«Ο Άγιος Αυγουστίνος εκφράζει κάτι που δεν μπορεί να "παιχτεί". Πρέπει να το ζήσεις. Η δύναμη των "Εξομολογήσεων" βρίσκεται μέσα στο φως που εκπέμπουν, μέσα στο αιώνιο ερώτημα που θέτουν: τι πρέπει να κάνουμε για να προσπαθήσουμε να γίνουμε καλύτεροι;».
Αυτά υποστηρίζει ο διάσημος Γάλλος ηθοποιός και παραγωγός ταινιών Ζεράρ Ντεπαρντιέ που θα βρεθεί στην Αθήνα για μία μόνο βραδιά (στις 19 Ιανουαρίου ) για να παρουσιάσει το εμβληματικό κείμενο ενός μεγάλου φιλοσόφου. Μια αυτοβιογραφία σε 13 βιβλία που περιγράφει την αμαρτωλή νιότη του Αγίου Αυγουστίνου και τη μεταστροφή του στον Χριστιανισμό. Σύμφωνα με τον ίδιο, η ερμηνεία του στις «Εξομολογήσεις» δεν είναι απλώς «ένας ρόλος ή ένα θέαμα μόνο, είναι περισσότερο ένας στοχασμός, μια ιεροτελεστία, μια πράξη ανιδιοτέλειας, μια στιγμή μοναξιάς με τον εαυτό του».
Όπως σημειώνει ο Γάλλος ηθοποιός, η αρχική ιδέα για αυτό το έργο ήταν να μεταφερθεί στη μεγάλη οθόνη. Διαβάζοντας όμως το κείμενο (το οποίο έχει διασκευαστεί από τον πανεπιστημιακό και ειδικό για το έργο του Αγίου Αυγουστίνου Αντρέ Μαντούζ), εντυπωσιάστηκε από τη νεωτερικότητα και τη σπιρτάδα του και, διαισθανόμενος ότι θα ήταν κάτι υπερβολικά δυνατό και όμορφο για να μεταφερθεί σε ταινία, αποφάσισε να το αποδώσει σε έναν χώρο που αποπνέει μια θρησκευτικότητα, όπως αυτόν ενός θεάτρου.
«Είμαι πολύ ευτυχισμένος! Αν τον είχα γνωρίσει νωρίτερα θα με είχε γλυτώσει από χρόνια ψυχανάλυσης!»: Μ΄αυτό τον τρόπο ο Ντεπαρντιέ περιγράφει τη «συνάντησή» του με τον Άγιο Αυγουστίνο. Και έτσι, μια παγωμένη Κυριακή του Φεβρουαρίου του 2003, στον Καθεδρικό Ναό της Παναγίας των Παρισίων, απήγγειλε, σχεδόν απροσδόκητα, αποσπάσματα από τις «Εξομολογήσεις». Ο ηθοποιός γοητεύτηκε από την αντισυμβατικότητα του κειμένου των «Εξομολογήσεων», που -όπως λέει- «κρύβει μέσα του πολλή ενέργεια αλλά και πολύ συναίσθημα, μια δημιουργικότητα, μια πνευματικότητα, και πολλή αγάπη».
Πριν την μεταστροφή του στον Χριστιανισμό, ο Αυγουστίνος είχε ζήσει τη ζωή του, είχε ερωτευθεί μια γυναίκα, με την οποία απέκτησε και παιδί. Επί 30 και κάτι χρόνια, είχε αρνηθεί να ενταχθεί στην καθολική θρησκεία της μητέρας του και να βαπτισθεί, ενώ υπήρχαν φήμες ότι διήγε έκλυτη ζωή. Αλλά ακριβώς αυτή η δύναμη που βρήκε για να ανανήψει και να προχωρήσει στη ζωή παρά το επιβαρυμένο παρελθόν του ήταν αυτό που γοήτευσε τον Ντεπαρντιέ. Στον Αυγουστίνο βλέπει ο Ντεπαρντιέ έναν εκπληκτικό μοντερνισμό και τη δύναμη της συλλογιστικής.
«Τα κείμενά του είναι διαλέξεις τιμιότητας και μεταφοράς μιας ενεργητικότητας. Πρόκειται για καθαρή ποίηση. Το ουσιώδες είναι η δύναμη και η ομορφιά που αναδύεται από το κείμενο», εξηγεί ο Γάλλος ηθοποιός και προσθέτει:
«Όταν έφτασα στο Παρίσι, επί δύο χρόνια πήγαινα σε τζαμί, γιατί ένοιωθα να με συγκινεί η ανάγνωση του Κορανίου. Εξίσου, όμως, με συγκινεί και η ορθοδοξία -με την έννοια της ορθής πίστης- εξ αιτίας της "θεατρικότητάς" της. Εξάλλου, είμαι λίγο μυστικιστής και μου αρέσουν οι θρησκείες, όλες οι θρησκείες. Αυτό που είναι ωραίο είναι η πίστη. Μετά από είκοσι χρόνια ψυχανάλυσης, είναι λογικό να πέφτω επάνω στον Άγιo Αυγουστίνο, μέσα από τις "Εξομολογήσεις" του οποίου ανακύπτουν ερωτήματα για όλους τους ψυχαναλυτές, από τον Φρόιντ μέχρι τον Γιουνγκ και τον Κούπερ».
Από τους πιο παραγωγικούς ηθοποιούς στην ιστορία του κινηματογράφου, έχοντας ολοκληρώσει περίπου 160 ταινίες από το 1967, ο Ντεπαρντιέ έχει κερδίσει δύο φορές το βραβείο Cesar καλύτερου ηθοποιού, καθώς και Χρυσή Σφαίρα καλύτερου ηθοποιού στην ταινία «Πράσινη Κάρτα».
Τον τελευταίο καιρό έχει απασχολήσει τα ΜΜΕ με την παράδοση του γαλλικού του διαβατηρίου και τη μετακόμισή του αρχικά στο Βέλγιο και έπειτα με την αποδοχή της ρωσικής υπηκοότητας από τον Πρόεδρο Πούτιν, προκειμένου να αποφύγει τους υψηλούς φόρους της Γαλλίας.
Πολυτάλαντος και υποκριτικός χαμαιλέοντας, έχει αποδώσει εξαιρετικά τόσο κωμικούς ρόλους, με τον πιο διάσημο εκείνο του «Οβελίξ», όσο και δραματικούς, παράδειγμα αποτελεί η ερμηνεία του ως «Γιάννη Αγιάννη» στους «Άθλιους» του Βίκτωρος Ουγκό.
Σύμφωνα με τον ίδιο, για να μπορέσεις να περάσεις στο κοινό ένα κείμενο πρέπει να το κάνεις ν' ακούγεται, να γοητεύει, να αιχμαλωτίζει. «Είναι αυτό ακριβώς που λέει ο Αυγουστίνος. Εάν δεν ακούς, κόβεις τον διάλογο. Είναι το πρόβλημα της πληροφόρησης: θέτουμε ερωτήματα τα οποία πρέπει να απαντηθούν αμέσως. Όμως, δεν είναι πάντα έτσι! Υπάρχουν ερωτήματα που απαιτούν χρόνο, που πρέπει να τα σκεφτείς, να τα χωνέψεις…».
«Εγώ έχω μάθει ν' ακούω, αφού δεν είχα μικρός την ανάλογη καθοδήγηση, για να μιλάω. Έπρεπε λοιπόν να προσποιούμαι ότι μπορώ να μιλήσω, ότι γνωρίζω τα πράγματα. Έπρεπε να τολμήσω και τα κατάφερα, γιατί αγαπώ τη ζωή. Αυτό ήταν μια μεταστροφή, να συνεχίσω να αγαπώ τη ζωή πάνω απ' όλα. Έχω κάνει 160 ταινίες και καμιά εικοσαριά θεατρικές παραστάσεις, κάτι σημαντικό για κάποιον που δεν έχει σπουδάσει. Ξαναβρήκα την ομιλία μου γιατί μου αρέσουν οι λέξεις, ακόμη και αν μερικές φορές δεν τις καταλαβαίνω. Τις καταλαβαίνω όμως από την επιστροφή της ανταπόκρισης. Όταν βρίσκομαι μπροστά σε κάποιον που ακούει, η σιωπή που προηγείται από την απάντησή του μου αρέσει», καταλήγει ο Ντεπαρντιέ.
Ώρα έναρξης: 20.30. Τιμές εισιτηρίων: VIP 120 ευρώ / Α 90 ευρώ / Β 65 ευρώ / Γ 45 ευρώ / Φοιτητικό 25 ευρώ.
