Μια γραφική, όμορφη συνοικία, σκαρφαλωμένη στην βορειανατολική πλευρά του βράχου της Ακρόπολης μοιάζει με έναν ζωντανό πίνακα ζωγραφικής μέσα στην Αθήνα
Τα Αναφιώτικα έχουν χαρακτηριστεί ως ένα «νησί χωρίς θάλασσα» και όχι άδικα. Σε αυτό το σημείο της Πλάκας ο επισκέπτης κάνει τον περίπατό του και απολαμβάνει τον καφέ του μέσα σε ένα νοητό ταξίδι και νιώθει σαν να έχει φύγει μακριά από την Αθήνα. Τα μικρά ασβεστωμένα σπίτια και τα σοκάκια δίνουν την αίσθηση του νησιού, ενώ τα ανθισμένα λουλούδια στις γλάστρες και στα παραθύρια καθώς περπατάς στους δαιδαλώδεις δρόμους, ολοκληρώνουν την συναρπαστική εικόνα.
Η όμορφη νησιώτικη αυτή γωνιά της Αθήνας δημιουργήθηκε περίπου στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν εγκαταστάθηκαν στην περιοχή εργάτες από την Ανάφη, οι οποίοι είχαν έρθει στην πρωτεύουσα για να εργαστούν ως χτίστες, στην ανοικοδόμηση της πόλης, στα διάσημα ιστορικά κτίρια της αλλά και στην ανέγερση των ανακτόρων του Όθωνα.
Οι μάστορες έβαλαν όλη τους την τέχνη και η συγκεκριμένη συνοικία χτίστηκε ακολουθώντας την αρχιτεκτονική των Κυκλάδων γι’ αυτό και θυμίζει σήμερα τη «χώρα» κάποιου νησιού στο Αιγαίο. Με την εγκατάστασή τους στην Αθήνα, οι Αναφιώτες αναστήλωσαν παράλληλα και τους δύο ναούς που βρίσκονταν στην περιοχή από τον 17ο αιώνα, δηλαδή τον ναό του Αγίου Συμεών και του Αγίου Γεωργίου των Βράχων. Μετά το 1922 έφτασαν στην περιοχή και Μικρασιάτες πρόσφυγες εμπλουτίζοντας την σύνθεση του πληθυσμού. Κατά τη δεκαετία του 1950 ωστόσο έγιναν κάποιες ανασκαφές και κατεδαφίστηκε μέρος της συνοικίας.
Περισσότερο από έναν αιώνα μετά, αυτή η γραφική συνοικία κάτω από την Ακρόπολη αποτελεί πόλο έλξης όχι μόνο των τουριστών που φτάνουν στην πρωτεύουσα αλλά και των ίδιων των κατοίκων των Αθηνών που τις Κυριακές παίρνουν μικρές ανάσες «νησιώτικης αύρας» μέσα στο κέντρο της πόλης.
Παρά το ιδιόμορφο έδαφος της περιοχής και τις δυσκολίες αλλά και τη φτώχεια που είχαν οι τεχνίτες που έδωσαν πνοή σε αυτή τη γωνιά της Πλάκας, κατάφεραν να δημιουργήσουν ένα στολίδι στην πρωτεύουσα και μια ανοιξιάτικη βόλτα εκεί αρκεί για να σε πείσει. Αποτελεί δε, και όχι άδικα, ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα μέρη της Αθήνας. Και ποιος εξάλλου δεν θέλει να κρατάει αποτυπωμένη αυτή τη γωνιά της πόλης και να ταξιδεύει σε άλλες εποχές...
