Η εξερεύνηση του σπηλαίου έγινε το 1964 ενώ η αξιοποίησή του άρχισε το 1981
Το «Σπήλαιο των Λιμνών» στην Αχαΐα, αποτελεί μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο.
Βρίσκεται σε υψόμετρο 827 μέτρων στην Καστριά Καλαβρύτων και οι διάδρομοι που παραπέμπουν σε λαβυρίνθους, στοές απόκοσμες, επιβλητικοί σταλακτίτες δημιουργούν μοναδική ατμόσφαιρα και φέρνουν τον επισκέπτη σε επαφή με ένα πραγματικό σπάνιο δημιούργημα της φύσης.
Το Σπήλαιο των Λιμνών έχει κάτι το μοναδικό.
Οι 13 αλλεπάλληλες κλιμακωτές λίμνες του το καθιστούν μοναδικό στο είδος του στον κόσμο.
Το αξιοποιημένο μήκος του σπηλαίου ανέρχεται σε 500 μ. ενώ το συνολικό μήκος του είναι 1.980 μ.
Ο επισκέπτης μπαίνει στο σπήλαιο από τεχνητή σήραγγα που καταλήγει κατευθείαν στον δεύτερο όροφο από σύνολο τριών. Η διάβαση των λιμνών γίνεται από υπερυψωμένες τεχνητές γέφυρες.
Η εξερεύνηση του σπηλαίου έγινε το 1964 ενώ η αξιοποίησή του άρχισε το 1981.
Τι λέει ο μύθος
Σύμφωνα με τον μύθο, που παραδίδεται με πολλές παραλλαγές από τον Παυσανία, στα Αρκαδικά, τον Απολλόδωρο στη Βιβλιοθήκη και τον Βιτρούβιο, οι θυγατέρες του βασιλιά της Τίρυνθας Προίτου, η Λυσίππη, η Ιφινόη και η Ιφιάνασσα, βρήκαν καταφύγιο σε μια σπηλιά στα Αροάνια, πάνω από τη Νώνακρι, όταν κατελήφθησαν από μανία, για τιμωρία, επειδή καυχήθηκαν ότι το παλάτι τους ήταν ωραιότερο από τον ναό της Ήρας, ή επειδή δεν σεβάστηκαν το Ξόανο της Θεάς.
Φαίνεται δε ότι τόσο ο μύθος, όσο και η τιμωρία, προήλθαν από το Ηραίον του Άργους. Κατά μια άλλη εκδοχή οι Προιτίδες τιμωρήθηκαν, επειδή δεν έπαιρναν μέρος στις τελετές του Διονύσου.
Παραλλαγές του μύθου λένε πως η μανία τους μεταδόθηκε σε όλες τις γυναίκες της περιοχής του Άργους και πως η μεγαλύτερη κόρη πέθανε από τις κακουχίες.
Όπως παραδίδει ο Παυσανίας, ο Μεσσήνιος θεραπευτής και μάντης Μελάμπους, με απόκρυφες θυσίες και καθαρμούς έφερε τις κόρες του Προίτου κάτω, σε μια θέση που λεγόταν Λουσοί και ήταν στην αρχαιότητα ακμαία πόλη.
Σήμερα είναι σημαντικός αρχαιολογικός χώρος. Το σπήλαιο των Λιμνών φαίνεται ότι έχει πολλά στοιχεία, που θα συνηγορούσαν στη ταύτισή του με τη σπηλιά των Προιτίδων, άποψη που υποστηρίζουν ορισμένοι σύγχρονοι σχολιαστές των αρχαίων κειμένων και αρχαιολόγοι.