Το χρώμα αποτελεί μια μορφή μη λεκτικής επικοινωνίας, μη-στατική και μεταβαλλόμενη από τη μια μέρα στην άλλη. Η σημασία των χρωμάτων αλλάζει ανάλογα με την κουλτούρα και τις περιστάσεις. Τα χρώματα έχουν πολλές πλευρές, ωστόσο εξειδικευμένοι ψυχολόγοι και επικοινωνιολόγοι, τα συνδέουν με συγκεκριμένες καταστάσεις και έννοιες.
Το κόκκινο, είναι το χρώμα της δράσης και του πάθους, αλλά μπορεί να δείχνει και θυμό.
Το πορτοκαλί, είναι το χρώμα της επικοινωνίας, της αισιοδοξίας αλλά και της επιπολαιότητας.
Το κίτρινο, είναι το χρώμα του νου και της διανόησης. Συμβολίζει επίσης την αισιοδοξία και την ευθυμία, μπορεί όμως να αποτελεί σημάδι ανυπομονησίας, επίκρισης και δειλίας.
Το πράσινο, είναι το χρώμα της ισορροπίας και της ανάπτυξης. Μπορεί ταυτόχρονα να δείχνει έναν άνθρωπο με αυτοπεποίθηση αλλά και κτητικότητα.
Το μπλε είναι το χρώμα της εμπιστοσύνης και της ειρήνης. Μπορεί να δείχνει αφοσίωση, ακεραιότητα αλλά και συντηρητισμό και ψυχρότητα.
Το μωβ, είναι το χρώμα της φαντασίας, της δημιουργίας και της μοναδικότητας, αλλά και της ανωριμότητας.
Το ροζ είναι το χρώμα της ανιδιοτελούς αγάπης, αλλά μπορεί να είναι και σημάδι ανωριμότητας.
Το καφέ, είναι ένα σοβαρό προσγειωμένο χρώμα που σχετίζεται με την ασφάλεια, την προστασία και τον υλικό πλούτο.
Το λευκό, θεωρείται το χρώμα της τελειότητας και συμβολίζει την αγνότητα, την αθωότητα, την ακεραιότητα και την ολοκλήρωση.
Το μαύρο, είναι το χρώμα της μυστικοπάθειας και του αγνώστου και δημιουργεί μια αύρα μυστηρίου.
Το γκρί, ούτε μαύρο, ούτε άσπρο, είναι το χρώμα του συμβιβασμού και της ουδετερότητας.