Birdwatching στο doodle της Google
Η Phoebe Snetsinger - Φοίβη Σνέτσινγκερ -, γεννήθηκε στις 9 Ιουνίου 1931 και γι' αυτό η Google γιορτάζει και τιμά την επέτειο της γέννησής της με doodle.
Η Snetsinger ήταν διάσημη ορνιθολόγος, η οποία έγινε γνωστή καθότι κατάφερε να παρατηρήσει περισσότερα από 8.398 είδη πουλιών έως τη στιγμή του θανάτου της, περισσότερα από κάθε άλλον στον κόσμο.
Κόρη του μεγιστάνα της διαφήμισης Leo Burnett, κληρονόμησε μία μικρή περιουσία, η οποία της έδωσε τη δυνατότητα να χρηματοδοτεί σημαντικό αριθμό ταξιδιών για να κάνει πράξη το χόμπι της.
Η Phoebe Snetsinger ήταν μαθήτρια σε ένα μικρό δημοτικό σχολείο στη λίμνη της Ζυρίχης, με μόλις δύο ακόμα συμμαθητές. Στα 11 γνώρισε τον μέλλοντα σύζυγό της, ο οποίος ήταν 13 ετών στο 4-Η club. Σπούδασε στο κολέγιο Swarthmore από όπου αποφοίτησε με κύρια ειδίκευση τη Γερμανική γλώσσα.
Μόλις ολοκλήρωσε ο άντρας της τη θητεία του στην Κορέα, αμφότεροι σπούδασαν για να λάβουν τίτλο μεταπτυχιακών σπουδών στη γερμανική λογοτεχνία.
H Phoebe Snetsinger νίκησε τον καρκίνο κυνηγώντας πουλιά
Σε ό,τι αφορά την αγάπη της για την παρατήρηση των πτηνών, η Snetsinger εμπνεύστηκε να ξεκινήσει όταν έτυχε να δει ένα Blackburnian οδικό πτηνό το 1965. Και δεν ξεκίνησε να κάνει το συγκεκριμένο χόμπι αμέσως παρά μόνο όταν ο γιατρός διέγνωσε ότι έπασχε από μελάνωμα το 1981.
Αντί να καθίσει να αναρρώσει στο σπίτι ξεκίνησε ένα ταξίδι για την Αλάσκα, όπου η Phoebe Snetsinger ξεκίνησε να παρατηρεί πουλιά και όταν επέστρεψε στο σπίτι της διαπίστωσε ότι ο καρκίνος βρισκόταν σε ύφεση. Από τότε ξεκίνησε να ταξιδεύει ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές, πολλές φορές κάτω από αντίξοες περιβαλλοντικές και πολιτικές συνθήκες προκειμένου να προσφέρει στον εαυτό της περισσότερο χρόνο ζωής.
Το έργο της Snetsinger
Ως ερασιτέχνης ορνιθολόγος, η Snetsinger κράτησε μεγάλο αριθμό σημειώσεων για το συγκεκριμένο τομέα, ιδίως σε ότι αφορά τα υποείδη και τα διακριτικά τους, πολλά από τα οποία αναταξινομήθηκαν χάρη στη Snetsinger, ως κύρια είδη πτηνών.
Πέθανε το 1999 όταν το φορτηγό στο οποίο επέβαινε ανατράπηκε, και η ίδια σκοτώθηκε ακαριαία. Η Snetsinger, είχε καταφέρει να επιζήσει για δύο ολόκληρες δεκαετίας ως ασθενής με καρκίνο σε τελικό στάδιο.
Η Αμερικανική Κυνηγετική Ομοσπονδία (ΑΒΑ) χαρακτήρισε το έργο της Phoebe Snetsinger κάτι περισσότερο από μία ταξιδιωτική αφήγηση. Το ονόμασε ως έργο με βαθιά ανθρώπινα χαρακτηριστικά, καθώς αναφέρει λεπτομερώς με ποιο τρόπο η εμμονή της Phoebe Snetsinger για τα πουλιά έγινε ένας τρόπος να αντιμετωπίσει την ανίατη ασθένιά της.
Παρατήρηση πουλιών
Για να απολαύσεις τα πουλιά δε χρειάζεται τίποτα περισσότερο από το να τα δεις ή να τα ακούσεις. Εντούτοις, οι πιο πολλοί άνθρωποι συμφωνούν ότι η απόλαυση αυξάνεται με λίγη γνώση. Τί είδη είναι; Πώς ζουν στη φύση;
Η Παρατήρηση Πουλιών (Birdwatching) είναι γνωστή σε πολλά μέρη του κόσμου, ενώ εκατομμύρια άνθρωποι ασχολούνται με αυτή. Η γνωριμία με τους υπόλοιπους «συγκάτοικους» του πλανήτη απαιτεί συχνά συναρπαστικές αναζητήσεις σε νέα μέρη, όπου νέες εμπειρίες και εικόνες αποκαλύπτονται σε ένα συνδυασμό διασκέδασης και γνώσης. Τα πουλιά, όσο καμία άλλη κατηγορία οργανισμών, προσφέρονται ιδιαίτερα γι’ αυτό τον σκοπό μια και πετούν και έτσι γίνονται πιο εύκολα αντιληπτά.
Είναι πολύ σημαντικό όταν μαθαίνεις να αναγνωρίζεις πουλιά να αποκτήσεις ένα καλό βιβλίο-οδηγό πεδίου και να το μελετήσεις λίγο. Οι οδηγοί έχουν σχέδια και στοιχεία που βοηθούν στην αναγνώριση όλων των ειδών που ζουν σε μια γεωγραφική ενότητα. Για την Ελλάδα βέβαια μας ενδιαφέρει η περιοχή της Ευρώπης.
Παρατήρησε τις εικόνες. Μάθε τις διαφορετικές ομάδες πουλιών και τα χαρακτηριστικά τους. Aλλα σημαντικά στοιχεία που θα δεις είναι οι περιοχές της χώρας και οι εποχές του χρόνου που μπορεί να συναντήσεις ένα πουλί. Δεν θα δεις ένα Χελιδόνι ή ένα Κούκο τον Ιανουάριο ή μια Στρουθοκάμηλο στην Ελλάδα.
Ο βιότοπος επίσης βοηθάει πολύ. Ένα μικρό περιστέρι στον κήπο τον Ιανουάριο μπορεί τελικά να είναι μια δεκοχτούρα. Ένα άλλο παρόμοιο σε θερισμένο χωράφι τον Αύγουστο μπορεί να είναι Τρυγόνι.
Εάν προσπαθήσουμε να δούμε κάποια είδη «δια γυμνού οφθαλμού» το μόνο που θα καταφέρουμε θα είναι να τα διώξουμε μακριά μας ή να τα ενοχλήσουμε σοβαρά. Εξάλλου, οι λεπτομέρειες του φτερώματος πολλών ειδών μπορούν να παρατηρηθούν μόνο με την «αδιάκριτη» χρήση οπτικού εξοπλισμού. Έτσι, είναι καλύτερα για όλους η παρατήρηση να γίνεται από κάποια απόσταση, με κυάλια ή τηλεσκόπιο.
Τα κυάλια είναι μαζί με τον οδηγό τα πιο απαραίτητα εφόδια ενός παρατηρητή πουλιών.
Τα πιο διαδεδομένα κυάλια για την παρατήρηση πουλιών μεγενθύνουν την εικόνα από 7 ή 8 έως 10 φορές (7x, 8x, 10x). Συνήθως προτιμούνται κυάλια με μικρότερη μεγέθυνση (7x ή 8x) όταν παρατηρούμε πουλιά μέσα στο δάσος και με μεγαλύτερη μεγέθυνση (10x-12x) όταν παρατηρούμε πουλιά σε ανοιχτά μέρη όπως οι υγρότοποι.
Τα τηλεσκόπια χρησιμοποιούνται στις περιπτώσεις που τα πουλιά βρίσκονται αρκετά μακριά μας, όπως στα ανοιχτά μιας λίμνης ή της θάλασσας, σε ψηλά απόκρημνα βράχια κλπ. Συνήθως προτιμούνται τηλεσκόπια που μεγενθύνουν την εικόνα από 20 έως 60 φορές, ανάλογα με τις απαιτήσεις μας.
Όποιος δεν αρκείται στην απλή παρατήρηση των πουλιών, μπορεί να προχωρήσει περισσότερο, αποτυπώνοντας σε φωτογραφίες τις μοναδικές και σπάνιες εικόνες των πουλιών και των βιοτόπων τους.
Σε αυτή την περίπτωση, χρειάζεται μια φωτογραφική μηχανή reflex εφοδιασμένη με τηλεφακό (σταθερό ή zoom) μεγαλύτερο των 200 mm καθώς και ένα τρίποδο ειδικό για φωτογράφηση στην ύπαιθρο.
Τι θα κάνεις όταν δεις ένα νέο είδος πουλιού; Πρώτα θα σχηματίσεις μια γενική εικόνα για το μέγεθος, το σχήμα, το χρώμα, τις φωνές και τους τρόπους συμπεριφοράς που είναι συγκεκριμένα για κάθε είδος.
Σύγκρινε το μέγεθος του πουλιού με τα μεγέθη άλλων που γνωρίζεις καλά, όπως είναι ο Σπουργίτης, το Κοτσύφι, το Περιστέρι.
Κοίταξε το σχήμα του. Φαίνεται κοντόχοντρο ή ψηλόλιγνο;
Το μήκος των ποδιών επίσης βοηθάει πολύ μια και διαφέρει σημαντικά από είδος σε είδος.
Ρίξε μια ματιά στα βασικά χρώματα αλλά και στις λεπτομέρειες των σχεδίων του φτερώματος. Μερικά είναι εντυπωσιακά, όπως το κόκκινο του Κοκκινολαίμη, οι φαρδιές λευκές λωρίδες στα φτερά του Σπίνου ή τα λευκά μάγουλα μιας Παπαδίτσας. Aλλα είναι λιγότερο έντονα, αλλά σχεδόν πάντα χαρακτηριστικά για κάθε είδος.
Πρόσεξε το ράμφος και τα πόδια. Το ράμφος μπορεί να είναι μικρό και λεπτό (όπως στα εντομοφάγα), κοντό και δυνατό (όπως στα σποροφάγα), λεπτό και μακρύ (όπως στα ψαροφάγα) ή γαμψό (όπως στα αρπακτικά) ή να έχει ενδιάμεσα χαρακτηριστικά.
