν στην παραλία, αφού μια μικρή είσοδος με οδηγούσε απευθείας από τη βίλα στην ξαπλώστρα μου στην άμμο….
Στο ίδιο χαλαρό στυλ, εκλεπτυσμένης πολυτέλειας, ήταν και οι άλλες βίλες, αλλά και οι σουίτες και τα δωμάτια, που βρίσκονται είτε σε ισόγειο, είτε σε όροφο.
Μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια, οι τζαμένιες πόρτες που άνοιγαν και κρυβόντουσαν μέσα στον τοίχο, χαρίζοντας ανεμπόδιστα κάδρα από την εξαιρετική θέα στο πέλαγος. Υψηλή τεχνολογία, με τηλεοράσεις, συστήματα ήχου και ipod stations υπήρχαν σε όλα τα δωμάτια.
Η γαστρονομία
Αν η γαστρονομία είναι επιστήμη, στο Amirandes σίγουρα αγαπούν τις σπουδές! Ο executive chef Γιάννης Κουναλάκης, ξεχωρίζει για πολλούς λόγους. Αφενός γιατί σε όποιο από τα εστιατόρια και αν πας, θέλεις να επιστρέψεις για να γευτείς ξανά κάποιο από τα πιάτα του, είτε γιατί ανυπομονείς να δοκιμάσεις και τα υπόλοιπα και αφετέρου διότι εκτιμά και τιμά τις ικανότητες και τη φαντασία των sous chef του.
Την dream team της γαστρονομικής ομάδας του resort συμπληρώνουν ο assistant F&B manager Γιώργος Σίρμος, αλλά και ο operation manager Μπάμπης Γιαλιτάκης, τους οποίους έβαλα να μου υποσχεθούν ότι του χρόνου στις δοκιμές του μενού θα είμαι παρούσα. Εξαιρετικά υλικά και προϊόντα, καλά μελετημένες συνταγές, μοναδικά διαλεγμένα κρασιά, premium αλκοολούχα ποτά, γνώση, φαντασία και πολύ μεράκι είναι τα κύρια συστατικά στις κουζίνες και τα bar του Amirandes.
Το κεντρικό εστιατόριο μοιάζει μάλλον με «αστεράτο gourmet», παρόλο που είναι σε στυλ μπουφέ. Και αυτό διότι έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο που δεν υπάρχει κεντρική αίθουσα. Μια μεγάλη υδάτινη επιφάνεια το χωρίζει στη μέση και «βυθισμένα» σημεία, βεράντες, ξεχωριστές γωνιές δεν σου δίνουν καθόλου την αίσθηση ότι γύρω σου γευματίζει τόσος κόσμος.
Στον πλούσιο μπουφέ, γύρω από τα κυρίως πιάτα υπάρχουν τα συνοδευτικά τους, ενώ οι βοηθοί σεφ είναι εκεί για να σου διακοσμήσουν το πιάτο σου. Στον ίδιο χώρο σερβίρεται και το πρωινό, που πρέπει να το επισκεφτείς πολλές φορές για να δοκιμάσεις τα πάντα. Το ξενοδοχείο έχει υιοθετήσει το σήμα του «Ελληνικού Πρωινού» με έναν ξεχωριστό μπουφέ με εκλεκτά κρητικά προϊόντα.
Μια μεγάλη μηχανή καφέ, δίνει την ελευθερία σε όποιον επιθυμεί να φτιάξει τον δικό του καφέ αλλά και να διαλέξει το δικό του σχέδιο latte art για τον cappuccino του, που γίνεται με τη βοήθεια του προσωπικού.
Gourmet νύχτες
H εμπειρία στο νέο gourmet εστιατόριο “Minotaur” δεν έχει σχέση μόνο με τη γεύση. Είναι ένας χώρος τέχνης, ιστορίας, έμπνευσης. Η σύνδεση του με το Παλάτι του Μίνωα στην Κνωσό, που απέχει μόλις λίγα χιλιόμετρα από το ξενοδοχείο, αποτέλεσε το έναυσμα για να αγοραστούν πρόσφατα από διεθνή δημοπρασία, τα έργα κεραμικής του Pablo Picasso, τα οποία δημιουργούσε επί 25 χρόνια. Ο Picasso ζωγράφιζε τον εαυτό του ως Μινώταυρο, το μυθικό τέρας με όψη μισού ανθρώπου, μισού ταύρου, δημιουργώντας μια εκπληκτική συλλογή από αυθεντικά κεραμικά.
Η σπάνια αυτή συλλογή, σήμερα κοσμεί το εστιατόριο, με τα κεραμικά να έχουν τοποθετηθεί σε όμορφες προθήκες, ενώ το μενού δημιουργήθηκε για να τιμήσει αυτή την αρχαία κεραμική τέχνη. Στον μοναδικό αυτό χώρο γευτήκαμε δροσερό καρπάτσιο από βοδινό angus με κρητική γραβιέρα, μουσελίν σελινόριζας και γλυκόξινη μελιτζάνα, τρομερό “tortelli” γεμιστό με μοσχαράκι και μυζήθρα Ρεθύμνου, κρέμα παρμεζάνας και καλοκαιρινή τρούφα από τον Όλυμπο.
Αλλά και εξαιρετικό Fettuccelle di Gragnano με ντόπια κολοχτύπα, κρασί Ιουλιάτικο, σέλερι, φρέσκια ντομάτα, βασιλικό και σχοινόπρασο.
Μια ώριμη «Φτελιά» του κτήματος Τσόλη, συνόδεψε το μεγαλύτερο μέρος του μενού, ξετυλίγοντας απίθανα αρώματα στους ουρανίσκους.
To εστιατόριο “Lago Di Candia” έκλεψε την καρδιά μου για την ατμόσφαιρα του και όχι μόνο. Τα τεράστια παράθυρα του ανοίγουν στο ύψος του νερού της τεχνητής λιμνοθάλασσας, το ξύλινο deck, ο navy διάκοσμος και επίπλωση με υπέροχες Oscar πολυθρόνες για τους κυρίους και καρέκλες σκηνοθέτη με ειδικά σχεδιασμένες «ποδιές» για τις κυρίες, σε μεταφέρουν νοερά στο κατάστρωμα ενός πολυτελούς γιότ…
Η μικρή εξέδρα που αναδύεται μέσα από το lagoon μόλις σε 1,5 λεπτό και στρώνεται σε 7 λεπτά και μεταμορφώνεται στο πιο ρομαντικό σημείο του resort, φιλοξενεί τέσσερα τραπέζια για δείπνο υπό το φως των κεριών.
Γευτήκαμε φιλέτο σκουμπρί με πιπεριές, τσίλι, κόλιανδρο και λάιμ yusu, εξαιρετική μοασχαρίσια taliata ουρουγουάης black angus, απίστευτα ζουμερή κόντρα γάλακτος Γαλλίας, ενώ η έκπληξη της βραδιάς ήταν η χοιρινή πανσέτα σιγοψημένη για 24 ώρες στους 63 βαθμούς, συνοδεία σπιτικού πουρέ.
Όσο για το επιδόρπιο - μας άφησε με την πιο γλυκιά επίγευση - ένας δίσκος σοκολάτας πάνω σε τραγανό μπισκότο, που συνοδευόταν από ζεστή σάλτσα σοκολάτας Gianduja του pastry chef Κώστα Χατζηβασίλη.
To τρίτο βράδυ, η γαστονομική εμπειρία ολοκληρώθηκε με ένα αξέχαστο γεύμα στο ασιατικό avant-garde “Blue Monkey” με την απίστευτη βαθυκόκκινη διακόσμηση και τις σούπερ ντιζαϊνάτες καρέκλες.
Πολύ καλό σούσι με σολομό, τόνο, γαρίδες και λαυράκι, tataki τόνου παναρισμένο με σουσάμι και ginger, συγκλονιστικό foie gras με miso, με σος porto και πουρέ μανιταριού πάνω σε φτυγανισμένο τόστ.
Καραβίδα και η τριλογία χοιρινού ήταν ακόμη δύο πιάτα που απογείωσαν τους ουρανίσκους μας.
Τα μεσημέρια στο «Πέτρινο»
Απίθανα πιάτα και σνακ στην πισίνα, ή room service στη βίλα; Τίποτα από τα δυο, γιατί αυτό το θαλασσινό αεράκι, η θέα και οι γεύσεις στο εστιατόριο «Petrino» με έκαναν να το επισκέπτομαι κάθε μεσημέρι. Μεσογειακές γεύσεις, ολόφρεσκες σαλάτες, ψάρια και θαλασσινά, δεν ήξερα τι να πρωτοδιαλέξω. Λάτρεψα τα κυδώνια στη σχάρα με ντομάτα και λίγο σκόρδο, τις φρέσκιες γαρίδες στο λαδολέμονο, τα αχνιστά όστρακα, το τρομερό ριζότο με σουπιά μάραθο, παρμεζάνα και ρόκα.
Το χταποδάκι με κρίταμα τουρσί, τον φρέσκο τόνο με κρούστα μυρωδικών, τοματίνια, γλυστρίδα και μάραθο, το μαριναρισμένο γαύρο με θυμάρι.
Δεν θα ξεχάσω για καιρό, το φιλέτο από την κοιλιά ενός μεγάλου μαγιάτικου ψαριού με βούτυρο αστακού και λαχανικά αλλά και το νανάκι κοτόπουλο ψητό, με σπαράγγια, πιπεριές, καρότα και μελωμένες μικρές πατατούλες…
Ένα ακόμη γλυκό (που βλέπω στον ύπνο μου) ήταν το κανταΐφι με κρέμα από κατσικίσιο τυρί, μαρμελάδα φράουλα και αχλάδι.
Τα Trolleys
Μια ακόμη λεπτομέρεια που κάνει τη γαστρονομική σκηνή του Amirandes ξεχωριστή, είναι τα τρία trolleys ένα αφιερωμένο στο Gin & Tonic και το Dry Martini, ένα στα malt whiskies και ένα άλλο στον καφέ.
Το πρώτο διαθέτει μια σειρά από εκλεκτά Gin όπως Tanqueray Ten, Bloom, Hendrick's, G’ Vine, τα bitters Jerry Thomas, tonic Fever Tree και Fentimans (ετοιμάζουν και δικό τους tonic) βερμούτ και πολλά συνοδευτικά, αλλά και πάγο σε ice-balls που επίσης φτιάχνουν μόνοι τους.
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι το trolley με τα malt whiskies, από έξι περιοχές του κόσμου, κάποια πολύ καλά κονιάκ και πούρα.
Τέλος, το trolley του καφέ, είναι ένα ολόκληρο concept, που μυεί τον κόσμο στην διαδικασία της «κρασοποίησης» του καφέ. Εξαιρετικές ποικιλίες καφέ, των οποίων οι κόκκοι ζυγίζονται με ακρίβεια, αλέθονται αργά με προσοχή και «βράζουν» χειροποίητα, χωρίς πίεση, για ορισμένα δευτερόλεπτα, βγάζοντας ένα αρωματικό απόσταγμα που σερβίρεται σε ποτήρια κρασιού.
Η πισίνα
Στην πισίνα αν και ολυμπιακών διαστάσεων, όπως σας είπα, πάλι νιώθεις ότι είσαι ο μοναδικός επίτιμος καλεσμένος. Το έντονο τυρκουάζ της σε τραβάει σα μαγνήτης για βουτιές και άθληση, όπως το τροπικό σκηνικό γύρω της και το άψογο σε κάνει να μην θέλεις να σηκωθείς από την ξαπλώστρα σου. Βυθιζόμενες κολώνες στηρίζουν τις ξύλινες πέργκολες που χαρίζουν βαθύ ίσκιο.
Η Grecoland
Η Grecotel λατρεύει τα παιδιά, έχει αναγάγει σε επιστήμη τις διακοπές τους και το Amirandes δικαίως θα ήταν λόγος για να πάρεις καλούς βαθμούς ή να είσαι καλό παιδί όλο το χρόνο για να περάσεις τις διακοπές σου εκεί. Ένας ξεχωριστός, προστατευμένος χώρος, σαν παραμυθόσπιτο, με δημιουργικές δραστηριότητες, παιχνίδι, πισίνα και έμπειρους ανθρώπους στη φύλαξη, αλλά και ειδικά σνακς και μενού κάνουν τις διακοπές των μικρών παιδιών μια αληθινή παιδική ανάμνηση!
Το Spa
Νομίζω ότι από τότε που ανακάλυψα τις θεραπείες της Ayurveda έχω απαρνηθεί ακόμα και το πιο χαλαρωτικό μασάζ. Δεν έχασα την ευκαιρία να επισκεφτώ το spa του Amirandes, με τις εξαιρετικές θεραπεύτριες, όπου αφέθηκα στα μαγικά χέρια και έλαια τους, για να βγω από την ατμοσφαιρική καμπίνα με τη ζεν μουσική, σχεδόν «καινούρια».
Ο επίλογος
Αργά το απόγευμα που έπρεπε να αναχωρήσω από το Amirandes σκεφτόμουν για ακόμη μια φορά ότι στην φιλοξενία, όλα μα όλα τα κάνουν οι άνθρωποι. Η ομάδα αυτού του resort εκπροσωπεί απόλυτα την ουσία αυτής της έννοιας. Με αποχαιρέτησαν πάλι όλοι μαζί, όπως με υποδέχτηκαν. Και όταν το αυτοκίνητο έκανε την στροφή για να απομακρυνθεί, γύρισα το κεφάλι μου και τους είδα όλους να με χαιρετούν με τα χέρια ψηλά. Όπως χαιρετάς φίλους καρδιάς που φιλοξένησες στο σπίτι σου…
Περισσότερες πληροφορίες και κρατήσεις με ένα κλικ εδώ
