Της Λήδας Δεληγιάννη
"Μα τώρα αλήθεια; 275 χιλιόμετρα Παρασκευή απόγευμα;". Η μεγαλύτερη τιμωρία για όποτε γκρινιάζουμε, είναι να βρεθούμε αντιμέτωποι με κάτι μεγαλειώδες και να αναγκαστούμε να παραδεχτούμε (στον εαυτό μας και τους άλλους) πόσο λάθος ήταν να γκρινιάξουμε προτού δούμε...
Κάπως έτσι λοιπόν την πάτησα κι εγώ. Μια διαδρομή μέσα στη βροχή και τον αέρα να λυσσομανά, Παρασκευή απόγευμα μετά από μια δύσκολη εβδομάδα, δεν μου φαινόταν καλή ιδέα. Περνώντας τη γέφυρα από το Ρίο προς το Αντίρριο όμως, άρχισα να παραδέχομαι (στον εαυτό μου πρώτα) πόσο άδικο είχα. Και μετά μια υπέροχα φωτισμένη Ναύπακτος, σαν χρονοκάψουλα για ένα αυτοστιγμεί ταξίδι σε μια πιο ρομαντική εποχή, εκεί κάπου μετά το Μεσαίωνα.
Μπροστά στα φώτα του αυτοκινήτου εναλλάσσονταν με ταχύτητα εικόνες από ένα υπέροχο δάσος με καστανιές, πυκνά δέντρα και έλατα. Λίγο η ταχύτητα του αυτοκινήτου, λίγο η ομίχλη και λίγο η βροχή, νόμιζες πως δεν έβλεπες κάτι πραγματικό αλλά πως μια νεράιδα του δάσους χτύπαγε με το ραβδάκι της δείχνοντας σου εικόνες από αυτό που θα ακολουθήσει!
Και η μεγαλύτερη τιμωρία (όπως την προανέφερα), ήρθε όταν το αυτοκίνητο σταμάτησε στο πάρκινγκ του Ξένιου, στην Ορεινή Ναυπακτία. Πέτρα και ξύλο τα μόνα υλικά - μα τι άλλο δεν θα προσέβαλε τη Φύση σε ένα τέτοιο μέρος;
Το ελάχιστο τρίξιμο της πόρτας έδειξε την είσοδο για το μικρό φινλανδικό σπιτάκι: τα πάντα φτιαγμένα από ξύλο, οι τοίχοι κορμοί δέντρων ο ένας δεμένος με τον άλλο, πάνω στο - τι άλλο;- ξύλινο κρεβάτι ένα ζεστό καρό πάπλωμα σε προσκαλούσε να βρεθείς τυλιγμένος μέσα σε αυτό. Ακόμη και το μπάνιο, ήταν ξύλινο. Εντάξει, εκτός από το τζακούζι του που όσο και να λες "εμένα δεν μου αρέσουν οι πολυτέλειες, είμαι άνθρωπος ολιγαρκής", δεν μπορείς να του αντισταθείς!
Μετά από έναν ονειρεμένο ύπνο, σηκώνεσαι το πρωί, ανοίγεις την ξύλινη πορτούλα και το θέαμα είναι μεγαλειώδες: μια κατάφυτη πλαγιά απλώνεται απέναντί σου, με λίγες κεραμοσκεπές από πέτρινα σπιτάκια να στολίζουν το τοπίο.
Κοιτάς τα χρώματα των φυλλωμάτων: πράσινα, κυπαρισσί, χρυσά, πορφυρά, μπορντώ, πορτοκαλί, φωτεινά κίτρινα! Θαυμασμός και δέος για την εκπληκτική παλέτα της Φύσης. Και κάπως έτσι ξεκινάς τη μέρα σου, σκεπτόμενος τον "ιερό" φυσικό νόμο: η ομορφιά δεν είναι θέμα ομοιομορφίας, τουναντίον, η ομορφιά είναι θέμα αρμονίας!
Και μετά, παραδοσιακό πρωινό στην πέτρινη τραπεζαρία με θέα την πλαγιά της Άνω Χώρας. Ζεστό ψωμί, μελωμένοι λουκουμάδες, σπιτική μαρμελάδα, μέλι, αυγά...
Ο πάντα πρόσχαρος κ. Ανδρέας και η χαμογελαστή γυναίκα του, η κ. Μόλυ, πάντα πρόθυμοι να σε εξυπηρετήσουν, θυμούνται το μικρό σου όνομα, τι τους είπες το προηγούμενο βράδυ ότι θέλεις... Και βέβαια, πλήρως οργανωμένος, με χάρτες και φωτογραφίες, ο κ. Ανδρέας έτοιμος να σου προτείνει μικρότερες ή μεγαλύτερες εκδρομές και διαδρομές μέσα στην υπέροχη φύση της Ορεινής Ναυπακτίας.
Λίγο πίσω από το σπιτάκι ξεκινά ένα μικρό μονοπάτι. Πεζοπορία βέβαια... Ανάμεσα στα δέντρα, τα βράχια, τα φαράγγια, τα πολύχρωμα μικρότερα και μεγαλύτερα μανιτάρια φυτρωμένα στα μονοπάτια των δασών, τις τεράστιες καστανιές με τους γεροδεμένους κορμούς... Και υπό τη συνοδεία του κελαρύσματος του νερού του ποταμού, σε όλη τη διαδρομή. Α, και τη διαδρομή δεν θα την κάνεις μόνος ή με την παρέα που ήρθε μαζί σου από Αθήνα.
Στη διαδρομή θα έχεις αρχηγό, φίλο, φύλακα και προστάτη: το Ρούντι! Ο απίστευτος και πανέξυπνος σκυλάκος του κ. Ανδρέα και της κ. Μόλυ κάνει παρέα στους ενοίκους του ξενοδοχείου σε όλες τους τις βόλτες στα μονοπάτια. Έρχεται μαζί σου, σε περιμένει όταν κάθεσαι σε κάποιο βραχάκι να ξαποστάσεις, γαβγίζει αν πάρεις λάθος στροφή μέσα στο δάσος και σου δείχνει τη σωστή κατεύθυνση!
Θα σε συνοδεύσει μέχρι να είναι σίγουρος ότι γύρισες με ασφάλεια στο ξενοδοχείο. Θα σε αφήσει από τα μάτια του μόνον όταν βεβαιωθεί ότι είσαι ασφαλής και απολαμβάνεις το αρωματικό ρακόμελο του κ. Ανδρέα δίπλα στο αναμμένο τζάκι.
Πράσινα, κυπαρισσί, χρυσά, πορφυρά, μπορντώ, πορτοκαλί, φωτεινά κίτρινα... σήμανε φθινόπωρο στη φύση. Όπου να' ναι θα έρθει και ο χειμώνας. Και με ένα τέτοιο προοίμιο σαν αυτό που σου χάρισε ένα Σαββατοκύριακο στην Ορεινή Ναυπακτία, δεν μπορείς παρά να τον καλοδεχτείς με προσμονή και ανυπομονησία για τα όσα όμορφα, ζεστά, μυρωδάτα και γιορτινά υπόσχεται να σου φέρει...
Πηγή φωτογραφιών: Ξένιος
