Του Γιώργου Λαμπίρη
Η Αργώ στην ελληνική αρχαιότητα ήταν το πλοίο, το οποίο μετέφερε τους Αργοναύτες στην Κολχίδα για να πάρουν το χρυσόμαλλο δέρας και να το παραδώσουν στο Βασιλιά Πελία. Κατά τη μυθολογία, ο Φρίξος θυσίασε το κριάρι στο Δία και χάρισε το δέρμα του στο βασιλιά της Κολχίδας, για να ξεφύγει από τους γονείς του που ήταν έτοιμοι να τον θυσιάσουν. Ο βασιλιάς το κρέμασε σε μια βελανιδιά στο δάσος του θεού Άρη και έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάσσει.
Οι μυθολογικές αναφορές, λένε ότι κατασκευάστηκε μετά από απαίτηση του αρχηγού των Αργοναυτών, Ιάσονα.
Το μυθικό καράβι ναυπηγήθηκε στους Παγασές, θεσσαλικό λιμάνι που απείχε απόσταση είκοσι στάδια από την Ιωλκό. Ο μύθος λέει ότι ο βασιλιάς της Ιωλκού, Πελίας, διάταξε τον Άργο να μην καρφώσει στέρεα το πλοίο ώστε στην πρώτη τρικυμιά να βουλιάξει.
Μετά από 3.500 χρόνια, η μυθική Αργώ...αποφάσισε να ανοίξει και πάλι τα πανιά της. Μετά από μελέτες ειδικών το 2006 και το 2007, απέπλευσε τον Ιούνιο του 2008 από το λιμάνι του Βόλου με προορισμό την Αδριατική, πιάνοντας 28 λιμάνια.
Δημιουργήθηκε μετά από την ολοκλήρωση του Ερευνητικού Προγράμματος Πειραματικής Ναυτικής Αρχαιολογίας του Ινστιτούτου 'ΝΑΥΔΟΜΟΣ”, με ναυπηγό και καπετάνιο τον Απόστολο Κούρτη. Οι Αργοναύτες αυτή τη φορά ήταν απλοί καθημερινοί άνθρωποι. Δάσκαλοι και όχι πολεμιστές, φοιτητές, δικηγόροι και πολλοί ακόμα βρέθηκαν στα κουπιά της, κάνοντας πραγματικότητα το μεγάλο αυτό ταξίδι, αφιερώνοντας δύο μήνες από τη ζωή τους.
Το...προϊστορικό πλοίο βρίσκεται μέχρι και σήμερα, εκεί απ΄ όπου ξεκίνησε. Στο λιμάνι της πρωτεύουσας της Μαγνησίας. Δίνοντας την αίσθηση σε όσους βρίσκονται στο Βόλο ότι θα δουν κάποια στιγμή μπροστά τους τον Ιάσονα και τους άνδρες του να περιδιαβαίνουν την παραλία με τα γνωστά σε όλους τσιπουράδικα. Γιγαντόσωμοι και αγέρωχοι, όπως ακριβώς τότε. Βγαλμένοι από μια μηχανή του χρόνου που τους έφερε να ζήσουν 3.500 χρόνια μετά στην Ελλάδα. Που τίποτα δεν θυμίζει τη δική τους. Θέτοντας ίσως σε αμφισβήτηση ακόμα και το κριτήριο του να αναγνωρίζει κανείς, όλα εκείνα τα στοιχεία που απαρτίζουν την πατρίδα του, καθώς τόσα πολλά είναι εκείνα που άλλαξαν. Ένα από τα λίγα που ίσως θυμίζουν την εποχή εκείνη είναι η Αργώ. Να παραμένει καρτερικά δεμένη στο λιμάνι του Βόλου μέχρι και σήμερα.
