Τα μουσεία προσφέρουν στους επισκέπτες τους μια «γεύση» από το παρελθόν, ωστόσο οι στατικές αναπαραστάσεις πολλές φορές δεν αρκούν για να μεταδώσουν μια πλήρη εικόνα του πώς θα μπορούσε να είναι η ζωή στα αρχαία χρόνια.
Ένας αρχαιολόγος ελπίζει να καταφέρει να «συγχωνεύσει το παρόν με το παρελθόν» με τη βοήθεια της επαυξημένης πραγματικότητας και να προσφέρει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να… «ταξιδέψουν πίσω στο χρόνο».
Η εφαρμογή «
Dead Men’s Eyes» τοποθετεί εικονικά κτίρια επάνω σε εικόνες από τον πραγματικό κόσμο, ενώ ένα ειδικό εξάρτημα (Dead Men’s Nose) εκπέμπει μυρωδιές προσθέτοντας μία ακόμη αίσθηση… από το παρελθόν στο περιβάλλον.
Η πρωτότυπη αυτή εφαρμογή και το hardware αναπτύχθηκαν από τον Dr Stuart Eve, επίτιμο επιστημονικό συνεργάτη στο Ινστιτούτο Αρχαιολογίας του πανεπιστημίου UCL στο Λονδίνο (University College London).
Η εφαρμογή Dead Men’s Eye χρησιμοποιεί το GPS ενός iPad για να επισημάνει τη θέση του χρήστη. Μόλις ο χρήστης κρατήσει το iPad σε τέτοια θέση ώστε η κάμερα να δείχνει προς τον ορίζοντα, οι εικονικές αναπαραστάσεις» παίρνουν τη θέση τους» στη θέση των πραγματικών εικόνων. Αυτές οι αναπαραστάσεις κινούνται και αλλάζουν σε πραγματικό χρόνο, καθώς ο χρήστης κινείται στον περιβάλλοντα χώρο.
Όπως αναφέρει δημοσίευμα της MailOnline, η εφαρμογή χρησιμοποιεί ένα μίγμα Unity3D gaming engine και τεχνολογία επαυξημένης πραγματικότητας Vuforia, για να τοποθετεί τις εικονικές αναπαραστάσεις –οι οποίες βασίζονται σε αρχαιολογικά δεδομένα- στη σωστή θέση και προοπτική, ανάλογα με τη θέση που βρίσκεται ο χρήστης.
«Η επαυξημένη πραγματικότητα μας δίνει τη δυνατότητα να ρίξουμε μερικές ματιές στο παρελθόν, τις οποίες δε θα μπορούσαμε να βιώσουμε απλά επισκεπτόμενοι έναν αρχαιολογικό χώρο ή περπατώντας σε μια γειτονιά μιας πόλης ή σε ένα χωράφι στη μέση του πουθενά» εξήγησε ο ίδιος στη βρετανική εφημερίδα.
«Αυτές οι ‘εμπειρίες’ μπορούν εύκολα να αναπαραχθούν μέσα σε ένα περιβάλλον εικονικής πραγματικότητας» πρόσθεσε ο ερευνητής, ωστόσο τόνισε ότι «δημιουργώντας μια ολόκληρη εμπειρία μέσα σε υπολογιστές, χρησιμοποιώντας ειδικά γυαλιά ή άλλο εξοπλισμό, κινδυνεύουμε να αποκοπούμε εντελώς από τον πραγματικό κόσμο και να δημιουργήσουμε ‘ζόμπι’ συνδεδεμένα με υπολογιστές, που αντί να ζουν στον πραγματικό κόσμο ΄ζουν’ σε έναν κόσμο εικονικό, αλληλεπιδρώντας μέσω υπολογιστών».