“Το ηλιόλουστο νησί της Ύδρας έχει από καιρό εμπνεύσει πολλούς καλλιτέχνες και διανοούμενους από τον Henry Miller έως τον Leonard Cohen, ενώ ακόμα και σήμερα, παρότι κατακλύζεται από αστέρες της τέχνης και δισεκατομμυριούχους, η παρθένα γοητεία του παραμένει άθικτη.”
Με αυτόν τον πρόλογο, ο συντάκτης του περιοδικού T Magazine, που δημοσιεύθηκε πριν από λίγες ημέρες στην έκδοση της Νέας Υόρκης, ξεκινά το οδοιπορικό του στην Ύδρα και μέσα από συνεντεύξεις και σκέψεις του αναδεικνύει την καλλιτεχνική πλευρά ενός νησιού, που αγαπήθηκε πολύ από ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, η Ύδρα υπήρξε πάντα ένα μέρος, το οποίο επισκέπτονταν καλλιτέχνες. Υπήρξε το αυστηρό και κάποτε πρωτόγονο νησί, που μάγεψε τον Henry Miller το 1939 και τον Leonard Cohen το 1960 και που αργότερα προσέλκυσε τον Αμερικανό ζωγράφο Brice Marden, ο οποίος εξακολουθεί να έχει σπίτι στο νησί.
Περιγράφοντας την πρώτη του επίσκεψη στην Ύδρα, ο Miller λέει: “Υπάρχουν μόνο δυο χρώματα, μπλε και λευκό και το λευκό ασβεστώνεται κάθε μέρα στα λιθόστρωτα δρομάκια. Τα σπίτια είναι τοποθετημένα πολύ κοντά το ένα στο άλλο, περισσότερο από ότι στον Πόρο. Η αισθητική του νησιού είναι τέλεια, η ίδια η επιτομή της άψογη αναρχίας, περιλαμβάνει και υπερβαίνει όλες τις τυπικές ρυθμίσεις της φαντασίας.
"Οι Έλληνες ζωγράφοι έρχονταν πάντα εδώ. Ο διάσημος Αθηναίος καλλιτέχνης Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας, ο οποίος ήταν ο οικοδεσπότης του Miller, έζησε στην Ύδρα για πολλά χρόνια. Οι πίνακές του, που απεικονίζουν το νησί τη δεκαετία του 1930, είναι εμπνευσμένοι από το σχήμα των σπιτιών και βοήθησαν τη σύγχρονη ελληνική τέχνη να μπει δυναμικά στον παγκόσμιο χάρτη. Η ερειπωμένη βίλα του εξακολουθεί να βρίσκεται πάνω από το μικρό χωριουδάκι Καμίνι. Πολλοί είναι και οι ποιητές, που επισκέφθηκαν το νησί.
Πράγματι, ο Γιώργος Σεφέρης έπλεξε το εγκώμιο της Ύδρας:
Δελφίνια φλάμπουρα και κανονιές.
Το πέλαγο τόσο πικρό για την ψυχή σου κάποτε,
σήκωνε τα πολύχρωμα κι αστραφτερά καράβια
λύγιζε, τα κλυδώνιζε κι όλο μαβί μ’ άσπρα φτερά,
τόσο πικρό για την ψυχή σου κάποτε
τώρα γεμάτο χρώματα στον ήλιο.
Στη δεκαετία του 1950, συνεχίζει ο δημοσιογράφος, η Ύδρα φιλοξένησε τους Charles Hulse και Gordon Merrick. Ο Merrick ήταν ένας Αμερικανός συγγραφέας που έγραψε πολλά μυθιστορήματα, τα οποία ήταν γνωστά για την gay θεματολογία τους. Το πιο επιτυχημένο του “The Lord Won’t Mind” γράφτηκε στην Ύδρα. Ο ίδιος έφυγε από το νησί στα τέλη της δεκαετίας του '70, όταν οι τουρίστες άρχισαν να το ανακαλύπτουν.
Το 1963, ο διάσημος Καναδός λογοτέχνης, συνθέτης και τραγουδιστής, Leonard Cohen,μαγεύεται από την Ύδρα και εγκαθίσταται εκεί, όπου και γράφει πολλά από τα μυθιστορήματα του. Από το εσωτερικό ενός από τα παλιά υδραϊκα σπίτια, αλλά και από την γοητεία του οικισμού, μπορεί κανείς να αντιληφθεί τι είναι αυτό που προσέλκυσε ξένους καλλιτέχνες και συγγραφείς στο νησί. Είναι η αίσθηση του διαχωρισμού από τον κόσμο, οι ψηλοί τοίχοι, η μοναξιά σε συνδυασμό με τον ανοιχτό ουρανό και τη θάλασσα.
* Θέλετε να μάθετε τα πάντα για την Ύδρα; Κατεβάστε εντελώς δωρεάν το Hydra by GreekGuide.com και ανακαλύψτε τον πιο αρχοντικό προορισμό του Αργοσαρονικού.
