Παπασταύρου: Ήμουν απλό μέλος Συμβουλίου, όχι κάτοχος offshore

“Δεν διατηρούσα οιαδήποτε ιδιοκτησιακή σχέση”, υποστηρίζει

Απλό μέλος Συμβουλίου των τριών “οικογενειακών Ιδρυμάτων” που καταγράφονται στα περίφημα “Panama Papers” και όχι μέλος διοικητικών συμβουλίων ή κάτοχος offshore εταιρειών ή λογαριασμών υποστηρίζει ότι ήταν ο Σταύρος Παπασταύρου, σε ανακοίνωσή του με αφορμή τις αποκαλύψεις για τον σκιώδη κόσμο της διακίνησης μαύρου χρήματος.

Σε ανακοίνωση-δήλωση, ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά μεταξύ άλλων υπογραμμίζει πως “πρόκειται για τρία οικογενειακά Ιδρύματα τα οποία δεν συνέστησα ούτε και ασφαλώς διατηρούσα με αυτά οιαδήποτε ιδιοκτησιακή σχέση”, συμπληρώνοντας: “Την εξουσία διαχείρισης των Ιδρυμάτων ασκούσαν αποκλειστικά και μόνον οι ιδρυτές τους καθώς τα Συμβούλια τους δεν είχαν ενεργή συμμετοχή στη διοίκησή τους μέχρι τον τυχόν θάνατο των ιδρυτών, ο οποίος ευτυχώς ουδέποτε επήλθε”.

Ολόκληρη η ανακοίνωση του Σταύρου Παπασταύρου έχει ως εξής:

“Διετέλεσα μέλος Συμβουλίου τριών Ιδρυμάτων (Foundation Councils), όπως άλλωστε αναφέρεται και στα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Διεθνής Σύμπραξη Ερευνητών Δημοσιογράφων (ICIJ) και όχι μέλος διοικητικών συμβουλίων ή κάτοχος offshore εταιρειών στον Παναμά ή κάτοχος offshore λογαριασμών, όπως λανθασμένα αναπαράγεται από μερίδα του τύπου. Πρόκειται για τρία οικογενειακά Ιδρύματα τα οποία δεν συνέστησα ούτε και ασφαλώς διατηρούσα με αυτά οιαδήποτε ιδιοκτησιακή σχέση. Την εξουσία διαχείρισης των Ιδρυμάτων ασκούσαν αποκλειστικά και μόνον οι ιδρυτές τους καθώς τα Συμβούλια τους δεν είχαν ενεργή συμμετοχή στη διοίκησή τους μέχρι τον τυχόν θάνατο των ιδρυτών, ο οποίος ευτυχώς ουδέποτε επήλθε. Έτσι, τα Συμβούλια των τριών Ιδρυμάτων δεν απέκτησαν ποτέ ενεργό ρόλο στη διοίκηση και λειτουργία τους. Τα μέλη των Συμβουλίων των τριών Ιδρυμάτων αποτελούσαν αποκλειστική επιλογή των ιδρυτών τους. Η συμμετοχή μου στο Συμβούλιο αντικατόπτριζε την εμπιστοσύνη που είχαν στο πρόσωπό μου και στη δικηγορική μου ιδιότητα οι ιδρυτές που συνέστησαν τα εν λόγω Ιδρύματα, προκειμένου να διασφαλιστεί η εκτέλεση των εντολών τους σε περίπτωση θανάτου τους”.