Την εαρινή έκδοση της σειράς «Τα ποιητικά» κυκλοφόρησαν οι εκδόσεις Γκοβόστη μαζί με μια ποιητική τετράδα, στο πλαίσιο των συναντήσεων με δοκιμασμένους αλλά και νέους ποιητές που διαβάζουν δημιουργήματά τους στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων (οδός Ζωοδόχου Πηγής 73, Αθήνα). Πρόκειται για το τριμηνιαίο έντυπο που διευθύνει ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου και η Τιτίκα Δημητρούλια πλούσιο σε κριτικές, ποιήματα, συνεντεύξεις, δοκίμια και σχόλια. Οι τέσσερεις νέες ποιητικές δουλειές ανήκουν στην Ζωή Σαμαρά, ομότιμη καθηγήτρια της Θεωρίας της Λογοτεχνίας και του Θεάτρου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης («Είδα τις λέξεις να χορεύουν») και στους νεώτερους Βασίλη Κυριαζίδη («Η επίπεδη σφαίρα»), Ζάχο Σιαφλέκη («Η βαθμιαία διάβρωση των ακτών») και Βασιλεία Οικονόμου («Το υπόλοιπο της αφαίρεσης»).
«Στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε, τους καιρούς της θεσμικής και αξιακής κρίσης, αξιοποιώντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα διδάγματα του Αλεξανδρινού ποιητή -εις σε προτρέχει η Τέχνη της Ποιήσεως, που κάπως ξέρεις από φάρμακα- αναλάβαμε να προωθήσουμε την ποίηση, τον περί ποίησης λόγο και τους νέους ποιητές οργανώνοντας ποιητικούς διαλόγους με αναγνώσεις και εκδίδοντας το έργο τους», τονίζει στο σημείωμά του ο εκδότης Κωνσταντίνος Ι. Γκοβόστης.
Το βασικό δοκίμιο της έκδοσης των 32 σελίδων είναι «...Τα σοβαρά γραφόμενα του Αρτεμιδώρου - Ο ποιητής Κ.Π. Καβάφης ως αναγνώστης της Ιστορίας», της Γεωργίας Λαδογιάννη. Ο τίτλος προέρχεται από τον τελευταίο στίχο του ποιήματος «Μάρτιαι Ειδοί» (1906-1910) όπου στοχάζεται να μιλάει στον Ιούλιο Καίσαρα και να του λέει για το μοιραίο του λάθος: ότι η δολοφονία του από τον Βρούτο και τον Κάσιο δεν θα είχε γίνει αν άκουγε τον σοφιστή Αρτεμίδωρο ο οποίος τον συμβούλευσε να είναι επιφυλακτικός εκείνη την ημέρα. Βέβαια -τονίζει η αρθρογράφος- η ιστορία του Καίσαρα, με τον τρόπο που την αναδεικνύει ο Καβάφης, αφορά και την εποχή μας καθώς υπάρχουν οι άνθρωποι της εξουσίας που αδιαφορούν για τις προειδοποιήσεις οδηγούμενοι στην Σύγκλητο όπου έγινε ο φόνος του Καίσαρα. Γι αυτό και φωνάζει δυνατά με τον στίχο: «τα μεγαλεία να φοβάσαι ω ψυχή».
«Έτσι η ιστορία γίνεται μελέτη βίου. Μέσα στην ιστορία ο Καβάφης βλέπει τον άνθρωπο να αντιμετωπίζει ξανά ερωτήματα που είχαν τεθεί στο παρελθόν ή να ηττάται με τρόπο μοιραίο, ενώ ήταν στη δική του επιλογή να σωθεί και να αποφύγει την ήττα».
Επισκοπώντας ένα σώμα 250 περίπου ποιημάτων (τα 154 είναι αναγνωρισμένα και δημοσιευμένα από τον ίδιο) υπογραμμίζει τις αναφορές του ποιητή σε πρόσωπα της ιστορίας όπως είναι ο Αλκιβιάδης, ο Αντώνιος, οι Λαγίδες, ο Δαρείος, ο Κλαύδιος, οι Σελευκίδες, οι Πτολεμαίοι, οι Αντίοχοι, ο Δημήτριος Σωτήρ, ο Καισαρίων, ο Οροφέρνης, ο Μύρης, ο Ιουλιανός.
Η διαρκής επικαιρότητα της καβαφικής οπτικής υπογραμμίζεται με το ποίημά του «Εν μεγάλη Ελληνική Αποικία, 200 μ.Χ.» που το έγραψε το 1908 όπου, με τον πρώτο κιόλας στίχο αποφαίνεται: «τα πράγματα δεν βαίνουν κατ' ευχήν στην Αποικία».
Στο τεύχος ανακοινώνεται η βραχεία λίστα του βραβείου μεταφρασμένης ποίησης «Αρης Αλεξάνδρου», προαναγγέλλοντας ότι στο επόμενο θα ανακοινωθεί το βραβείο μεταξύ των παρακάτω πέντε επιλογών:
«Περαστικός απ' τον Αθω», Bernard Noel, μετάφραση Στρατής Πασχάλης, εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2013
«Ποιήματα», Peixoto Jose Luis, Νίκος Πρατσίνης, Γαβριηλίδης, 2013
«Έσχατα ποιήματα», Milosz, Czeslaw, Πάβεου Κρούπκα, Γιώργος Πετρόπουλος, Μomentum, 2013
«Hμερολόγιο του '71», Montale, Eugenio, Νίκος Αλιφέρης, Αγρα, 2013
«Ξένη, ξένο, ξενιτιά», Kalfopoulou, Adrianne, Κατερίνα Ηλιοπούλου, Μελάνι, 2013.
Η έβδομη ποιητική συνάντηση έχει οριστεί για τις 4 Μαΐου, ώρα 7μμ στο βιβλιοπωλείο όπου θα διαβάσουν ποιήματά τους: Γιάννης Αντιόχου, Αχιλλέας Κατσαρός, Ευτυχία- Αλεξάνδρα Λουκίδου, Λάνα Μανδυλά, Ζιζή Σφυρή, Ζωή Σαμαρά καθώς και παραβρισκόμενοι λάτρεις της ποιητικής τέχνης.
Από τις νέες φωνές που ξεπήδησαν μέσα από αυτές τις ποιητικές αναγνώσεις είναι η Βασιλεία Οικονόμου, γεννημένη το 1983 στον Πειραιά, με σπουδές Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Ένα χαρακτηριστικό δείγμα γραφής με τον τίτλο «Επίλογος»: «Θα σου πω προτού φύγω πως/αν ξαναβρώ το φεγγάρι στο δρόμο/ δεν το κρεμάω στον ουρανό/ Πλήθυναν οι κρεμασμένοι/ Θα το φάω/ Χρειάζομαι λίγο φως».
_2015_4_24_12_21_43_b.jpg)