Της Βίκης Βαμιεδάκη
Με τεράστιο κίνδυνο να αποκαλυφθεί η ηλικία μου, πρέπει να σας ομολογήσω ότι τα χρόνια που καλύπτω το ρεπορτάζ του τουρισμού, έχουν αλλάξει καμιά 20αρια γενικοί γραμματείς στον ΕΟΤ. Ένας κάθε χρόνο ας πούμε…
Δεν ξέρω αν τα μάθατε, αλλά χτες πάλι άλλαξε ο γενικός του ΕΟΤ, με τον κ. Πάνο Λειβαδά να παίρνει τη θέση του παραιτηθέντος Νίκου Καραχάλιου. Ελάχιστα έμεινε στη θέση του, λίγους μήνες μόνο, ο ιδιαίτερα επικοινωνιακός και κοσμοπολίτης κ. Καραχάλιος, αλλά αν και ήταν προσωπική επιλογή της Υπουργού Τουρισμού Όλγας Κεφαλογιάννη, φαίνεται ότι η συνεργασία τους δεν πήγε και πολύ καλά. Και τι μας νοιάζει εμάς, θα μου πείτε, το κουτσομπολιό, τι έγινε και παραιτήθηκε ο γενικός και θα πάει σπίτι του. Αυτό ακριβώς είναι το θέμα. Δεν μας νοιάζει καθόλου ούτε το παρασκήνιο, ούτε ο λόγος. Μας νοιάζει όμως η ουσία.
Γιατί ο Ελληνικός Οργανισμός Τουρισμού, δεν είναι νεαρός play boy που αλλάζει τον επικεφαλής του, σαν τα πουκάμισα. Μόλις πριν από ένα μήνα έγινε η κορυφαία διεθνής έκθεση τουρισμού του Λονδίνου και ο γενικός γραμματέας του ΕΟΤ, ήταν εκεί. Μίλησε με ξένους, έδωσε υποσχέσεις, έδωσε τα χέρια για συμφωνίες, εξήγγειλε πολιτικές, έδωσε ελπίδες. Γιατί από την μέρα που ανέλαβε, έχει δει όλους τους επίσημους φορείς που εκπροσωπούν τον τουριστικό κλάδο. Άκουσε τα θέματα, τα προβλήματα τους, υποσχέθηκε λύσεις, έδωσε τα χέρια. Γιατί έλεγξε τον ΕΟΤ, είδε τι συμβαίνει, έβαλε στόχους, έδωσε τα χέρια. Έμαθε όλο αυτό το διάστημα ποια είναι αυτή η περίφημη μεγαλύτερη βιομηχανία της Ελλάδας. Ο τουρισμός. Εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις μικρές και μεγάλες, ένα εκατομμύριο εργαζόμενοι άμεσα και έμμεσα, δισεκατομμύρια ευρώ σε εισπράξεις.
Προφανώς και δεν μιλώ μόνο για τον κ. Καραχάλιο. Αναφέρομαι σε όλους εκείνους τους πολυάριθμους γενικούς γραμματείς που περνούν την πόρτα του ΕΟΤ, κάνουν όσα προανέφερα και πριν ο κόκορας λαλήσει τρεις φορές, πάνε σπίτι τους. Και πως είναι ποτέ δυνατόν να αποδείξεις τη σοβαρότητα σου σα χώρα, όταν αλλάζεις σαν τα πουκάμισα τους επικεφαλής του κλάδου που σου στηρίζει την οικονομία σου. Πως είναι δυνατόν να συνομιλείς με τους «προμηθευτές» σου, δηλαδή τους μεγαλύτερους tour operator του κόσμου, να δίνεις τα χέρια και μετά από λίγο αυτά τα χέρια να είναι κάποιου άλλου. Πως μπορείς να είσαι αξιόπιστος σε όλους εκείνους τους επαγγελματίες που ελέγχουν το τουριστικό προϊόν της χώρας σου, όταν τους αλλάζεις συνεχώς συνομιλητή και λόγια.
Το σπουδαιότερο. Πότε περιμένεις να μάθει κάποιος, επικοινωνιολόγος, δικηγόρος, οδοντίατρος, καθηγητής πανεπιστημίου και όποιος άλλος επιλεγεί για γ.γ. του ΕΟΤ, τι είναι ο τουρισμός, τι είναι ο ελληνικός τουρισμός, να χαράξει ή να εκτελέσει πολιτική και να γίνει έργο.
Είναι αδιανόητο για την κοινή λογική – και όχι την πολιτική προφανώς – το γιατί δεν νομοθετείται η θητεία του γενικού γραμματέα του ΕΟΤ. Παράδειγμα που ακολουθούν με επιτυχία για χρόνια πολλά κράτη. Τέσσερα έως έξι χρόνια θητείας για το πρόσωπο που θα επιλεγεί. Με δυνατότητα ανανέωσης του χρόνου, σε περίπτωση επιτυχημένης πορείας. Με ουσιαστικές εκτελεστικές εξουσίες και αρμοδιότητες.
Δεν είναι τσιμπιδάκια ο τουρισμός να τον «πουλά» όποιος έχει βάρδια.
Έχει πρόσωπο, απαιτεί σχέσεις, συνέπεια. Απαιτεί ανθρώπους με διάρκεια, με όραμα, με στόχους.
Με την κρίση και την ανεργία που επικρατεί στη χώρα μας, τολμώ να πω ότι όπως λειτουργεί εδώ το σύστημα, η δουλειά του γενικού γραμματέα του ΕΟΤ, φαίνεται πολύ εύκολη. Από τις ειδικότητες που έχουμε δει να παρελαύνουν όλα αυτά τα χρόνια, είναι ξεκάθαρο ότι ο καθένας μπορεί να στείλει βιογραφικό. Πας για λίγο καιρό, έχεις και τον οδηγό σου, κάνεις τα ταξίδια σου, γνωρίζεις και ωραίους ανθρώπους – έχει πολλούς τέτοιους ο τουρισμός – δίνεις και τα χέρια δεξιά και αριστερά και μετά από λίγο πας σπίτι. Δουλειά και να θέλεις δεν προλαβαίνεις να κάνεις. Προσωπικά δεν μου το έχουν προτείνει, προφανώς γιατί δεν είναι θέση για γυναίκες, αφού ούτε μια δεν είδα στο συγκεκριμένο πόστο, όλα αυτά τα χρόνια.
Βέβαια ποτέ δεν ξέρεις τι γίνεται.
Υ.Σ. Σιδεροκέφαλος κ. Λειβαδά.
