Η πρώτη απονομή του έγινε στις 16 Μαΐου του 1929 στο ξενοδοχείο «Ρούσβελτ» στο Χόλιγουντ
Τέσσερις ημέρες πριν την 88η απονομή των βραβείων Όσκαρ, ή αλλιώς των βραβείων της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, της πιο λαμπερής και μαγικής βραδιάς του Χόλιγουντ, καιρός για ένα γρήγορο «φρεσκάρισμα».
Δέκα πράγματα που πρέπει να ξέρουμε ή θέλουμε να ξαναθυμηθούμε για το αστραφτερό αγαλματίδιο. Αυτόν τον γνωστό-άγνωστο «θείο Όσκαρ».
Η πρώτη απονομή του έγινε στις 16 Μαΐου του 1929 στο ξενοδοχείο «Ρούσβελτ» στο Χόλιγουντ.
Η ιδέα ανακοινώθηκε το 1927 από τον Λούις Μπ. Μάγερ.
Ο Μάγερ ήθελε να δώσει μια ιδιαίτερη αίγλη με φιλόδοξο στόχο να απογειώσει το ενδιαφέρον του κοινού για τον κινηματογράφο. Και το πέτυχε.
1. Το πρώτο Όσκαρ σχεδιάστηκε από τον αρχισχεδιαστή της Μέτρο Γκόλντουιν Μάγερ, Σέντρικ Γκίμπονς. Το πρώτο αγαλματίδιο όπως το συνέλαβε ο Γκίμπονς αναπαριστούσε ένα ιππότη, ο οποίος καρφώνει το ξίφος του σε μια μπομπίνα που έχει πέντε ακτίνες, μια για κάθε κλάδο της Ακαδημίας(παραγωγοί, σκηνοθέτες, σεναριογράφοι, ηθοποιοί και τεχνικοί). Ο γλύπτης Τζορτζ Στάνλεϊ ανέλαβε να κάνει τον ιππότη τρισδιάστατο.
2. Ο πρώτος που είχε την τύχη να κρατήσει στα χέρια του τον «ιππότη με το ξίφος» ήταν ο ηθοποιός Εμίλ Γιάνιγκς στις 16 Μαΐου του 1929. Ο Γιάνινγκς τιμήθηκε με Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στις ταινίες «The Last Command» and «The Way of All Flesh».
3. Από τότε έχουν κατασκευαστεί 2.701 αγαλματίδια.
4. Τα αγαλματίδια που δίνονται κάθε χρόνο, προετοιμάζονται από τον Ιανουάριο. Κατασκευάστρια εταιρία είναι RS Owens & Company με έδρα το Σικάγο, η οποία συνεργάζεται με την Αμερικανική Ακαδημία Κινηματογράφου από το 1982.
5. Το Όσκαρ έχει ύψος 34 εκατοστά και ζυγίζει 3,8 κιλά.
6. Παρόλο που το αγαλματίδιο παρέμενε πιστό στο αρχικό του σχέδιο το μέγεθος της βάσης δεν ήταν σταθερό και αυτό ίσχυσε μέχρι το 1945, οπότε και καθορίστηκαν οι σημερινές του στάνταρντ διαστάσεις.
7. Το επίσημο όνομα του αγαλματιδίου ήταν «Τιμητικό Βραβείο της Ακαδημίας Κινηματογράφου». Αλλά όλοι ξέρουν το παρατσούκλι του. Όσκαρ. Λέγεται πώς όταν η Μάργκαρετ Χέρικ, η βιβλιοθηκάριος της Ακαδημίας (και μετέπειτα εκτελεστική διευθύντρια), είδε το αγαλματάκι για πρώτη φορά αναφώνησε : «Αυτό είναι φτυστό ο θείος μου ο Όσκαρ». Η Ακαδημία υιοθέτησε επισήμως το όνομα «Όσκαρ» το 1939 .
8. Τα πρώτα αγαλματίδια ήταν από επιχρυσωμένο μπρούντζο. Ο μπρούντζος εγκαταλείφθηκε και ως πρώτη ύλη χρησιμοποιείται ένα κράμα μετάλλων, από κασσίτερο, χαλκό, νικέλιο και τέλος χρυσός 24 καρατίων για τέλειο φινίρισμα και λάμψη.
9. Λόγω μιας έλλειψης μετάλλων κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, τα Όσκαρ για τρία χρόνια δημιουργήθηκαν από βαμμένο γύψο. Μετά τον πόλεμο, η Ακαδημία κάλεσε τους παραλήπτες έτσι ώστε να αντικατασταθούν τα στοιχεία από γύψο με επιχρυσωμένα μέταλλα.
10. Για την Ακαδημία δεν είναι απαραίτητο να γνωρίζει επακριβώς πόσα αγαλματίδια θα μοιραστούν έως ότου οι φάκελοι ανοίξουν το βράδυ της τελετής. Αν και ο αριθμός των κατηγοριών είναι γνωστός εκ των προτέρων, η δυνατότητα των δεσμών και των πολλαπλών παραληπτών που ενδεχομένως να μοιραστούν το βραβείο σε ορισμένες κατηγορίες καθιστά αδύνατο να προβλεφθεί ο ακριβής αριθμός των αγαλματιδίων που πρόκειται να αποδοθούν. Τυχόν πλεόνασμα βραβείων στεγάζεται στο θησαυροφυλάκιο της Ακαδημίας μέχρι το επόμενη διοργάνωση.
