Απο την Κατερίνα Μαραγκού
Η Άνοιξη έχει βελτιώσει για τα καλά τη διάθεσή μας και μας προδιαθέτει να διαβάσουμε καλογραμμένα βιβλία με ενδιαφέρουσες ιστορίες.
Ανάμεσα στις πρόσφατες κυκλοφορίες βιβλίων συναντάμε την αγαπημένη συγγραφέα Victoria Hislop που επιστρέφει με δέκα δυνατές ιστορίες με σκοπό να μας ταξιδέψει στους πολύβουους δρόμους της Αθήνας και στις πλατείες των ελληνικών χωριών. Ο «Τελευταίος Χορός» από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ, σκιαγραφεί αξέχαστους και συνάμα οικείους χαρακτήρες, και συνθέτει ένα γλυκόπικρο καμβά αγάπης, πίστης, χωρισμού και συγχώρεσης.
Από τον ίδιο εκδοτικό οίκο ο John Verdon, ο συγγραφέας των επιτυχιών «Σκέψου έναν Αριθμό» και «Κράτα τα Μάτια σου Κλειστά», υπογράφει το νέο του βιβλίο, «Άσε το Διάβολο Ήσυχο». Ο Ντέιβ Γκάρνεϊ, ο ντετέκτιβ με τις περισσότερες διακρίσεις στην ιστορία της αστυνομίας της Νέας Υόρκης, προσπαθεί να προσαρμοστεί στη ζωή του συνταξιούχου. Μια μέρα, δέχεται την επίσκεψη της παραγωγού ενός τηλεοπτικού ντοκιμαντέρ η οποία του ζητάει πληροφορίες για ένα διαβόητο δολοφόνο που είχε δράσει στο παρελθόν. Η μοίρα παίζει το τελευταίο της χαρτί και ο Γκάρνεϊ ρίχνεται στο πιο επικίνδυνο παιχνίδι της καριέρας του.
Από τις εκδόσεις ψυχογιός κυκλοφορεί το βιβλίο «Σαράντα πράγματα που θέλω να σου πω» της Αλις Καιπερς.
Η Έιμι φαίνεται να έχει την τέλεια ζωή: γονείς που την καταλαβαίνουν, ένα καυτό αγόρι και την καλύτερη κολλητή. Κρατάει και μια διαδικτυακή στήλη με συμβουλές προς τους εφήβους προκειμένου να πάρουν τον έλεγχο της ζωής τους. Όταν όμως στο σχολείο κάνει την εμφάνισή του ένας σούπερ τύπος, η Έιμι είναι ανίκανη να ακολουθήσει τις ίδιες τις συμβουλές της. Ο Πιτ είναι το κλασικό «κακό» αγόρι. Είναι όλα όσα δεν είναι η Έιμι: άγριος, χωρίς φιλοδοξίες και λίγο επικίνδυνος. Και παρόλο που η Έιμι τα συνειδητοποιεί όλα αυτά, δεν μπορεί να κρατηθεί μακριά του. Και όσο πιο πολύ κολλάει μαζί του, τόσο περισσότερο ραγίζει η σχέση της με τον Γκρίφιν. Ένα λάθος, μια στιγμιαία απώλεια ελέγχου αρκεί για να καταστρέψει για πάντα το μέλλον της…
«Ο ύπνος των χιλίων ημερών» της Νικόλ-Άννα Μανιάτη, από τον ίδιο εκδοτικό οίκο, είναι ένα βιβλίο με αρκετό σασπένς και αλλεπάλληλες ανατροπές. Αν ο Σπύρος δεν είχε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ, αν είχε ακούσει το ξυπνητήρι του στις οκτώ, αν είχε τα απαραίτητα πέντε λεπτά στη διάθεσή του για να ελέγξει τα μηνύματα στον υπολογιστή και να δει ότι το ραντεβού των δέκα είχε μετατεθεί κατά μία ώρα αργότερα, δε θα είχε χάσει τη ζωή του. Τουλάχιστον, όπως αντιλαμβάνεται ο περισσότερος κόσμος την έννοια της ζωής! Ο Σπύρος Παπαγιάννης, στις δέκα παρά τέταρτο το πρωί της 23ης Μαρτίου 2005, έπαψε να υπάρχει. Για τρία ολόκληρα χρόνια! Η Μαρίνα Αγγελή, αδικημένη από τη φύση και τη ζωή, το απόγευμα της 23ης Μαρτίου 2005, ανακάλυψε ένα σημαντικό λόγο για να συνεχίσει να ζει. Η Ιωάννα και ο Αντώνης Δαμήρας, ευτυχισμένοι στα πενήντα τους, βρίσκονται μπλεγμένοι σε γεγονότα που τους ανατρέπουν τη ζωή. Και η Καίτη Καραπάνου, η όμορφη αρραβωνιαστικιά του Σπύρου, περιμένει το θαύμα που θα τον φέρει πάλι στην αγκαλιά της. Το πέρασμα του Σπύρου Παπαγιάννη στη ζώνη της ανυπαρξίας συμπαρασύρει τέσσερις ανθρώπους των οποίων η ζωή ανατρέπεται. Ανυποψίαστοι, μπλέκονται στον ιστό που η μοίρα θα υφάνει με άξονα τον Σπύρο, τον άνθρωπο που υπάρχει χωρίς να ζει. Παιχνίδια, καπρίτσια, μυστικά που περιμένουν πίσω από τις κλειστές κουρτίνες του μυαλού. Και κάπου πιο μακριά η ευτυχία παραμονεύει κι αυτή υπομονετικά…
Την ίδια ώρα η Θάλεια Κουνούνη αναρωτιέται "Ευτυχία εδώ ή λίγο πιο πέρα”. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερο βιβλίο που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Λιβάνη.
Μια φορά κι έναν καιρό, πολλές φορές κι αμέτρητους καιρούς, με ήλιο ή με φεγγάρι, με ζέστη ή με κρύο, εδώ ή λίγο πιο πέρα, κοντά σε θάλασσα ή σε βουνό, μέσα σε κάστρα ή μέσα σε στάβλους, γεννιόταν ο άνθρωπος. Το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής. Μα… Πώς είναι δυνατό αυτό που μοιάζει τόσο απλό και εύκολο να θεωρείται το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής; Πώς είναι δυνατό αυτό που μοιάζει τόσο απλό και εύκολο κάποιοι άνθρωποι να μην μπορούν να το αποκτήσουν ποτέ; Ναι, το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής! Το μεγαλύτερο θαύμα για μια γυναίκα κι η μεγαλύτερη ανάγκη που θα έχει στη ζωή της. Γιατί μια γυναίκα, από τότε που κοριτσάκι θα ανακαλύψει τη φύση της, θα περιμένει τον έρωτα, έναν ιδανικό γάμο, όμως, περισσότερο απ' όλα, θα νιώσει ένα ξεχωριστό γαργαλητό στα σπλάχνα της που θα της ζητά να κρατήσει στην αγκαλιά της ένα μικρό μωράκι για να το νανουρίσει. Μία κούκλα, δύο κούκλες, προσωρινά υποκατάστατα μέχρι να μεγαλώσει και να γίνει μάνα.
Τώρα πια ξέρω. Τώρα πια όλα φαίνονται καθαρά. Τώρα πια όλες οι εικόνες ξετυλίγονται µπροστά µου και µου φανερώνουν την αλήθεια. Ο χρόνος είναι ανύπαρκτος. Το πριν, το πιο πριν, το τότε, ακόµη και το τώρα, είναι όλα µία εικόνα. Μία εικόνα µε χιλιάδες άλλες να την πλαισιώνουν.
Τώρα πια ξέρω. Κι αυτό είναι από µόνο του λύτρωση...
Τι όµορφη που είναι η κόρη µου!
Νοµίζω πως µου µοιάζει.
Έχει τα µάτια µου...
