Πρεμιέρα την Κυριακή του Πάσχα για μία δραματική περιπέτεια με τον Λίαμ Νίσον και τον Εντ Χάρις, δύο ταινίες τρόμου (πασχαλιάτικα!) και ένα animation για κοριτσάκια. Μεγάλη Πέμπτη θα αρχίσει να προβάλλεται «Η εξαφάνιση της Eleanor Rigby: Εκείνη», η πρώτη από δύο ταινίες με το ίδιο θέμα, τους ίδιους πρωταγωνιστές και τον ίδιο σκηνοθέτη. Επίσης, «Υπόσχεση», σκηνοθετημένη από έντεκα φοιτητές της σχολής όπου διδάσκει ο Τζέιμς Φράνκο, ο οποίος πρωταγωνιστεί, μαζί με τη Μίλα Κούνις και τη Τζέσικα Τσαστέιν.
Νυχτερινή καταδίωξη *** ½
(Run all night)
Περιπέτεια – Διάρκεια 114’ – ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Ζομ Κολέ – Σερά
Παίζουν: Λίαμ Νίσον, Εντ Χάρις, Τζόελ Κίναμαν, Μπόιντ Χόλμπρουκ, Βίνσεντ Ντ’ Ονόφριο, Κόμον
Τρίτη συνεργασία του Λίαμ Νίσον (μετά τον «Άγνωστο» και το «Non-stop») με τον Ισπανό σκηνοθέτη Ζομ Κολέ – Σερά, σε μία αγωνιώδη περιπέτεια με γερές δόσεις συγκίνησης. Δυνατό θέμα: πατρική αγάπη εναντίον παλιάς και βαθιάς ανδρικής φιλίας. Η πραγματική οικογένεια σε πόλεμο με την εναλλακτική. Ο Τζίμι Κόνλον, πρώην εκτελεστής της ιρλανδικής μαφίας, ο διαβόητος «νεκροθάφτης», συγκρούεται με τον Σον Μαγκουάιρ, παλιό του αφεντικό στο έγκλημα και μοναδικό του φίλο, όταν ο γιος του ενός γίνεται μάρτυρας δολοφονίας που διαπράττει ο γιος του άλλου. Προκειμένου να σώσει το μοναχοπαίδι του, ο Κόνλον παραβιάζει τον γκανγκστερικό κώδικα και καταδιώκεται από πληρωμένους φονιάδες και την αστυνομία μέσα στους κακόφημους δρόμους της Νέας Υόρκης. Η αμερικανική μεγαλούπολη, με τις ιρλανδέζικες παμπ, τα πυγμαχικά ρινγκ, τα άθλια διαμερίσματα, τις εργατικές πολυκατοικίες, τις γέφυρες, το μετρό, τις αποθήκες και τους σιδηροδρομικούς σταθμούς να συνθέτουν ένα αυθεντικό νυχτερινό σκηνικό, συμπρωταγωνιστεί δίπλα σε δύο σπουδαίους ηθοποιούς. Λίαμ Νίσον εναντίον Εντ Χάρις σε ένα οδοιπορικό εξιλέωσης, αιματηρό όσο και τραγικό. Η ώρα της αλήθειας για τον αλκοολικό με τις πολλές ενοχές και τον βολεμένο μέσα στην ψευδαίσθηση της νομιμότητας «νονό» του ’70. Δύο σκληροί πληρώνουν για τα παλιά τους κρίματα, ενώ μεγαλώνει ο σωρός των πτωμάτων και προκαλείται ίλιγγος από τις εναέριες λήψεις και τα «μακροβούτια» της κάμερας. Ο Κόνλον και ο Μαγκουάιρ, αν και αντιμέτωποι εξαιτίας αδυσώπητων συνθηκών, διασώζουν τη φιλία τους, ακόμα και στην τελική τους αναμέτρηση. Μία φιλία που δεν αγγίζουν οι σφαίρες που πέφτουν σαν χαλάζι. Ο Κολέ – Σερά, βιρτουόζος της βίαιης δράσης, συνθέτει έναν τραχύ ύμνο στο ανδρικό «δέσιμο», ένα ρέκβιεμ για δύο απόμαχους γκάνγκστερ παλαιάς κοπής.
Η εξαφάνιση της Eleanor Rigby: Εκείνη ***
(The disappearance of Eleanor Rigby: Her)
Δραματική – Διάρκεια 100’ – ΗΠΑ
(Από Μεγάλη Πέμπτη)
Σκηνοθεσία: Νεντ Μπένσον
Παίζουν: Τζέσικα Τσαστέιν, Τζέιμς ΜακΑβόι, Βαϊόλα Ντέιβις, Ουίλιαμ Χαρτ, Ιζαμπέλ Ιπέρ
Η πρώτη από δύο ταινίες που εξετάζουν το ίδιο θέμα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, εκείνη της γυναίκας και εκείνη του άνδρα. Προηγείται η μελαγχολική ιστορία της Έλεανορ Ρίγκμπι μέσα από το δικό της βλέμμα (το «Η εξαφάνιση της Eleanor Rigby: Εκείνος» θα προβληθεί προσεχώς). Μαθαίνουμε σταδιακά πώς η Έλεανορ χώρισε από τον σύζυγό της, Κόνορ, εξαιτίας ενός τραυματικού και για τους δύο γεγονότος. Πώς, ύστερα από την υποστήριξη του ψυχιάτρου πατέρα της, κατάφερε να ξανασταθεί στα πόδια της. Πώς συνέχισε να κρύβεται από τον Κόνορ, που την αναζητούσε απεγνωσμένα στα παλιά τους νεοϋορκέζικα στέκια. Απανωτά φλας μπακ από το ευτυχισμένο παρελθόν ενός ερωτευμένου ζευγαριού και συζητήσεις με ανθρώπους του περιβάλλοντός του επεξηγούν σταδιακά τη μυστηριώδη συμπεριφορά της υπερευαίσθητης Έλεανορ. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος της έδωσε το όνομα της μοναχικής ηρωίδας του περίφημου τραγουδιού τον Μπιτλς, αφού η άποψη της ταινίας είναι ότι οι άνθρωποι εξακολουθούν να είναι μόνοι, ακόμη και όταν βιώνουν μία φαινομενικά αρμονική σχέση. Ο Νεντ Μπένσον αναδεικνύει την ποίηση των μικρών στιγμών της καθημερινότητας, με μία «χαλαρή», σχεδόν αυτοσχεδιαστική αφήγηση που είναι το οπτικοακουστικό αντίστοιχο ενός ήρεμου μπλουζ. Χαμηλών τόνων συγκίνηση που δεν εκμαιευέται με μελοδραματικά τεχνάσματα, αλλά πηγάζει σαν καθαρό νερό από το βάθος των χαρακτήρων. Η Τζέσικα Τσαστέιν καλύπτει άνετα με μία ακόμα από τις εξαιρετικές ερμηνείες της μία σύνθετη γκάμα συναισθημάτων, δίνοντας σάρκα και οστά σε μία Eleanor Rigby του Μανχάταν.
Η επιστροφή των νεκρών ** ½
(The Lazarus effect)
Τρόμου – Διάρκεια 83’ – ΗΠΑ
Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Γκελμπ
Παίζουν: Ολίβια Ουάιλντ, Μαρκ Ντιπλά, Ντόναλντ Γκλόβερ, Έβαν Πίτερς, Σάρα Μπόλτζερ
Ο άνθρωπος μιμείται τον Θεό και υβρίζει τη φύση, δημιουργώντας τα δικά του όντα. Η σύγχρονη εκδοχή ενός κλασικού θέματος γοτθικού τρόμου. Σε ένα εργαστήριο στην Καλιφόρνια, μία ομάδα ερευνητών πετυχαίνει την αναγέννηση ενός νεκρού σκύλου, χρησιμοποιώντας τον ορό «Λάζαρος». Το πείραμα που αποβλέπει στην υποστήριξη ασθενών που βρίσκονται σε κώμα, αποδεικνύεται άκρως επικίνδυνο, όταν ο ορός διοχετεύεται στον εγκέφαλο μίας γυναίκας. Υπερφυσικές δυνάμεις που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί απελευθερώνονται και πανικός επικρατεί μέσα στο αποκλεισμένο εργαστήριο. Χάος! Και ένα συνονθύλευμα θεμάτων. Θρησκεία, μεταφυσική, παιδικά τραύματα, αλαζονεία των επιστημόνων, εκδίκηση γυναίκας προς άνδρα, 100% χρήση της διανοητικής μας ικανότητας (ενώ χρησιμοποιούμε το 10%), ύποπτος ρόλος των μεγάλων φαρμακευτικών εταιρειών, Φρανκενστάιν και ζόμπι, ασφυκτικά στριμωγμένα στο ίδιο περιτύλιγμα. Όμως παρόλο που η ταινία δεν καταφέρνει να αναπτύξει επαρκώς ούτε τα μισά από αυτά, πετυχαίνει το πιο ουσιαστικό, δηλαδή να τρομάξει τον θεατή. Ο σκηνοθέτης κινεί επιδέξια πέντε ανθρώπους μέσα σε ένα κλειστοφοβικό χώρο, προκαλώντας ανατριχίλες και σοκ με τις διαφαινόμενες απειλές, τις μεταλλάξεις των χαρακτήρων, τις απρόσμενες ανατροπές και όλα τα δοκιμασμένα στοιχεία του είδους. Πρώτη ταινία μυθοπλασίας του ντοκιμαντερίστα και βιντεοκλιπά Ντέιβιντ Γκελμπ. Όχι κακή για ντεμπούτο.
Babadook: Οι σελίδες του τρόμου **
(The Babadook)
Τρόμου – Διάρκεια 93’ – Αυστραλία, Καναδάς
Σκηνοθεσία: Τζένιφερ Κεντ
Παίζουν: Έσι Ντέιβις, Νόα Γουάιζμαν, Ντάνιελ Χένσχολ, Τιμ Πουρσέλ
Ένας μαυρόασπρος μπαμπούλας ξεπηδά από ένα παιδικό βιβλίο και τρομοκρατεί μία γυναίκα και τον επτάχρονο γιο της. Η Αμέλια δεν έχει καταφέρει να αγαπήσει ακόμη τον Σάμιουελ, που γεννήθηκε την ημέρα που ο πατέρας του σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Το αγόρι, απομονωμένο από όλους, φαντάζεται μία θανάσιμη απειλή και ετοιμάζεται να την αντιμετωπίσει κατασκευάζοντας αυτοσχέδια όπλα. Η παράνοια μητέρας και γιου γεννά τον φριχτό Μπάμπαντουκ και οδηγεί σε μία κολασμένη νύχτα. Άσκηση σκηνοθετικού ύφους, με εφιαλτική ατμόσφαιρα και πειστικές ερμηνείες, που εντυπωσιάζει με το έξοχο στιλιζάρισμά της αλλά μένει ατελής, ελλείψει γερά δομημένου σεναρίου. Στην πρώτη μεγάλη μήκους ταινία της, η Αυστραλή Τζένιφερ Κεντ (βοηθός του Λαρς φον Τρίερ στο «Dogville») κοπιάρει πιστά σκηνές από τον «Εξορκιστή» και την «Αποστροφή» του Πολάνσκι, κάνοντας ταυτόχρονα συχνές αναφορές σε κλασικά φιλμ τρόμου του βωβού σινεμά, στον εξπρεσιονιστικό κινηματογράφο, στον Χίτσκοκ και σε άλλους αγαπημένους της δημιουργούς. Αποτέλεσμα: ένα σινεφιλικό και μακάβριο έργο δωματίου για δύο πρόσωπα, φτιαγμένο από κομμάτια άλλων ταινιών.
Winx Club: το μυστήριο του ωκεανού *
(Winx Club: the mystery of the abyss)
Animation – Διάρκεια 98’ – Ιταλία
Σκηνοθεσία: Ιτζίνιο Στράφι
Με τις φωνές των: Ειρήνης Τσίγκα, Γιώργου Σκουφή, Αργυρώς Μιχαλακάκου, Βασιλικής Κατσικερού, Κατερίνας Τσάβαλου, Αντρέα Ευαγγελάτου
Στην τρίτη ταινία που βασίζεται σε μία γνωστή ιταλική τηλεοπτική σειρά, οι νεράϊδες Winx πολεμούν με τις μάγισσες Τριξ, στα βάθη της θάλασσας. Κιτς αισθητική και άτεχνο animation που δεν έχει την κίνηση, τον χρωματικό πλούτο και τη ζωντάνια των σύγχρονων ταινιών του είδους. Και το χειρότερο: οι Winx, οι υποτιθέμενες καλές ηρωίδες, είναι σέξι, ματαιόδοξες, fashion victims (με κολλητά ρούχα και μπότες-πλατφόρμες) και κουτσομπόλες. Όχι τα καλύτερα πρότυπα για τα κοριτσάκια.
Πηγή: Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων
