Θρησκευτικές τελετές και ολόκληρες πόλεις έρχονται στο φως στο ακατοίκητο σήμερα, μικροσκοπικό νησάκι
Μπορεί σήμερα η Κέρος να είναι ακατοίκητη και άνθρωποι να πατούν το έδαφός της μόνον ως τουρίστες της μιας μέρας, για να κάνουν μπάνιο σε κάποια παραλία της αλλά το μικροσκοπικό νησάκι του Αιγαίου άρχισε να «μιλάει» και αποδεικνύεται μια χαμένη Ατλαντίδα στην καρδιά των Κυκλάδων.
Μέχρι σήμερα ήταν γνωστό ότι στην Κέρο γίνονταν θρησκευτικές τελετές. Υπάρχουν ευρήματα που μαρτυρούν ανθρώπινη παρουσία εκεί, ακόμη και πριν από 4.500 χρόνια, με κυριότερα τα σπασμένα εδώλια που είχαν βρεθεί στο δυτικότερο ακρωτήρι της Κέρου (που πλέον αποτελεί ένα μικρό νησάκι λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας) και ένα προϊστορικό ιερό.
Όμως, η νέα αρχαιολογική ανασκαφή αποκάλυψε πως στην Κέρο υπήρχαν ακόμη και ολόκληρες δομές, σαν πόλη. Οι αρχαιολόγοι έφεραν στο φως πλήθος επιβλητικών και πυκνά δομημένων κατασκευών, πολύ πιο εντυπωσιακών από ό, τι πιστεύαμε μέχρι σήμερα. Στον προϊστορικό οικισμό του Δασκαλιού η σκαπάνη αποκάλυψε τα εντυπωσιακά ευρήματα που χρονολογούνται από την πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3η χιλιετία π.Χ.).
Έτσι, φαίνεται πως η Κέρος υπήρξε κατά το παρελθόν μια από τις πιο σημαντικές θέσεις στο Αιγαίο.
Όπως ανακοινώθηκε από το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, «τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι το Δασκαλιό καλυπτόταν σχεδόν εξ ολοκλήρου με μοναδικά μνημειακά οικοδομήματα, χτισμένα με πέτρα φερμένη από τη Νάξο, παρά την απόσταση των περίπου 10 χιλιομέτρων που χωρίζει τα δύο νησιά».
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής αρχαιολόγους από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, Colin Renfrew, την Εφορεία Κυκλάδων και το Ινστιτούτο Κύπρου, υπολογίζει ότι εισήχθησαν περισσότεροι από 1.000 τόνοι πέτρας. «Το νησί ήταν χτισμένο από άκρη σε άκρη, δίνοντας την εντύπωση ενός ενιαίου μεγαλειώδους μνημείου που αναδύεται από τη θάλασσα. Το οικιστικό αυτό συγκρότημα είναι έως σήμερα το μεγαλύτερο γνωστό στις Κυκλάδες την εποχή εκείνη» συμπληρώνει η ανακοίνωση.
«Ο καθηγητής Colin Renfrew του Πανεπιστημίου του Cambridge, συν-διευθυντής της ανασκαφής, υποστηρίζει ότι το ακρωτήρι με την στενή δίοδο που το ένωνε με την Κέρο απέκτησε κεντρικό ρόλο καθώς αποτελούσε το καλύτερο φυσικό λιμάνι του νησιού, έχοντας εξαιρετική θέα στο βόρειο, νότιο και το δυτικό Αιγαίο».