Το 1982, το Internet ήταν ένα ασφαλές μέρος, που ο καθένας μπορούσε να έχει εμπιστοσύνη στους υπολοίπους. Η ηλεκτρονική κοινότητα ήταν τόσο μικρή, που όλες οι διευθύνσεις ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα μικρό βιβλίο.
Ο επιστήμονας Danny Hillis ήταν ένας από αυτούς τους λίγους ανθρώπους που άνηκαν σε αυτήν την κοινότητα. Σε ένα πρόσφατο TED Talk, ο Hillis υποστήριξε πως ο πληθυσμός του κόσμου στο Internet από μόνος του δημιουργεί νέους κινδύνους.
“Το Internet είχε σχεδιαστεί με την υπόθεση ότι τα links επικοινωνίας δε θα μπορεί κανείς να τα εμπιστευτεί, όμως οι άνθρωποι που θα συνδέονταν σε αυτό θα ήταν έξυπνοι και έμπιστοι. Αυτές οι υποθέσεις πλέον δεν βρίσκουν εφαρμογή”, δήλωσε ο Hillis στο Mashable.
Ο Hillis αφηγείται ιστορίες από κενά ασφαλείας που έχουν αποδείξει το πόσο ευάλωτοι είμαστε. Πλέον χρησιμοποιούμε το Διαδίκτυο σε υπηρεσίες για τις οποίες δεν είχε φτιαχτεί. Το Internet υποστηρίζει τη βασική δομή της κοινωνίας μας, από μεταφορές κεφαλαίων, τροφίμων και καυσίμων μέχρι και τις επικοινωνίες.
Εξαρτόμαστε από το Internet για σχεδόν τα πάντα και δε μπορούμε να σκεφτούμε καν το ενδεχόμενο να σταματήσει απλά να λειτουργεί. Όμως ο Hillis προειδοποιεί πως με την τεράστια συμμετοχή του κόσμου, σίγουρα υπάρχουν “κακοί και ανόητοι” χρήστες που τελικά θα οδηγήσουν στη διάλυση του κυβερνοχώρου στο μέλλον.
“Εμείς οι ίδιοι θέτουμε τους εαυτούς μας σε κίνδυνο και δημιουργούμε ένα είδος καταστροφής όπως αυτή του χρηματοπιστωτικού συστήματος, παίρνοντας ένα σύστημα που βασίστηκε αρχικά στην εμπιστοσύνη μεταξύ λίγων και επεκτείνοντας το πέρα από τα όρια του”, εξηγεί.
Συνεχίζει λέγοντας πως ήρθε η ώρα να σκεφτούμε ένα Σχέδιο Β', “ένα εναλλακτικό δίκτυο επικοινωνιών που θα είναι εντελώς ανεξάρτητο από τα πρωτόκολλα του Διαδικτύου”, με τον Hillis να ανακαλύπτει πως ήδη κάποιοι εργάζονται προς αυτή την κατεύθυνση.
Κλείνοντας την ομιλία του ο Hillis πρόσθεσε πως “ενώ με ανησυχεί να ακούω ότι τα πράγματα είναι χειρότερα από ότι υπέθεσα, από την άλλη με ενθαρρύνει να μαθαίνω πως έξυπνα μυαλά προσπαθούν να δώσουν λύση σε αυτά τα προβλήματα. Όπως άλλωστε όλα τα προβλήματα, έτσι και αυτό είναι πολύ πιθανό τελικά να λυθεί. Το ερώτημα είναι πόσο θα πρέπει να υποφέρουμε μέχρι να το λύσουμε”.
