Δεκάδες εκδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα
Επετειακό έτος Αριστοτέλη έχει κηρύξει το 2016 η UNESCO με αφορμή τη συμπλήρωση 2400 χρόνων από τη γέννηση του αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου. Από τις δεκάδες εκδηλώσεις που θα πραγματοποιηθούν στην Ελλάδα ξεχωρίζουν δύο διεθνή συνέδρια: το ένα θα διοργανωθεί τον Μάιο στη Θεσσαλονίκη, από το Διεπιστημονικό Κέντρο Αριστοτελικών Ερευνών του ΑΠΘ, με συμμετοχή 400 και πλέον ομιλητών από 40 χώρες, το άλλο μεταξύ 10 και 17 Ιουλίου στην Αθήνα με πρωτοβουλία της Διεθνούς Εταιρείας Ελληνικής Φιλοσοφίας, της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και της Φιλοσοφικής Εταιρείας της Κύπρου.
Στο συνέδριο της Θεσσαλονίκης οι αριστοτελιστές θα παρουσιάσουν τις εισηγήσεις τους στους χώρους του πανεπιστημίου που φέρει το όνομα του, αλλά και στα αρχαία Στάγιρα, όπου γεννήθηκε, όπως και στην αρχαία Μίεζα, όπου έγινε μαθητής του ο Μέγας Αλέξανδρος.
Στο μεταξύ πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Νήσος το έργο του «Τέχνη ρητορική» σε μετάφραση, εισαγωγή και επιμέλεια του Παντελή Μπασάκου. Πρόκειται για τον έκτο τόμο των Απάντων του, που έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν ήδη από το 2011 από τον ίδιο εκδότη σε σύγχρονες μεταφράσεις και με τη χορηγία του Ιδρύματος Σταύρου Νιάρχου. Η επιστημονική ευθύνη είναι των καθηγητών φιλοσοφίας Βασίλη Κάλφα και Π. Μπασάκου και τη διεύθυνση του προγράμματος έχει αναλάβει ο καθηγητής φιλοσοφίας Γεράσιμος Κουζέλης. Πρόσφατα, όμως, κυκλοφόρησε κι ένα άλλο, πιο γενικό βιβλίο, η «Αριστοτέλους Βιβλιοθήκη» (εκδόσεις 'Ατων) του ιστορικού του βιβλίου και αρχιτέκτονα Κ. Σπ. Στάικου, ο οποίος έχει καταρτίσει έναν οδηγό πλοήγησης στην αριστοτελική σκέψη, προσιτό και στον μη ειδικό αναγνώστη.
«Πρόκειται για ένα εγχειρίδιο εισαγωγής» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Κ. Σπ. Στάικος: «Ο Αριστοτέλης είναι αυτός που δημιουργεί το επιστημονικό βιβλίο, αλλά για να κάνει κάτι τέτοιο, ελέγχει πρώτα το έργο όσων έχουν προηγηθεί. Κατόπιν σχολιάζει τις απόψεις τους και εν συνεχεία προχωρεί στη δική του ερμηνεία. Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι δεν νοείται φιλοσοφική σχολή χωρίς την ύπαρξη βιβλιοθήκης. Έτσι, ο Αριστοτέλης καταγράφει ό,τι έχει κατατεθεί προφορικά πριν από αυτόν, οργανώνοντάς το σε μια γραπτή βάση. Ο βασικός προσανατολισμός του είναι η χαρτογράφηση και η καταγραφή.
Χαρτογραφεί ό,τι συμβαίνει στη γη και στη φύση, ξεκινώντας από μη ορατές αρχές, που τον βοηθούν να συλλάβει τον κόσμο ως μια διαρκώς μεταβαλλόμενη πραγματικότητα θεμελιωμένη στον νόμο της γέννησης και της φθοράς. Παράλληλα καταγράφει όλα τα πολιτεύματα και την ιστορία κάθε πόλης της εποχής του. Ο Αριστοτέλης δεν εξέδωσε παρά ελάχιστα από τα γραπτά που συνέθεσε.
Δεν ένιωθε την ανάγκη να τα εκδώσει αφού αποτελούσαν προϊόν μιας ολοκληρωμένης διδασκαλίας - και η διδασκαλία του ικανοποιούσε απολύτως τις εσωτερικές του ανάγκες Η δική μου προσπάθεια είναι να διαγνώσω μέσα από τη μελέτη των κειμένων του, που άρχισαν να εκδίδονται δύο αιώνες μετά τον θάνατό του, τις πηγές με τις οποίες ήλθε σε επαφή, αλλά και τον τρόπο με τον οποίο τις χρησιμοποίησε». Το βιβλίο του Κ. Σπ. Στάικου μεταφράζεται ήδη στα αγγλικά (θα κυκλοφορήσει σε δύο μήνες) ενώ έχει δρομολογηθεί η μετάφρασή του και στα κινέζικα.
