Το τελευταίο διάστημα, όλο και περισσότερα σούπερ μάρκετ φιλοξενούν στα ράφια τους σειρές προϊόντων που φέρουν το διακριτικό σήμα «gluten free». Πρόκειται για ζυμαρικά και αρτοσκευάσματα που δεν περιέχουν γλουτένη, την πρωτεΐνη δηλαδή κάποιων δημητριακών, όπως το σιτάρι και η σίκαλη, η οποία βρίσκεται σε πολλά προϊόντα καθημερινής διατροφής. Γιατί όμως η γλουτένη αντιμετωπίζεται με καχυποψία;
Κατ’ αρχάς, αρκετοί άνθρωποι υποφέρουν από κοιλιοκάκη, μια χρόνια νόσο του λεπτού εντέρου, η οποία προκαλείται από την ανοσολογική αντίδραση στην κατανάλωση της γλουτένης. Η κοιλιοκάκη είναι συνυφασμένη με τη δυσανεξία στη γλουτένη και αποτελεί το μόνο αυτοάνοσο νόσημα, για το οποίο γνωρίζουμε τί και πώς το προκαλεί.
Συγκεγκριμένα, η πρόσληψη γλουτένης πυροδοτεί έναν επιβαρυντικό και ιδιαιτέρως επικίνδυνο μηχανισμό: ένα ένζυμο του εντέρου, η TG2, αντιδρά με κάποια πεπτίδια της γλουτένης και το αποτέλεσμα της ένωσης αναγνωρίζεται από τον οργανισμό σαν τοξίνη, ενεργοποιείται το ανοσοποιητικό με τη σειρά του και τελικώς προκαλείται καταστροφή νευρικών κυττάρων! Σύμφωνα με σειρά ερευνών, η διαδικασία αυτή, παράλληλα με τη δράση των αντισωμάτων που παράγονται, ενδέχεται να συνδέει τη γλουτένη με σοβαρότατες ασθένειες, όπως νόσος Alzheimer, νόσος Huntington, ψωρίαση, διπολική διαταραχή, αλλά ακόμα και με παιδικό διαβήτη (τύπου I) και με τον αυτισμό.
Σίγουρα δεν πρέπει να βγάζουμε αβίαστα συμπεράσματα, όταν μάλιστα δεν υπάρχει απόλυτη επιστημονική τεκμηρίωση, ούτε από τη μία μέρα στην άλλη να αλλάξουμε εντελώς τη διατροφή μας. Αυτό όμως που πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι καταναλώνουμε σε μεγάλο βαθμό άχρηστες και ύποπτες τροφές, επιβαρυντικές για την υγεία. Τα αυτοάνοσα νοσήματα τα τελευταία χρόνια αυξάνονται αλματωδώς, όσο εμείς απομακρυνόμαστε από το υγιεινό διατροφικό μοντέλο και θα πρέπει τουλάχιστον να αρχίσουμε να διερωτόμαστε για το τί ακριβώς βάζουμε στο πιάτο μας και στο πιάτο των παιδιών μας.
