Με λένε Σιμόν και είμαι γυναίκα! Κάπως έτσι θα απαντούσε ίσως αν ζούσε ακόμη σήμερα η γνωστή θεωρητικός του φεμινιστικού κινήματος, Σιμόν Ντε Μποβουάρ.
Το λάθος που έκανε η Google με το σημερινό doodle της είναι αρκετά... ειρωνικό.
Αν σκρολάρει κάποιος επάνω από το doodle (τουλάχιστον το πρωί της Πέμπτης όταν το κάναμε εμείς) θα δει ότι κατά λάθος γράφει "106α γενέθλια ΤΟΥ Σιμόν Ντε Μποβουάρ". (Πατήστε στην εικόνα για μεγέθυνση)
Αρκετά ειρωνικό για μια γυναίκα που αφιέρωσε τη ζωή και το έργο της στην υπεράσπιση του φεμινισμού, της γυναικείας χειραφέτησης και της πατροπαράδοτης ανδρικής καταπίεσης του γυναικείου φύλου... όχι;
Ποια ήταν η Σιμόν Ντε Μποβουάρ;
Γεννήθηκε στις 9 Ιανουαρίου του 1908 στο Παρίσι και το πλήρες όνομα της ήταν Simone Lucie-Ernestine-Marie-Bertrand de Beauvoir.
Σπούδασε στο ανώτατο πανεπιστήμιο της École Normale Supérieure. Εκεί γνώρισε και τον άνδρα που έγινε σύντροφος της ζωής της και με τον οποίο συνέδεσε άρρηκτα το όνομα της, τον Ζαν Πωλ Σαρτρ.
Θεωρείται η μεγαλύτερη θεωρητικός του φεμινιστικού κινήματος στη δεκαετία του 1960 και εντεύθεν.
Έγραψε σειρά έργων για τη γυναικεία χειραφέτηση με γνωστότερο Το Δεύτερο Φύλο, μια φεμινιστική ανάλυση της γυναικείας ύπαρξης και της καταπίεσης των γυναικών.
Τα έργα της συχνά συνδέθηκαν με την υπαρξιστική φιλοσοφία του Σαρτρ.
Στο έργο της η Μπoβουάρ αποδέχεται την αρχή πως η ύπαρξη προηγείται της ουσίας. Επομένως δεν γεννιέται κανείς γυναίκα, αλλά γίνεται. Η ανάλυσή της εστιάζει στην ιδέα του Άλλου. Η κατασκευή της γυναίκας ως το τυπικό παράδειγμα Άλλου είναι για την Μποβουάρ το θεμέλιο της καταπίεσης των γυναικών.
Η Μποβουάρ υποστηρίζει πως δια μέσου της ιστορίας οι γυναίκες έχουν θεωρηθεί ως η παρέκκλιση, η ανωμαλία. Ακόμη και η πρώιμη φεμινίστρια Mary Wollstonecraft θεωρεί τους άντρες ως το ιδανικό στο οποίο θα έπρεπε να ανέλθουν οι γυναίκες. Η Μπoβουάρ λέει πως αυτή η στάση έχει κρατήσει πίσω τις γυναίκες διατηρώντας την αντίληψη πως οι γυναίκες είναι η παρέκκλιση από το κανονικό, ότι είναι παρείσακτες που προσπαθούν να εξομοιωθούν με την “κανονικότητα”. Λέει επίσης πως αν ο φεμινισμός θέλει να προχωρήσει, πρέπει να καταρρίψει την υπόθεση αυτή.
Εκτός από θεωρητικός του φεμινισμού έγραψε έργα φιλοσοφικά, μυθιστορήματα, πολιτικής θεωρίες αλλά και βιογραφίες και δίδαξε στο πανεπιστήμιο.
Πέθανε από πνευμονία στις 14 Απριλίου του 1986 και κηδεύτηκε ακριβώς δίπλα στον άνθρωπο της ζωής της, το Σαρτρ στο Cimetière du Montparnasse του Παρισιού.
Mε πληροφορίες από τη Wikipedia
