Μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς από το 1990, η Δήλος είχε το τριήμερο που μας πέρασε την τιμητική της. Στο πλαίσιο πολιτιστικών εκδηλώσεων με τίτλο «ΔΗΛΟΣ 2015» που πραγματοποιήθηκαν 2-4 Οκτωβρίου στη Μύκονο, στο αρχαιολογικό της μουσείο, στον θερινό κινηματογράφο Manto Mykonos, αλλά και στην ίδια τη νήσο με τον απερίγραπτο αρχαιολογικό θησαυρό, αυτό που επιχειρήθηκε ήταν να δοθεί μια «επανεκκίνηση» της διαδρομή της στο παρόν και στο μέλλον. Απώτερος στόχος η αντιμετώπιση των προβλημάτων που αφορούν την κατάσταση του περίφημου ερειπιώνα της Δήλου, ο οποίος δεν υπάρχει πουθενά αλλού στον κόσμο, αλλά και των μνημείων που σχετίζονται με το νησί της Μυκόνου.
Σε αυτή τη βάση στηρίχτηκε και η εκδήλωση που «άνοιξε» την Παρασκευή 2/10 το τριήμερο και πραγματοποιήθηκε στην αυλή του αρχαιολογικού μουσείου της Μυκόνου, το οποίο φιλοξενεί σημαντικά έργα κυρίως από το γειτονικό ακατοίκητο νησάκι της Ρήνειας. Με κεντρική ομιλία του Εφόρου Αρχαιοτήτων Δημήτρη Αθανασούλη, που είχε τίτλο «Δήλος -Μύκονος: ανασχεδιάζοντας το δίκτυο μνημείων και μουσείων ενός διεθνούς τουριστικού προορισμού», παρουσιάστηκαν, μεταξύ άλλων, τα προβλήματα, αλλά και οι λύσεις που μπορούν να δώσουν «ανάσα» στον αρχαιολογικό χώρο της Δήλου, αλλά και να βγάλουν από την αφάνεια άγνωστα στους πολλούς μνημεία της Μυκόνου.
«Η κατάσταση του μνημειακού αποθέματος των τριών νησιών σήμερα (σσ. και της Ρήνειας) είναι, κατά την κομψότερη διατύπωση, πολύ κατώτερη της σημασίας αυτών των μνημείων. Αν μάλιστα συνυπολογίσουμε ότι αυτοί οι χώροι και τα μουσεία βρίσκονται στον κορυφαίο διεθνή τουριστικό προορισμό της Ελλάδας, τότε οι σημερινές επικρατούσες συνθήκες είναι μη επιτρεπτές», ανέφερε ο Έφορος που έκανε μια συνοπτική καταγραφή των κύριων προβλημάτων του χώρου, όπως «η δυσκολία της θαλάσσιας επικοινωνίας, η έλλειψη μόνιμου προσωπικού και οι εγγενείς παθογένειες του Δημοσίου στο ζήτημα της κατανομής της πόρων και της έγκαιρης πρόσληψης εποχικού προσωπικού», αλλά και των εφικτών λύσεων. Μεταξύ αυτών, η ανακαίνιση και επέκταση του υφιστάμενου μουσείου της Δήλου, που χτίστηκε το 1905 (είναι ένα από τα παλαιότερα περιφερειακά μουσεία της χώρας), χωρίς αυτό να αποκλείει την κατασκευή ενός νέου μουσείου που έχει ήδη την έγκριση του υπουργείου Πολιτισμού, αλλά και την εκδήλωση ενδιαφέροντος για χρηματοδότησή του από το ίδρυμα International Foundation for Greece.
Ως προς τις αναστηλώσεις μνημείων του νησιού -έργο απαραίτητο για τη συντήρησή τους-, γνωστοποιήθηκε ότι η Εφορεία έχει πάρει την πρωτοβουλία συγκρότησης ομάδας εργασίας για τη σύνταξη ολοκληρωμένου διαχειριστικού σχεδίου το οποίο θα σχεδιαστεί με την συνδρομή της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής (κύρια και αδιάλειπτος ανασκαφέας της Δήλου από τον 19ο αιώνα). Επίσης, στο πλαίσιο του σχεδίου αυτού, θα πραγματοποιηθούν προγράμματα συντήρησης ευπαθών υλικών όπως τα πολύχρωμα επιχρίσματα των τοίχων και τα μοναδικά ψηφιδωτά δάπεδα, θα συμπεριληφθούν μελέτες αναστήλωσης μνημείων, όπως του αρχαίου θεάτρου της Δήλου (η μελέτη μερικής αναστήλωσης του οποίου έχει εγκριθεί από το υπουργείο Πολιτισμού), ενώ ώριμο προς υλοποίηση είναι το έργο της αποκατάστασης της πρόσοψης της Στοάς του Φιλίππου Ε΄, ενός εντυπωσιακού δημόσιου οικοδομήματος της ελληνιστικής εποχής που θα βοηθήσει στην ανάκτηση της τρίτης του διάστασης, αλλά και του ενδιαφέροντος των επισκεπτών. Εξάλλου, τα δυο παραπάνω έργα παρουσιάστηκαν πιο αναλυτικά από τον Τμηματάρχη Μελετών και Έργων της Εφορείας Αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Γιάννη Μητσούλη, ο οποίος αναφέρθηκε και στις προτάσεις για το μουσείο της Δήλου.
Επιμέρους αναστηλωτικά έργα, αλλά και εμπλουτισμός των διαδρομών των επισκεπτών, μαζί με ψηφιακές εφαρμογές, όπως ξεναγήσεις μέσω smartphones και tablets, καθώς και εφαρμογές επαυξημένης πραγματικότητας, θα προσφέρουν στον επισκέπτη ολοκληρωμένη περιηγητική εμπειρία. Τέλος, η πρόταση για την αποκάλυψη ενός δηλιανού σπιτιού μέσα από την ανασκαφή του, που θα είναι ανοικτή στο κοινό για να την παρακολουθήσει και το οποίο εντάσσεται στο ίδιο πρόγραμμα, ευελπιστεί να κοινοποιήσει στους ενδιαφερόμενους τα στάδια της γοητευτικής αρχαιολογικής διαδικασίας.
Αλλά και η Μύκονος δεν λείπει από τα σχέδια των αρχαιολόγων της Εφορείας. Αν όλα πάνε καλά και βρεθούν οι πόροι, τόσο από ευρωπαϊκά προγράμματα, όσο και από ιδιωτικές χορηγίες (όπως αυτές που έκαναν εφικτές τις εκδηλώσεις του τριημέρου, οι οποίες προήλθαν κυρίως από επιχειρηματίες της Μυκόνου), τότε και οι τουρίστες του νησιού θα μπορούν να ανακαλύψουν το άγνωστο κομμάτι της: το Κάστρο της Χώρας, τον προϊστορικό οικισμό της Φτελιάς στον Πάνορμο, τον θολωτό μυκηναϊκό τάφο, τους αρχαίους πύργους στη Ληνώ και στις Πόρτες, τα κάστρα στο Βορνό και το παλαιόκαστρο των Γκύζη στην 'Ανω Μερά, τη βυζαντινή εκκλησία της Παναγίας του Κουζή, τις επιπεδόστεγες Αγίες Μαρίνες στη Ληνώ, το Ρόδο το Αμάραντο, τις μεταβυζαντινές εκκλησιές και τον μεγάλο πλούτο των φορητών εικόνων.
Η πρώτη ημέρα των εκδηλώσεων έκλεισε με την ομιλία του διευθυντή των υπεραιωνόβιων γαλλικών ανασκαφών στην Δήλο, του δρ. Jean-Charles Moretti, ο οποίος παρουσίασε ένα μεγάλο αρχαιολογικό έργο που μόλις ολοκληρώθηκε, τον 'Ατλαντα της Δήλου, δηλαδή τους νέους, ακριβείς χάρτες του νησιού και του αρχαιολογικού του χώρου, καθώς και με την παρουσίαση του αυτοβιογραφικού κειμένου «Allegro ma non troppo, μια διήγηση με άλλο τρόπο» του επίτιμου έφορου Αρχαιοτήτων Ντίνου Τσάκου, που εργάστηκε και αγάπησε τα δύο νησιά και ο οποίος καταγράφει με τον δικό του απολαυστικό τρόπο εικόνες της Μυκόνου και της Δήλου από άλλες δεκαετίες.
Πηγή ΑΠΕ
