Μια ιστορία που αξίζει να ειπωθεί
Όταν το Όσκαρ καλύτερης ταινίας λαμβάνει μια low- budget ταινία με γκέι πρωταγωνιστή και καστ αποτελούμενο εξ ολοκλήρου από αφροαμερικανούς, τότε ναι, υπάρχει ο πειρασμός για να ειπωθούν και να μεταφερθούν στο πανί, διαφορετικές και άγνωστες ιστορίες. Το νέο ντοκιμαντέρ Mr Gay Syria θα πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως ένα βήμα σε αυτή τη προσπάθεια.
Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ, ίσως να προκαλέσει στη μάζα ειρωνικά σχόλια. Γυρισμένο σε Κωνσταντινούπολη και Βερολίνο, διειγείται την ιστορία δυο γκέι προσφύγων από τη Συρία οι οποίοι αγωνίζονται να ξαναχτίσουν τη ζωή τους μετά τη βίαιη απομάκρυνσή τους από τη χώρα. Ο Husein είναι 24 ετών, με μπαρμπέρικο στην Κωνσταντινούπολη. Είναι παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού και ζει μια διπλή ζωή - από τη μια ως πατέρας που ζει στα περίχωρα της μεγαλούπολης και από την άλλη ως ομοφυλόφιλος στο κέντρο της πόλης.
Ο Mahmoud είναι ιδρυτής του κινήματος ΛΟΑΤ της Συρίας, ζει στο Βερολίνο ως πρόσφυγας και βοηθά στην υποδοχή συμπατριωτών του στη Γερμανία εκτελώντας γραφειοκρατικές δουλειές. Τι ενώνει τους δυο άντρες: ένα τρελό όνειρο. Να λάβουν μέρος στα καλλιστεία για τον τίτλο του Mr Gay World 2016. Για τον Husein αποτελεί ένα καλό λόγο για να συμφιλιωθεί με την ταυτότητά του και να κάνει την οικογένειά του να καταλάβει. Για τον Mahmoud αυτός θα είναι ένας τρόπος για να ξεκινήσει μια εκστρατεία για την αποδοχή των γκέι προσφύγων από τη Συρία.
Οι περισσότεροι μάθαμε με σοκαριστικό τρόπο το πώς αντιμετωπίζονται οι ομοφυλόφιλοι από το Ισλαμικό Κράτος. Η μοίρα των περισσοτέρων είναι ο θάνατος- οι εικόνες άμοιρων θυμάτων που ρίχνονται στο κενό από την οροφή κτιρίων δεν ξεχνιούνται εύκολα... «Ο Mahmoud είχε βαρεθεί να συσχετίζουν τις δολοφονίες αυτές με τους γκέι στη Συρία», λέει η τουρκάλα Ayşe Toprak δημιουργός του φιλμ στον δημοσιογράφο της Guardian. «Θέλει να πει ΄κοιτάξτε, ζούμε, αγωνιζόμαστε'. Θέλει ο κόσμος να γνωρίζει πώς ζουν οι γκέι στη Συρία...», συμπληρώνει. Η κάμερα εστιάζει και στον Omar, έναν εύθυμο μάγειρα που σκοπεύει να κερδίσει τους κριτές φορώντας αυτιά αλά Μίνι Μάους, τακούνια και καυτό παντελόνι. «Ο διαγωνισμός από μόνος του ήταν πραγματικά διασκεδαστικός. Αποτέλεσε μέρος του αγώνα τους και ένας τρόπος να περνούν καλά και να διασκεδάζουν προκειμένου να μείνουν ζωντανοί. Όλοι αισθάνθηκαν περήφανοι γι αυτό που είναι» λέει η δημιουργός.
Αν και κατάφεραν να φύγουν από μια επικίνδυνη λόγω πολέμου χώρα, η ζωή για τους περισσότερους γκέι πρόσφυγες στην Τουρκία δεν είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. «Ως πρόσφυγες, δεν έχουν δικαίωμα για νόμιμη εργασία, οπότε αναγκάζονται να ρισκάρουν πουλώντας το σώμα τους για σεξ», εξηγεί η Toprak.
Φυσικά μια τέτοια ταινία έχει και τις συνέπειές της: ένας διαγωνιζόμενος δέχτηκε απειλές κατά της ζωής του από τον ίδιο του τον πατέρα, ενώ ο τελικός νικητής πρέπει να υπομείνει μια παρατεταμένη διαδικασία γραφειοκρατίας μέχρι να ταξιδέψει στη Μάλτα για τον τελικό.
