ΑΠΟ ΤΟ ΝΕΚΤΑΡΙΟ Β. ΝΩΤΗ
Δεν είμαι από αυτούς, που υποστηρίζουν ότι οι τουριστικές περιοχές δεν πρέπει να αναπτύσσονται και ότι δεν πρέπει να γίνονται νέες επενδύσεις.
Υπάρχουν, όμως, κάποιοι τόποι σε αυτή τη χώρα, που καταφέρνουν να μένουν απόλυτα αναλλοίωτοι στο πέρασμα του χρόνου και κατορθώνουν να σε κερδίζουν.
Όχι όλοι.
Κυρίως αυτοί, που έχουν χαρακτήρα, ταυτότητα, ατμόσφαιρα.
Δεν είναι πολλοί.
Στην κορυφή όλων, βάζω έναν και μοναδικό, κατά τη γνώμη μου:
Την Ύδρα.
Κάθε φορά, που το καράβι πλησιάζει το λιμάνι, βλέπω ακριβώς το ίδιο σκηνικό, τα τελευταία 30 χρόνια, που επισκέπτομαι το νησί:
Το βραχώδες τοπίο, επενδεδυμένο με την πέτρα των σπιτιών και το αρχιτεκτονικό στυλ άλλης εποχής, πολλών δεκαετιών, ακόμα και αιώνων πίσω.
Τα πλακόστρωτα σοκάκια και η κεντρική περατζάδα του λιμανιού, με τις παραδοσιακές τέντες των μαγαζιών.
Τα γαϊδουράκια, οι αχθοφόροι και το γεγονός ότι δεν ακούς ποτέ ήχο μηχανής, είτε από αυτοκίνητα, είτε από μηχανάκια.
Εικόνες, που διατηρούν την αρχοντιά της Ύδρας και την κάνουν να ξεχωρίζει με διαφορά από τα υπόλοιπα νησιά του Αργοσαρωνικού.
Περπατώντας στο εσωτερικό της χώρας, νομίζεις ότι θα ξεπροβάλλει - όπως τότε - όλη η αφρόκρεμα της Dolce Vita της δεκαετίας του '60 : ο Ωνάσης με την Τζάκι, η Σοφία Λόρεν, ο Λέοναρντ Κοέν, η Τζένη Καρέζη...
Πέντε από τα αμέτρητα ονόματα, που βρίσκονται στη λίστα των θαυμαστών της Ύδρας... προσωπικότητες, που επισκέφθηκαν το νησί ξανά και ξανά και ξανά...
Άλλωστε, με την Ύδρα αυτό παθαίνεις : πηγαίνεις μια φορά και την ερωτεύεσαι... κεραυνοβόλα!
Αυτό έπαθα και στην πρόσφατη, φετινή και για πολλοστή φορά, επίσκεψή μου.
ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΠΑΝΙΟ
Τι κι αν δεν έχει ωραίες παραλίες, τύπου Κυκλάδων ή Ιονίου;
Οι βουτιές από τα βράχια, κάτω από την all time classic Υδρονέτα, αρκούν για να δροσίζεσαι, κάνοντας διάλειμμα από τα cocktail, απολαμβάνοντας τη μαγευτική θέα (αν και, οφείλω να ομολογήσω, κάτι λείπει τα τελευταία χρόνια από το συγκεκριμένο στέκι).
Αν ψάχνεις παραλία, ο Βλυχός, το Μπίστι, ο Άγιος Νικόλας και ο Μύλος θα σε αποζημιώσουν. Απλά, θα χρειαστείς θαλάσσιο TAXI ή καΐκι για να πας.
ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
Το καλό με την Ύδρα είναι ότι όλα τα ξενοδοχεία είναι παλιά αρχοντικά ή σπίτια, που έχουν ανακαινιστεί και τα περισσότερα διατηρούν το ύφος, που αποπνέει όλο το νησί.
Η διαμονή μου στο Bratsera ήταν, όπως πάντα, εμπειρία. Το παλιό σφουγγαράδικο, με τη γραφική και γεμάτη παλιά αντικείμενα και λουλούδια αυλή, και τη μικρή πισίνα στη μέση - το μοναδικό, που διαθέτει αυτή την παροχή, όπως και εστιατόριο -, σε ηρεμεί και σε βάζει αμέσως στο κλίμα της Ύδρας. Τα δωμάτια τόσο παραδοσιακά, ώστε να σε ταξιδεύουν ακόμα και στο 19ο αιώνα, και τόσο πειραγμένα, ώστε να προσφέρουν μια ιδέα - όχι κάτι παραπάνω - από σύγχρονο service. Στα πλεονεκτήματά του, εκτός της πισίνας και του εστιατορίου, το γεγονός ότι είναι δίπλα στο λιμάνι, χωρίς να ακούγονται οι καθημερινοί ήχοι του λιμανιού.
Εναλλακτικές επιλογές, το Λητώ της οικογένειας Σοφιανού, με πιο αστική διάθεση και ύφος, και ωραία αυλή, όπου μπορείς να απολαύσεις πολύ καλό πρωινό, καθώς και το Cotommatae 1810, ένα πλήρως ανακαινισμένο παλιό αρχοντικό, της ομώνυμης οικογένειας, λίγο μακριά από το λιμάνι.
ΠΟΥ ΘΑ ΦΑΣ
Τα περισσότερα σημεία είναι ταβέρνες, κάποιες εκ των οποίων ξεχωρίζουν : δοκίμασε θαλασσινές γεύσεις από την Ψαροπούλα, με θέα το λιμάνι από ψηλά... κρέας, ψάρι ή μαγειρευτά στην Ξερή Ελιά του Ντούσκου, με εμπειρία χρόνων και ωραίο setting στη μικρή πλατεία με την επιβλητική ελιά... μεζέδες και ελληνικά πιάτα στην Ανίτα, στην πλατεία μπροστά στο Υδρούσσα. Στο "Και κρεμμύδι" θα γευθείς από τους ωραιότερους γύρους, σουβλάκια και ανατολίτικες γεύσεις, που έχεις δοκιμάσει ποτέ, ενώ το νησί έχει χάσει τη φόρμα του σε ό,τι αφορά την ιταλική κουζίνα: το Caprice δεν είναι όπως παλιά και στο Il Casta, το κάκιστο και απότομο service και τα αδιάφορα πιάτα του, αδικούν την πολύ ατμοσφαιρική αυλή του. Για πιο χαλαρό φαγητό, φοβερό espresso και χάζι στην περατζάδα του λιμανιού, επιλέξτε τον - πάντα ποιοτικό - Ίσαλο.
ΠΟΥ ΘΑ ΠΙΕΙΣ
Το Amalour είναι το καλύτερο cocktail bar στο νησί και ένα από τα καλύτερα - κατά τη γνώμη μου - στην Ελλάδα. Με πολύ καλή μουσική, μια καλοδουλεμένη ομάδα πίσω από την μπάρα εξασφαλίζει και ταχύτητα και ποιοτικά ποτά. Ο Πειρατής είναι all time classic, πάντα στη θέση του μετά το ρολόι, ενώ ο Όμιλος - η παλιά Λαγουδέρα - είναι το πιο... αθηναϊκού στυλ μέρος, όπου μπορείς και να φας και να χορέψεις, αν πετύχεις τα πάντοτε ζωντανά πάρτι του.
Το ερώτημα, που κάνω στον εαυτό μου συνέχεια, δεν θα το κάνω σε αυτό το κείμενο. Την απάντηση την έχεις ήδη καταλάβει :
Θα ξαναπάω και θα ξαναπάω και θα ξαναπάω...
Πάντα γοητευμένος από την αρχόντισσα Ύδρα...
Υ.Γ. Τα Μιαούλεια, αυτό το w-end, είναι μια πολύ καλή αφορμή... είτε για να την επισκεφτείς ξανά, είτε για να τη γνωρίσεις.
Μιαούλεια 2014
Με ένα πλήθος εκδηλώσεων, όπως συναυλίες, μουσικές παραστάσεις, αθλητικούς αγώνες, θεατρικές παραστάσεις, εκθέσεις και μουσικοχορευτικές βραδιές, θα τιμηθεί και φέτος η μνήμη του Υδραίου Ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη, αλλά και όσων πήραν μέρος στο Απελευθερωτικό Αγώνα του 1821.
Τα «Μιαούλεια 2014» είναι μια από τις πιο λαμπρές γιορτές του νησιού, προσελκύοντας πλήθος επισκεπτών στο νησί. Οι εκδηλώσεις θα κορυφωθούν με την ιστορική και φαντασμαγορική αναπαράσταση της Ναυμαχίας του Γέροντα και την πυρπόληση της οθωμανικής φρεγάδας, στον προλιμένα της Ύδρας, το βράδυ του Σαββάτου 28 Ιουνίου.
Το εντυπωσιακό, οπτικοακουστικό δρώμενο θα ξεκινήσει στις 21:30, υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια και σκηνοθεσία του Αντώνη Τέμπου, ενώ την αφήγηση θα κάνουν οι Βούλα Λιόλιου και Εμμανουήλ Πούλος.
Αμέσως μετά την θεαματική πυρπόληση, εντυπωσιακά πυροτεχνήματα θα πλημμυρίσουν τον ουρανό την Ύδρας, κάνοντας τη νύχτα μέρα!
