Είτε ενδιαφέρει κάποιον ο κλάδος της ψυχανάλυσης, είτε όχι, αναμφίβολα ο Ζίγκμουντ Φρόιντ γοητεύει το ανθρώπινο μυαλό. Οι περισσότεροι όμως αποθαρρύνονται τόσο από τη δύσκολη και πολλές φορές ξερή επιστημονική του γλώσσα αλλά και από τον τεράστιο όγκο του έργου του και δεν τον διαβάζουν.
Τώρα ήρθε ένα βιβλίο που θα σας μάθει πώς να διαβάσετε το Φρόιντ.
Μέσα από τις 451 σελίδες του, το βιβλίο "Πώς να διαβάσω τον Φρόιντ" θα σας βοηθήσει να διαβάσετε σχεδόν 10 τόμους ψυχανάλυσης μέσα σε ένα μόνον βιβλίο.
Το βιβλίο - πανόραμα έχει γράψει ο Ελβετός ψυχαναλυτής Ζαν Μισέλ Κινοντόζ και κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις Κέδρος.
Στο βιβλίο παρατίθενται οι βασικές θέσεις από τις ψυχαναλυτικές του εργασίες, που συμπληρώνουν 24 τόμους, χωρίς να υπολογίσουμε τις προψυχαναλυτικές του μελέτες και την αλληλογραφία του που αριθμεί πάνω από 100 τόμους! Δεν πρόκειται μόνο για μια συμπερίληψη της πρωτοποριακής του θεωρητικής σκέψης αλλά και ένα εγχειρίδιο που αντιμετωπίζει τη μέθοδο της ψυχανάλυσης από κλινικής πλευράς ,καθώς η διδασκαλία του- παρά τις αναθεωρήσεις από τον ίδιο και από μεταγενέστερούς του – βοήθησε πολλούς ασθενείς να επιλύσουν τις ασυνείδητες συγκρούσεις τους, τις οποίες δεν κατάφεραν να λύσουν με άλλη μέθοδο.
Ο τόμος αρχίζει με ένα λεπτομερή χρονολογικό πίνακα: Από τη γέννησή του στις 6 Μαΐου του 1856 στο Φράιμπουργκ (σημερινή Σλοβακία), μέχρι το 1939 στις 23 Σεπτεμβρίου, έτος θανάτου στο Λονδίνο, σε ηλικία 83 ετών, με παράλληλη καταγραφή κατ΄ έτος των δημοσιεύσεών του: Από την ανακοίνωση "για την ανακάλυψη των όρχεων στο χέλι" το 1887, έως το ανατρεπτικό του έργο "Ο Άνδρας Μωυσής και ο μονοθεϊσμός" το 1938.
Η δομή του βιβλίου βοηθάει την επαγωγική προσέγγιση της θεωρίας σε συνδυασμό με την προσωπική του ζωή. Κάθε κεφάλαιο ξεκινάει με τον τίτλο του εξεταζόμενου έργου και ένα περιεκτικό εισαγωγικό σημείωμα. Ακολουθεί η βιωματική του πορεία σε σχέση με την εργασία του. Παρατίθεται το ιστορικό πλαίσιο της εποχής, έπεται η εξέλιξη που είχαν οι φροϋδικές έννοιες στα κατοπινά χρόνια και η ενότητα ολοκληρώνεται με τις μεταφροϋδικές επανεξετάσεις των συμπερασμάτων του από άλλα ρεύματα σκέψης.
