Όταν έρχεται η ώρα να γνωρίσεις την οικογένεια του αγαπημένου σου προσώπου, είναι πάντα ένα κρίσιμο στάδιο στη σχέση… Χρειάζεται χρόνος, καλή θέληση και ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλά. Στην περίπτωση του Μίνγκους όμως οι συνθήκες ήταν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές: τα πεθερικά εκ Γαλλίας έκαναν πραγματική επιδρομή στο σπίτι του!
Ύστερα από το φιλμ ‘Η Ματωμένη Κόμισσα’, η κωμική ηθοποιός, συγγραφέας και σκηνοθέτης Ζιλί Ντελπί θέλησε να επιστρέψει στο οικείο για αυτήν περιβάλλον της ερωτικής κωμωδίας, το οποίο είχε με μεγάλη επιτυχία προσεγγίσει το 2007 με την ταινία ‘2 Μέρες στο Παρίσι’, ως σκηνοθέτης αλλά και συμπρωταγωνίστρια του Άνταμ Γκόλντμπεργκ. «Σκέφτηκα ότι θα μπορούσα να κάνω ένα sequel» θυμάται η Ντελπί. «Όμως ήξερα ότι δεν θα μπορούσα να το βασίσω και πάλι στο πρόσωπο του Άνταμ, γιατί θα παρέπεμπε κατευθείαν στις ταινίες ‘Πριν το Ξημέρωμα’ και ‘Πριν το Ηλιοβασίλεμα’, κάτι που δεν ήθελα να συμβεί». Έτσι, η επιτυχημένη σεναριογράφος πέρασε έναν ολόκληρο χρόνο σκεπτόμενη την επόμενη ιστορία της Μαριόν, κρατώντας επιμελώς σημειώσεις για τις νέες της συναισθηματικές περιπέτειες. «Η Μαριόν δεν ψάχνει κάποιον να παντρευτεί αλλά έναν άντρα που θα δεθεί ουσιαστικά μαζί της μέσα σε μία σχέση και που θα τη βοηθήσει να βρει ένα νόημα στη ζωή της. Αυτό είναι που έχει σημασία για εκείνην» εξηγεί η Ντελπί, που υποστηρίζει ότι όλες οι καλές κωμωδίες είναι εμπνευσμένες από την πραγματικότητα. «Μου αρέσει να ξεκινάω από μια συγκεκριμένη πραγματικότητα, από ένα θέμα που θα μπορούσε να καταλήξει ακόμα και σε τραγωδία. Και σε αυτό το πλαίσιο εισάγω αστείες καταστάσεις και χαρακτήρες που με τη σειρά τους δημιουργούν το χιούμορ, ακόμα κι αν η ίδια η ιστορία δεν είναι απαραίτητα διασκεδαστική».
Αυτό που απασχολούσε αρχικά τη σκηνοθέτη ήταν να βρει τον ηθοποιό που θα ερμήνευε το νέο φίλο της Μαριόν. Δε χρειάστηκε όμως να ψάξει πολύ… «Ήθελα έναν ηθοποιό που να έρχεται σε αντίθεση με την προηγούμενη ταινία, και το πρώτο όνομα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν αυτό του Κρις Ροκ. Δεν είχα πρόθεση να δημιουργήσω ένα μικτό ζευγάρι, αυτό απλώς προέκυψε. Ο Κρις με κέρδισε με την απίστευτη ενέργειά του, γι’ αυτό και τον επέλεξα, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να δημιουργήσει μια ενδιαφέρουσα δυναμική μέσα στο ζευγάρι».
Μετά την επιλογή του εραστή της Μαριόν, η Ζιλί φώναξε δύο παλιούς, καλούς της φίλους, την Αλεξιά Λαντό και τον Αλέξ Ναόν για να γράψουν μαζί το σενάριο. Και οι δυο τους είχαν παίξει στο ‘2 Μέρες στο Παρίσι’, στους ρόλους της αδερφής της Μαριόν, Ροζ, και του Μανού, του πρώην φίλου της Μαριόν, αντίστοιχα. «Είχα την ιστορία στο μυαλό μου αλλά δεν ήθελα να γράψω το σενάριο μόνη μου» λέει η σκηνοθέτης . «Όταν γράφω μόνη μου είναι σα να κλείνομαι στον κόσμο μου και συχνά γίνεται βασανιστικό. Ενώ όταν γράφω με κάποιον άλλο γίνεται διασκέδαση».
Στην αρχή της ταινίας η Μαριόν χρησιμοποιεί ένα θέατρο με μαριονέτες για να κάνει μια σύντομη εισαγωγή του έργου. «Οι μαριονέτες ήταν ένα παιχνίδι που λειτουργούσε σαν ιδανικό μέσο ανάμεσα σε μένα και στο γιο μου. Με βοηθούσαν να του μιλήσω για πράγματα που δυσκολευόμουν να του εξηγήσω αλλιώς» παρατηρεί η Ντελπί. Έτσι, μέσα από το παιχνίδι και από τα μάτια του γιου της μαθαίνουμε ότι είναι ανύπαντρη μητέρα και ότι τώρα περιμένουν τον πατέρα της, Ζανό, και την αδερφή της, Ροζ, να τους επισκεφτούν. Στο ρόλο του πατέρα της Μαριόν συναντάμε τον πραγματικό πατέρα της Ντελπί, τον Αλμπέρ Ντελπί. Η σεναριογράφος έγραψε το ρόλο ακριβώς στα μέτρα του πατέρα της, γνωρίζοντας ακριβώς τις κωμικές του δυνατότητες και το πού μπορεί να φτάσει με αυτές. Το ίδιο βέβαια δεν ίσχυε και με τον Κρις Ροκ, ο οποίος πολλές φορές κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων βρισκόταν σε εγρήγορση, προσπαθώντας να προβλέψει μέχρι που θα έφταναν οι αυτοσχεδιασμοί του Ντελπί.
Η ταινία κάνει πρεμιέρα στις ελληνικές αίθουσες στις 29 Μαϊου.
