Το νησί έγινε ευρύτερα γνωστό στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ως πολυτελές θέρετρο έξαλλης διασκέδασης
Αν η λέξη «Ίμπιζα» σας δημιουργεί εικόνες από ξέφρενα κλαμπ, μουσικές σκηνές με διεθνείς DJs και πάρτι χορού που διαρκούν μέχρι το ξημέρωμα, λείπει το άλλο μισό «λευκό νησί», όπως είναι το παρατσούκλι της, της Ισπανίας που παραμένει γαλήνιο και είναι ένας καλοκαιρινός παράδεισος.
Να αναφέρουμε ότι ανήκει στο σύμπλεγμα των Βαλεαρίδων νήσων, μαζί με τις κοσμοπολίτικες Μαγιόρκα και Μινόρκα.
Η ακτογραμμή της ξεπερνά τα 160 χιλιόμετρα και περιλαμβάνει 50 περίπου παραλίες, αλλά και μία πληθώρα εστιατορίων, μπαρ, κλαμπ και κέντρων θαλάσσιων σπορ.
Η Κάγιε ντε λα Βίρχεν, στη συνοικία του παλιού λιμανιού είναι από τις περιοχές με τη μεγαλύτερη κίνηση, με μπαρ, μπουτίκ και εστιατόρια και τα μεγάλα clubs εκτός πόλης.
Το νησί έγινε ευρύτερα γνωστό στα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν οι χίπις το επέλεξαν ως ένα από τα μεσογειακά «καταφύγιά» τους.
Αξίζει να επισκεφθεί κανείς το Dalt Vila, το ιστορικό κομμάτι της πόλης που βρίσκεται στην κορυφή του λόφου και διαθέτει αξιόλογα μνημεία, όπως τον Καθεδρικό ναό Santo Domingo του 16ου αιώνα, το αρχαιολογικό μουσείο και το Museo Monografico del Puig des Molins, που φιλοξενεί μια αρχαία νεκρόπολη στο υπόγειό του.
Η παλιά πόλη της Ίμπιζα έχει ανακηρυχτεί Μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO ενώ εντυπωσιάζουν οι παραλίες, όπως η Cala Talamanca και η Cala Lionga.
