Όμορφες παραλίες, καλό φαγητό, νυχτερινή ζωή και vintage ατμόσφαιρα
Την αγαπούν όλοι σφόδρα με την πρώτη ματιά. Μικροί και μεγάλοι, πολιτικοί, καλλιτέχνες, μποέμ, λάτρεις των ποιοτικών διακοπών αλλά και διασηµότητες από Ελλάδα και εξωτερικό. Η Αίγινα, η «βασίλισσα» του Αργοσαρωνικού, μπορεί να είναι το νησί της διπλανής πόρτας αλλά η αρχοντιά της και η κομψότητα της είναι πραγματικά ασύγκριτες ενώ συνδυάζει με μοναδικό τρόπο την ηρεμία με την κοσμοπολίτικη ζωή.
Και φυσικά, η Αίγινα έχει απ’ όλα: και ένα κατάδικο της, μοναδικό φως και ιστορία και καθαρές παραλίες και µπαράκια με χαρακτήρα και ωραίο κόσμο και τα καλύτερα φιστίκια του πλανήτη (καλά, εντάξει, της Ελλάδας) και «κρυφές» ακρογιαλιές και αρχαιολογικούς ναούς και μια φανταστική, σούπερ vintage παλιά αγορά και ανεπεξέργαστα, απόλυτα φυσικά τοπία.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Αίγινα έχει πολύ μακρά ιστορία, η οποία αρχίζει από την 3η χιλιετία π.χ. και συνεχίζεται στους προϊστορικούς, κλασικούς, ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους. Η Επανάσταση του 1821 βρήκε το νησί σε πλήρη ανάπτυξη και το 1828 η Αίγινα έγινε πρώτη πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους έως το 1829 που μεταφέρθηκε η πρωτεύουσα στην Αθήνα. Πάμε στο σήμερα όμως…
Θα φτάσετε σε μια ώρα με το καράβι ή σε μισή με το flying dolphin. Σημειώστε πως η Αίγινα «ανθίζει» τουριστικά όλο τον χρόνο οπότε πρέπει να έχετε προνοήσει έγκαιρα για τα εισιτήρια σας. Πριν καν πατήσετε το πόδι σας στο νησί, μόνο βλέποντας την πρώτη γενική εικόνα της πόλης της από το κατάστρωμα θα ενθουσιαστείτε.
Την πόλη της Αίγινας συνθέτουν τα εξής χαρακτηριστικά: Νεοκλασική αρχιτεκτονική, Καποδιστριακά κτίρια, κατοικίες επιφανών ανθρώπων του χθες και του σήμερα, μουσεία, μνημεία, εστιατόρια, ταβέρνες, καφετέριες και μπαρ, πολύ καλλιτεχνικά και εναλλακτικά μαγαζιά για τα ψώνια σας και φυσικά μια υπέροχη παραλιακή περατζάδα.
Μια από τις πρώτες εικόνες που θα αντικρίσετε στο λιμάνι είναι το βυζαντινό εκκλησάκι του Άη Νικόλα, ένα μικρό, κατάλευκο, λιτό κτίσμα. Είναι ένας από τους παλαιότερους ναούς του νησιού – αναφορές για την ύπαρξη του υπάρχουν από το 1673. Η παράδοση θέλει να είναι σχεδιασμένο και φτιαγμένο από Παριανούς μαστόρους. Κάποτε, οι Αιγινιώτες ψαράδες, πριν βγουν το ξημέρωμα για δουλειά, στέκονταν στην κουβέρτα του ναού και προσεύχονταν στον Άγιο των ναυτικών να τους βοηθήσει στις φουρτούνες αλλά και στις ψαριές. Στα αριστερά του λιμανιού θα δείτε την κορυφή ενός (χαμηλού) λόφου και πάνω του να ξεχωρίζει τη μονή στήλη της Κολώνας, ένα απομεινάρι από τον πρώτο οικισμό του νησιού στη Νεολιθική Εποχή.
Στην παραλία ξεχωρίζει μια σειρά από νεοκλασικά κτίρια, με χρώματα απαλά και κομψούς ρυθμούς και όγκους. Τα κτίρια αυτά μαρτυρούν την αστικοποίηση της Αίγινας, τότε που εδώ ιδρύθηκε το πρώτο ελεύθερο ελληνικό κράτος. Και η εικόνα της παραλίας περιλαμβάνει και άλλα: ιστιοφόρα, γιοτ, βάρκες και ψαροκάικα, μοντέρνες καφετέριες δίπλα σε παραδοσιακά καφενεία, ταβέρνες κι ουζερί, όπως αναφέρει το exploringgreece.
Απαραίτητη στάση στην πόλη είναι η παλιά ψαραγορά, μια πραγματικά καλτ εικόνα, απόλυτα αυθεντική. Λειτουργεί εδώ και 70 χρόνια και τα καφάσια της σπαρταρούν με φρέσκα ψάρια, ενώ ολόγυρα, μέσα στη στοά της αγοράς Αιγινιώτες και επισκέπτες απολαμβάνουν τσίπουρα και μεζεδάκια. Μάλιστα, σε κάποια από αυτά, μπορείτε να ζητήσετε να σας ψήσουν τα ψαράκια που θα έχετε επιλέξει επί τόπου από την ψαραγορά.
Ναός και μουσείο της Αφαίας. Ο συγκεκριμένος ναός της Αφαίας (δηλαδή της Αθηνάς), βρίσκεται σε ύψος 160 μέτρων στην ανατολική πλευρά του νησιού, 29 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ακρόπολης των Αθηνών. Χρονολογείται γύρω στο 500-490 π.Χ. και σχηματίζει ισοσκελές τρίγωνο με τους αρχαίους ναούς σε Θησείο και Σούνιο. Το μουσείο βρίσκεται εντός του αρχαιολογικού χώρου. Στην είσοδο του, υπάρχει αναπαράσταση του ναού στην αρχική του μορφή. Ανάμεσα στα εκθέματα του βρίσκονται αγάλματα, εργαλεία της εποχής και κεραμικά αγγεία. Το μουσείο φιλοξενεί και ένα μεγάλο μέρος από το αναστηλωμένο αέτωμα του ναού, μέσα από το οποίο διαφαίνεται η τότε μεγαλοπρέπεια της αρχιτεκτονικής αυτής κατασκευής.
Fistiki fest. Άχαστη εκδήλωση αν βρεθείτε εδώ τον μήνα Σεπτέμβριο. Σε αυτό το φεστιβάλ, ο ιδιαίτερος καρπός που φυτρώνει σχεδόν σε όλο το νησί έχει την τιμητική του. Κοσμήματα, έργα τέχνης, αντικείμενα, γεύσεις και αρώματα με έμπνευση από το λατρεμένο φιστίκι Αιγίνης γεμίζουν για τέσσερις (συνήθως) ημέρες τον παραλιακό δρόμο του νησιού. Να πούμε δύο λόγια και για το Π.Ο.Π Αιγινιώτικο φιστίκι. Το 1896 ο γιατρός Νικόλαος Πέρογλουξεκίνησε την συστηματική καλλιέργεια του, η οποία σύντομα έγινε δημοφιλής στους κατοίκους του νησιού.
Παλαιοχώρα. Πολύς κόσμος αποκαλεί αυτή την περιοχή ο «νησιωτικός Μυστράς». Στην ουσία, πρόκειται για τον παλιό οικισμό της Αίγινας που κτίστηκε από τους Αιγινίτες γύρω στα 896 μ.Χ., για να προφυλαχθούν από τις θαλάσσιες επιδρομές των Σαρακηνών πειρατών. Ο λόφος έσφυζε από ζωή και οι κάτοικοι ασχολούνταν με τη γεωργία και το εμπόριο ως το 1537 μ.Χ., οπότε ο διαβόητος πειρατής Βαρβαρόσσα λεηλάτησε και ρήμαξε τον οικισμό, γκρεμίζοντας τα πάντα εκτός από τις εκκλησίες. Το 1654 μ.Χ. η Παλαιαχώρα καταστράφηκε εκ νέου και ερημώθηκε, αυτή τη φορά από τους Ενετούς. Σήμερα σώζονται περίπου 35, από τις 350 εκκλησίες που υπήρχαν παλιά, με αξιόλογες (αλλά αρκετά φθαρμένες) τοιχογραφίες.
Μοναστήρι Άγιου Νεκτάριου. Αναμφίβολα ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα του νησιού. Το συγκεκριμένο μοναστήρι θεωρείται θαυματουργό καθώς ο Άγιος Νεκτάριος (1846-1920) είναι ένας σύγχρονος άγιος της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο οποίος πιστεύεται ότι πραγματοποίησε θαύματα ενώ βρισκόταν ακόμα εν ζωή. Το μοναστήρι είναι από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας, αλλά και μία από τις μεγαλύτερες ορθόδοξες εκκλησίες των Βαλκανίων. Ξεκίνησε να λειτουργεί (επαναλειτουργεί για την ακρίβεια) από τον ίδιο τον Άγιο Νεκτάριο όταν έψαχνε έναν τόπο να στεγάσει ένα μοναστήρι για το τέλος της ζωής του. Μαζί με τέσσερις μοναχές οι οποίες επιθυμούσαν να μονάσουν υπό την πνευματική καθοδήγηση του, ο Άγιος Νεκτάριος βρήκε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο μοναστήρι στη θέση Ξάντος.
Οι παραλίες της Αίγινας είναι όμορφες με το δικό τους χαρακτήρα και φυσικά καθαρές. Στην πόλη θα βρείτε τις παραλίες Αύρα, Παναγίτσα και την περίφημη Κολόνα. Στην τελευταία, αφού περάσετε από τον αρχαιολογικό χώρο θα βρεθείτε σε μια ακρογιαλιά µε πεύκα που φτάνουν μέχρι τη θάλασσα.
Πολύ κοντά στην πόλη και στο δρόµο προς Πέρδικα, βρίσκεται ο Άγιος Βασίλης. Όταν έχει νοτιά, αυτή η παραλία γεμίζει με λάτρεις του windsurf και kitesurf. Λίγο παρακάτω, θα βρείτε τις οργανωμένες παραλίες πρώτος και δεύτερος Μαραθώνας. Ακολουθούν η Πέρδικα µε τα βραχάκια της για βουτιές, η Αγία Μαρίνα με τη μεγάλη αμμουδερή παραλία και τη γαλάζια σημαία και η Σουβάλα µε τα πρώην ιαματικά λουτρά.
Ένα ταξίδι ανοίγει πάντα την όρεξη. Πού θα φάτε στην Αίγινα; Οι επιλογές για καλομαγειρεμένο, νόστιμο και από εξαιρετικές πρώτες ύλες φαγητό είναι πραγματικά πάρα, πάρα πολλές και το νησί έχει επενδύσει εδώ και δεκαετίες σε αυτόν τον τομέα. Στην πόλη γνωστός είναι ο «Μπάμπης», με πολύ καλή ελληνική κουζίνα, τραπεζάκια πάνω στο κύμα και εντυπωσιακά φωτισμένους φοίνικες. Γνωστός είναι και ο «Μπακαλόγατος», τσιπουράδικο-μεζεδοπωλείο με διακόσμηση που θυμίζει παλιό μπακάλικο. Έχει όμορφη, γραφική αυλή. Το «Κάππος Έτσι» είναι ένα γνωστό εστιατόριο με ιδιαίτερες γεύσεις ενώ σε πολλά πιάτα πρωταγωνιστεί το φιστίκι Αιγίνης. Ένα από τα πιο γνωστά εστιατόρια του νησιού είναι ο «Σκοτάδης».
Στην Κυψέλη αγαπητό μαγαζί είναι «Το Στέκι της Κυψέλης» με άπαιχτα σουβλάκια τα οποία μπορείτε να απολαύσετε σε μια πολύ ωραία αυλή. Στον Μαραθώνα καλή επιλογή μπορεί να είναι η «Όστρια», η οποία εδώ και 20 χρόνια σερβίρει νοστιμότατα σπιτικά μαγειρευτά, φρέσκα ψάρια και χωριάτικες πίτες. Όλα αυτά σε τραπεζάκια δίπλα στο κύμα. Στην Πέρδικα, την επίσκεψη σας αξίζει ο «Νώντας», με ιστορία από το 1936 και… εξειδίκευση στο ολόφρεσκο ψάρι. Στη Βαγία καλή επιλογή είναι η «Χορεύτρα» με ιδιαίτερες πίτες και πιάτα της ώρας, αλλά και ο Νικόδημος μια κλασική ταβέρνα με τα όλα της. Καλή σας όρεξη!
Tip: Δοκιμάστε γκερεµέζι. Πρόκειται για ένα λευκό, γίδινο τυρί-αλοιφή, ελαφρώς ξινό αλλά µε έντονη, υπέροχη γεύση. Είναι τρίμηνης ωρίμανσης. Οι περισσότερες ταβέρνες το σερβίρουν ενώ μπορείτε να το προμηθευτείτε και σε ένα από τα μαγαζιά με ντόπια προϊόντα στην πόλη.
