Η Ελλάδα εκδίδεται, συνειδητά και ασύνειδα. Ούτε ένας αθώος. Ανεύθυνος κανένας. -Λιλή Ζωγράφου, 1978-
Κομψή, φιλοσοφημένη, εκκεντρική ,εστέτ, μαγκιόρα, σκληρή, τρυφερή η Λιλή Ζωγράφου περνάει δια πυρός και σιδήρου και βγαίνει νικήτρια-μιας και η ουσία της δεν αλλοιώνεται- καταμαρτυρώντας πως Η ζωή νικά!
Έχοντας το μότο αυτό ως πηγή έμπνευσης, ο Ένκε Φεζολλάρι σκηνοθετεί την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου στις ιστορίες "Της Χούντας" από το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» της Λιλής Ζωγράφου σε μουσική Σταμάτη Κραουνάκη.
Δύο ιστορίες αυτοβιογραφικές που δίνουν το στίγμα της εποχής και σκιαγραφούν τη συγγραφέα-ορόσημο της Ελλάδας της μεταπολίτευσης: μίας γυναίκας αγωνίστριας ενάντια σε κάθε μορφή βίας. Σε κάθε καθεστώς που εξαθλιώνει την ανθρώπινη υπόσταση και σε κάθε αυτεπάγγελτη εξουσία που στερεί τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Κείμενο : Λιλή Ζωγράφου
Το βιβλίο «Επάγγελμα Πόρνη» κυκλοφορεί από τις εκδ. Αλεξάνδρεια.
Σκηνοθεσία: Ένκε Φεζολλάρι
Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαριάνθη Γραμματικού
Σκηνικός χώρος-κοστούμια-φωτισμοί: Ενκε Φεζολλάρι, Μαριάνθη Γραμματικού
Κατασκευή Σκηνικού: Μανώλης Κοθρής
Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης
Φωτογραφίες-βίντεο: Αθηνά Λιάσκου
ΥΠΟΘΕΣΗ:
Ιστορία πρώτη:
Χούντα. Στη συγγραφέα απαγορεύεται να εξέλθει της χώρας λόγω πολιτικών πεποιθήσεων με πρόφαση την μη άσκηση του επαγγέλματος της δημοσιογραφίας που αναγράφεται στο διαβατήριό της. Η Ζωγράφου πολεμώντας με χιούμορ το παράλογο καθεστώς, αλλάζει ιδιόγραφα το επάγγελμα της σε «Πόρνη- ελευθερίων ηθών» με συνέπειες τραγελαφικές.
Ιστορία δεύτερη:
1973. Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας της παραμονές πρωτοχρονιάς, νοσηλεύεται σε ψυχιατρική κλινική. Εκεί γινόμαστε μάρτυρες της απάνθρωπης συμπεριφοράς του προσωπικού, που φτάνει στα όρια του εξευτελισμού: η συγγραφέας –δεμένη στο κρεβάτι- πέφτει θύμα βιασμού από νυχτερινούς φύλακες. Εντούτοις δεν αποδυναμώνεται: η τραυματική της εμπειρία την εξωθεί στην κατά μέτωπο σύγκρουση με τους ιθύνοντες και την καταγγελία της σαθρής λειτουργίας του νοσηλευτικού οργανισμού.
Η ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
Ο Ένκε Φεζολλάρι παρουσιάζει με τη δική του διεισδυτική ματιά τις συναρπαστικές εξομολογήσεις της Λιλής Ζωγράφου: ενός συνειδητοποιημένου-σκεπτόμενου πολίτη, μιας αντισυμβατικής συγγραφέως και ενός ανθρώπου που αντιμετωπίζει την ελευθερία σαν τόσο υψηλό αγαθό ώστε αποφασίζει να θέσει τέλος στη ζωή της για να απαλλαγεί απ΄την δουλοπρέπεια της πείνας.
Η οξύτητα της γραφής της, το σαρκαστικό και γλυκόπικρο χιούμορ της, η αφηγηματική της ορμητικότητα, η αφοπλιστική και έντιμη ειλικρίνεια αποκτούν λόγο επί σκηνής με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου και αναδεικνύονται με τη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη. Στο Υπόγειο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης και σε μία παράσταση σύγχρονη, που γκρεμίζει τα δόγματα και τους μύθους που τροφοδοτούσε η Χούντα τον αδιάφορο ως προς τα δικαιώματά του λαό: «Όχι, η επανάστασή μου, δεν θα στρεφόταν κατά του κατεστημένου και του συστήματός του, αλλά εναντίον εκείνων που το ανέχονται. Θα σκότωνα, θα τσάκιζα την κακομοιριά, την υποταγή, την ταπεινοφροσύνη. Η γη έτσι κι αλλιώς δεν χωρά άλλους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Όπως δεν χωρά άλλα φερέφωνα».
ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ:
6 Μαρτίου: «Παπαστράτειο Μέγαρο», Αγρίνιο
7 & 8 Μαρτίου: «ΕΠΤΑ, Τεχνών Τόπος», Κέρκυρα
12 & 13 Μαρτίου: «Πολυχώρος Αγορά», Γιάννενα
14 Μαρτίου: «Αίθουσα Σκουφά», Άρτα (διπλή παράσταση)
15 & 16 Μαρτίου: «ΠολυΤεχνείο - Χώρος θεαμάτων», Αίγιο
18 Μαρτίου: «Κινηματοθέατρο Απόλλων», Καβάλα
19 Μαρτίου: «Πολιτιστικό Κύτταρο», Κομοτηνή
20 Μαρτίου: «Κέντρο Πολιτισμού», Ξάνθη
21 & 22 Μαρτίου: «Θέατρο του Μύλου», Λάρισα
23 Μαρτίου: «Δημοτικό Ωδείο», Δράμα
24 Μαρτίου: «Ξενιτίδειο Πνευματικό Κέντρο», Αριδαία
26 Μαρτίου: «Δημοτικό Θέατρο», Αλεξανδρούπολη
27, 28 και 29 Μαρτίου: «Θέατρο Εγνατία», Θεσσαλονίκη
30 & 31 Μαρτίου: «Δημοτικό Θέατρο», Μυτιλήνη
3 & 4 Απριλίου: «Πολυχώρος Σφαγείο», Κως
6 Απριλίου: «Ορφέας», Λέρος
24 Απριλίου: «Κινηματοθέατρο Αχίλλειον», Βόλος
