Τονίζει, ότι η έλευση του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση θα έχει καταστροφικές συνέπειες τόσο για τον ίδιο, όσο και για τη χώρα, καθώς όπως λέει η εκλογή του με βάση το μπόνους θα οδηγήσει σε όξυνση της σύγκρουσης μεταξύ των δύο κορυφαίων πολιτικών δυνάμεων, ενώ θεωρεί απαραίτητο να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι, αναζητώντας 'κοινό τόπο'.
Παράλληλα αφήνει ανοιχτο το ενδεχόμενο συνεργασίας με τη Νέα Δημοκρατία, στην περίπτωση κατά την οποία εκείνη "ακολουθήσει πολιτική μεταρρυθμίσεων", ενώ δηλώνει θετικός σε πιθανή συνεργασία με το Ποτάμι.
Σε ό,τι αφορά τον Δημόσιο τομέα εκφράζει για μία ακόμα φορά την άποψη ότι πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση σε αξιολόγηση προσωπικού και απομάκρυνση του ανεπαρκούς προσωπικού, καθώς και όσων εμπλέκονται σε φαινόμενα διαφθοράς.
Σας έχω ακούσει κατά καιρούς να λέτε ότι μία στροφή προς τα "αριστερά" θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα. Πώς αιτιολογείτε αυτή την άποψη;
Θεωρώ ότι η χώρα, στη φάση που βρίσκεται αυτή τη στιγμή είναι ήδη σε αδιέξοδο και ο ερχομός του ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως μέσα από μία νίκη που θα οδηγήσει σε μεγάλο αριθμό βουλευτών λόγω του μπόνους, θα κάνει τη σύγκρουση πιο βίαιη και πιο καταστροφική. Προβλέπω ήδη σύγκρουση αν δεν αλλάξει η υπάρχουσα πολιτική. Είναι τρέλα, το ότι δεν έχουμε μία ευρεία συναίνεση. Αυτά που πρέπει και μπορούμε να κάνουμε σήμερα είναι τελείως ξεκάθαρα. Πρέπει η χώρα να ξαναρχίσει να παράγει με περιορισμό του κράτους και με εδραίωση της δικαιοσύνης σε όλο το υπόβαθρο του κοινωνικού συστήματος. Χωρίς δικαιοσύνη δεν αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη. Η χώρα καταρρέει γιατί κανείς δεν εμπιστεύεται κανέναν. Οι πολίτες τους πολιτικούς και πολλοί πολιτικοί δεν εμπιστεύονται τους πολίτες. Δεν τους εμπιστεύονται αρκετά για να τους πουν την αλήθεια.
Μπορεί να είναι έτσι όπως τα λέτε. Κάποιος όμως θα αντικρούσει τα επιχειρήματά σας, λέγοντας ότι κι εσείς υπήρξατε παιδί του κομματικού σωλήνα, προερχόμενος από τη Νέα Δημοκρατία, και έχοντας διαγράψει μία συγκεκριμένη πορεία...
Εγώ με τον κομματικό σωλήνα δεν είχα τη σχέση που φαντάζεστε. Γι' αυτό και τουλάχιστον δύο φορές βρέθηκα σε πλήρη αντίθεση με το κόμμα από το οποίο προερχόμουν. Και το 1998 - 2000 όταν φτιάξαμε με το Στέφανο Μάνο τους φιλελεύθερους και τώρα που έχω βρεθεί να ηγούμαι ενός μικρού κόμματος με πολύ μικρές αντικειμενικές πολιτικές δυνατότητες, καταβάλλοντας μία πολύ δύσκολη προσπάθεια. Αυτό συνέβαινε για έναν πολύ απλό λόγο. Σε ένα περιβάλλον που υπήρχαν δύο πολύ μικρά κόμματα, οι πάντες, αν εξαιρέσετε την παραδοσιακή Αριστερά ήταν τοποθετημένοι στα δύο μεγάλα κόμματα. Δεν υπήρχε ένας ενδιάμεσος χώρος για να κινηθεί κανείς πολιτικά. Ο καθένας πρέπει να κρίνεται από το πώς πολιτεύθηκε όλη αυτή την περίοδο.
Θα επιστρέφατε στη Νέα Δημοκρατία σήμερα;
Θα συνεργαζόμουν με τη Νέα Δημοκρατία μελλοντικά, αλλά σε καμία περίπτωση τώρα, και ειδικά με την πολιτική που ακολουθεί. Η συνεργασία αυτή θα μπορούσε να προκύψει μόνο στην περίπτωση, κατά την οποία η Συγγρού προχωρούσε πολιτικά στο δρόμο των μεταρρυθμίσεων. Μπορούμε επίσης να συνεργαστούμε με το Ποτάμι, καθώς είμαστε ένας σχηματισμός που αναζητά τις συνεργασίες.
Ή μάλλον σε περίπτωση που πάμε σε εκλογές, αν σας γινόταν μια πρόταση;
Όχι. Έχω δεσμευτεί πολιτικά για να δημιουργήσουμε έναν καινούργιο πολιτικό χώρο στο, ας πούμε, μεταρρυθμιστικό - φιλελεύθερο κέντρο. Ξέρω ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο, αλλά αυτός είναι ο χώρος τον οποίο εκφράζω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συνεργαστεί κανείς πολιτικά. Εγώ πιστεύω στις συνεργασίες, κι εμείς πιστεύουμε στις συνεργασίες, αλλά δεν είμαι διατεθειμένος να αλλάξω αυτό που είμαι για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας. Ως "Δράση" είμαστε ανοιχτοί στις συνεργασίες στη βάση ενός μεταρρυθμιστικού προγράμματος και κάθετα απέναντι στην πελατειακή λογική. Αυτό που μας χωρίζει από τη σημερινή Ν.Δ. σε πολιτικό επίπεδο είναι ότι δεν έχει πάρει την απόφαση να καταλάβει ότι το πελατειακό κράτος δεν είναι πια βιώσιμο. Η κοινωνία δεν μπορεί πια να κουβαλήσει και το χρέος που δημιουργήθηκε από το πελατειακό κράτος και το πελατειακό κράτος δεν έχει τις δυνάμεις να το κουβαλήσει στις πλάτες.
Μπαίνουμε στο Δεκέμβριο. Δεν μας χωρίζουν και πολλοί μήνες από την εκλογή προέδρου το Μάρτιο. Αν δεν βγουν οι αριθμοί και δεν ψηφίσουν 180 βουλευτές την εκλογή προέδρου, εσείς θέλετε τις πρόωρες εκλογές;
Όχι. Οι πρόωρες εκλογές απλώς θα είναι μία βίαιη σύγκρουση, όπου αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ θα τον καταστρέψουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα. Μέσα σε εβδομάδες θα αρχίσει μία καταλυτική φθορά. Εγώ δεν φοβάμαι ότι θα κάνει αυτά που υπόσχεται, γιατί είναι πολύ δύσκολο να ξοδέψεις χρήματα που δεν έχεις και δεν σε δανείζουν. Φοβάμαι όλα αυτά που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, όταν θα καταρρεύσουν όλα αυτά που υπόσχεται. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη.
Άρα, θεωρείτε ότι αυτό που χωρίζει την Κουμουνδούρου από την τον να προχωρήσει πολιτικά είναι η επαφή της με την πραγματικότητα;
Βεβαίως. Η "ανάπτυξη" στο εννεάμηνο 2014, στηρίχθηκε σε μία μείωση του ΑΕΠ σε τρέχουσες τιμές. Το επαναλαμβάνω για να γίνει κατανοητό. Στο εννεάμηνο του 2013 είχαμε 137 δισ. ΑΕΠ. Στο εννεάμηνο του 2014, είχαμε 134 δισ. ΑΕΠ. Η μοναδική άνοδος παρατηρήθηκε μόνο σε ένα τρίμηνο του έτους, αυτό της τουριστικής περιόδου. Αυτό τι σημαίνει; Ότι τελειώνοντας το 2014, λόγω του βαθύτατου αποπληθωρισμού, έχουμε "ανάπτυξη" γιατί οι τιμές πέφτουν πιο γρήγορα απ' ότι πέφτει το ΑΕΠ. Είμαστε στη χαράδρα του αποπληθωρισμού. Τι γίνεται όμως; Τα φορολογικά έσοδα, οι τόκοι, τα χρεολύσια, το χρέος είναι σε τρέχονταιευρώ. Δεν έχει καμία σχέση η πτώση των τιμών. Αυτά πρέπει να τα δώσει σε ζωντανά ευρώ. Αυτό έχει ήδη δημιουργήσει πάνω από 1 δισ. δημοσιονομικό κενό, το 2014, το οποίο κουβαλάμε στο '15 που είχαμε ήδη 2 δισ. και άλλο 1,5 δισ. στο 2016 με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης στα επόμενα χρόνια. Ερχόμενος ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ρυθμοί ανάπτυξης πάνε περίπατο. Μέχρι να καταλάβουν οι επενδυτές αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ακραίο ή όχι κόμμα στην κυβερνητική του πολιτική θα μείνουμε δύο χρόνια χωρίς επενδύσεις.
Οι επενδύσεις και οι ανάπτυξη είναι από τις βασικές προτεραιότητες της Δράσης. Πώς θα προσελκύσουμε επενδυτές;
Για να προχωρήσει η ανάπτυξη, πέρα από τις επενδύσεις που γίνονται στον τουριστικό τομέα, όπως τα αεροδρόμια, πρέπει να έρθουν πολλές ακόμα. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή έχει το χαμηλότερο ποσοστό επενδύσεων σε ΑΕΠ, από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο. Κανονικά θα έπρεπε να κάνουμε τα πάντα για να φέρουμε επενδύσεις, τη στιγμή που έχουμε τις χαμηλότερες επενδύσεις και την υψηλότερη ανεργία για ευρωπαϊκή χώρα.
Αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε, είναι να αφαιρέσουμε τον πολιτικό κίνδυνο, καθιερώνοντας την απλή αναλογική. Τώρα, όχι αύριο. Αυτό θα μπορούσε να δώσει και στον Σαμαρά τη δυνατότητα να μείνει έως το τέλος της τετραετίας. Το μπόνους είναι έγκλημα σήμερα. Ξέρετε τι κάνει το μπόνους; Δίνει κίνητρο στην εκάστοτε αντιπολίτευση να είναι ακραία γιατί ο νικητής θα τα πάρει όλα, δηλαδή τις 50 έδρες. Αν πάλι χάσει η αντιπολίτευση, ο επικεφαλής της θα τα χάσει όλα. Δίνει επίσης κίνητρο στην κυβέρνηση να μην κάνει τίποτε. Γιατί αν χάσει, θα χάσει τις 50 έδρες στην εξουσία και πάει λέγοντας. Το μπόνους είναι η βόμβα που διαλύει τη δυνατότητα συναίνεσης.
Αν δεν υπήρχαν οι 50 έδρες, θα έπαιρνε ο ένας 25% και ο άλλος 22%. Έτσι, θα προσπαθούσαν και τα δύο κόμματα να βρουν κοινό τόπο για να κυβερνήσουν τη χώρα. Έτσι όπως λειτουργεί σήμερα το εκλογικό σύστημα, αρκεί το μεγάλο κόμμα να τα βρει με ένα μικρότερο για να μπορέσει να ξεπεράσει τους 150 βουλευτές και να κυβερνήσει, χωρίς όμως να αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να συνεργαστεί με την αντιπολίτευση κάτι που υψώνει τον τόνο της αντιπαράθεσης.
Εμείς προτείνουμε τρία πράγματα: Να γίνει εφαρμοστεί η απλή αναλογική, να σχηματιστεί κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να μπορέσουμε να διαχειριστούμε τις σχέσεις μας με τους Ευρωπαίους με κάποια αποτελεσματικότητα. Επίσης, να φτιάξει αυτή η κυβέρνηση ένα σοβαρό σχέδιο μεταρρυθμίσεων με τα αυτονόητα που πρέπει να γίνουν, όπως η εξίσωση των πραγματικών με τις αντικειμενικές αξίες. Έχοντας αυτή την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, να περάσουμε 1 - 1μισι χρόνο τον κάβο και να γίνουν οι εκλογές μετά τη λήξη της τετραετίας και να γίνει ομαλά η μετάβαση για τη χώρα. Εκεί θα έχουμε ένα δεύτερο πλεονέκτημα: Θα μπορέσει να αλλάξει το πολιτικό σύστημα. Πρέπει να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, να βγουν νέοι άνθρωποι. Αυτή η αλλαγή είναι κλειδί για να κερδίσουν οι πολιτικοί και πάλι την εμπιστοσύνη.
Εκτιμάτε ότι θα έχουμε εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το Μάρτιο;
Αν δεν λάβει κάποιες αποφάσεις η κυβέρνηση προς την κατεύθυνση που σας είπα προηγουμένως, όχι. Δεν θα έχουμε εκλογή. Έτσι όπως είναι η σημερινή δυναμική, με τους ανεξάρτητους να είναι μοιρασμένοι έτσι όπως είναι, δεν βγαίνει. Πρέπει να προσέλθει κάποιου είδους οργανωμένο κόμμα σε αυτή την υπόθεση. Και εννοώ είτε τη ΔΗΜΑΡ είτε τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Δεν θα έχουμε πρόεδρο αν δεν προχωρήσουμε σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας και δεν εφαρμοστεί η απλή αναλογική. Γιατί αν δεν γίνει αυτό δεν θα υπάρξει το πολιτικό πλαίσιο για να μετακινηθούν.
Για παράδειγμα, η απλή αναλογική θα μετακινήσει τη ΔΗΜΑΡ προς την ψήφιση της προεδρικής εκλογής, και ίσως πιο δύσκολα τους Ανεξάρτητους Έλληνες, οι οποίοι έχουν μια ρητορική που υπαγορεύει ότι η ψήφιση Προέδρου, αποδιοργανώνει ολόκληρη την πολιτική τους ρητορική.
Θα ήθελα να μου σχολιάσετε την κίνηση Παπανδρέου. Είδαμε να εκφράζονται διάφορες ανησυχίες, μεταξύ των οποίων και η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία είπε ότι παρακολουθεί με ανησυχία τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Θεωρείτε ότι μια τέτοια κίνηση μπορεί να υποκινήσει ή να προκαλέσει κυβερνητική αστάθεια;
Κυβερνητική αστάθεια προκαλείται από την ώρα που ο δεύτερος κυβερνητικός εταίρος είναι υπό αμφισβήτηση. Ήδη έχουμε προχωρήσει σε ένα επόμενο βήμα κυβερνητικής αστάθειας. Αν αυτό θα φτάσει σε ρήξη ή όχι δεν το ξέρουμε ακόμα. Το βέβαιο είναι ότι είναι ένας ακόμη λόγος, ξαναλέω, να αναληφθεί κάποιου είδους πολιτική πρωτοβουλία από την κυβέρνηση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ λέει "θα σκίσουμε το Μνημόνιο". Πρέπει τελικά να φύγουμε από το Μνημόνιο ή τελικά αυτή η επιτήρηση είναι απαραίτητη προϋπόθεση, η οποία εξασφαλίζει τη συνέπεια μας ως προς την εκπλήρωση των υποχρεώσεων που έχουμε αναλάβει;
Η στρατηγική των κομμάτων που διαχειρίστηκαν τα μνημόνια, ήταν πολύ απλή. Υπογράφουμε, και δεν θα τηρούμε αυτά που υπογράφουμε. Και το έκαναν αυτό για να μεταφέρουν το πολιτικό κόστος της τεράστιας ευθύνης της χρεοκοπίας της χώρας από το εγχώριο πολιτικό σύστημα, στους ξένους (τρόικα, ΔΝΤ, Γερμανοί κλπ). Ήταν ένα τέχνασμα για να διατηρηθεί το πολιτικό σύστημα που μας οδήγησε στη χρεοκοπία.
Η Ιρλανδία τι έκανε; Πριν φωνάξει τους Ευρωπαίους για βοήθεια, εφάρμοσε το δικό της εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Όταν λόγω της ελληνικής κρίσης κατέρρευσαν οι τιμές των ομολόγων της και δεν έβρισκε πια δανεισμό, υποχρεώθηκε να δεχθεί την τρόικα, αλλά η τρόικα απλώς επέβλεψε την εφαρμογή του ιρλανδικού εθνικού προγράμματος μεταρρυθμίσεων. Και δόθηκε τεράστια μάχη, όπου οι Γερμανοί προσπαθούσαν για να αυξήσει η Ιρλανδία την ούτως ή άλλως χαμηλή φορολογία των επιχειρήσεων. Οι Ιρλανδοί αρνήθηκαν και παρά το μικρό τους μέγεθος, κράτησαν το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που είχαν στα σκαριά και βγήκαν σε πάρα πολύ μικρό χρόνο από το μνημόνιο. Τώρα αναπτύσσονται γρήγορα και δανείζονται φθηνά.
Η Ελλάδα δεν απέκτησε ποτέ εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων. Από το 2010, ενώ είχαμε την υποχρέωση, δεν έχουμε κάνει πραγματική αναλογιστική μελέτη του ασφαλιστικού. Για 1/3 του δημοσίου χρήματος αρνούμεθα να μάθουμε έστω την πραγματικότητα. Πόσω μάλλον να εφαρμόσουμε μία μεταρρύθμιση.
Αρνείται το πολιτικό μας σύστημα να μάθει την πραγματικότητα.
Είναι δυνατόν να λυθούν τα προβλήματα, όταν στο μεγαλύτερο θέμα που έχει η ελληνική κοινωνία αρνούμαστε να μάθουμε την πραγματικότητα.
Πόσο πιθανό είναι να αντιμετωπίσουμε προβλήματα χρηματοδότησης, αν και εφόσον εξαντλήσουν οι εταίροι την αυστηρότητα και την επιφυλακτικότητά τους απέναντί μας, μπροστά σε ενδεχόμενο πολιτικό αδιέξοδο;
Είμαι βέβαιος. Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναγκαστεί να πάει ένα σκληρότερο μνημόνιο.
Πρόσφατα προσφύγατε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας την εξίσωση των αντικειμενικών τιμών στα ακίνητα, με τις πραγματικές; Πόσο σημαντική είναι για την ελληνική οικονομία η αναζωογόνηση του real estate;
Σήμερα έχουμε να επιδείξουμε μία σοβαρή επιτυχία με την απόφαση του ΣτΕ, η οποία υποχρεώνει για εξίσωση των αντικειμενικών με τις πραγματικές τιμές, εντός εξαμήνου, μετά από δική μας προσφυγή. Η αγορά του real estate, αν δεν γίνει αυτή η μεγάλη αλλαγή θα παραμένει διαλυμένη. Όταν θα γίνουν οι αντικειμενικές, πραγματικές, όλη η αγορά θα ανάκαμψη και θα ξεκινήσουν επενδύσεις.
Εμείς λέμε κάτι ακόμα πιο τολμηρό. Να μεταφερθούν οι φόροι στους δήμους και με αυτόν τον τρόπο να πιεστούν οι δήμοι να μαζέψουν τις δαπάνες τους γιατί θα πρέπει να φορολογήσουν τους πολίτες σε τοπικό επίπεδο για να πάρουν τα έσοδά τους. Αυτό θα οδηγήσει σε έναν πολύ βαθύ ορθολογισμό των δημοτικών αρχών. Θα μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση για τους πολίτες, καθώς θα είναι στις πραγματικές αξίες. Αυτό θα είναι μία μεταρρύθμιση από τις πολύ βασικές. Και ο Σαμαράς την είχε αναφέρει, αλλά τελικά δεν προχώρησε στην υλοποίησή της.
Σε ό,τι αφορά τις επενδύσεις, εμείς έχουμε προτείνει μία δραματική, στην ουσία της, πρόταση. Αυτό που λέμε είναι: Όσες επενδύσεις γίνουν για τα επόμενα 10 χρόνια, να έχουν μηδενική φορολογία για μια δεκαετία. Σήμερα δεν έχουμε επενδύσεις, και το να έρθουν μαζικά επενδύσεις όταν θα βρουν ένα παράθυρο ευκαιρίας στα επόμενα πέντε χρόνια, σημαίνει ότι θα βρουν δουλειά οι άνεργοι, τώρα και όχι το 2015. Με το σημερινό πρόγραμμα, η ανεργία θα πέσει σε φυσιολογικά επίπεδα μεταξύ του 2025 και του 2030. Ποιος θα αντικρίσει τον άνεργο για να του πει ότι θα παραμείνει άνεργος για ακόμα δέκα χρόνια;
Αν όμως μπουν αυτοί οι άνεργοι στην αγορά εργασίας στα επόμενα χρόνια και έρθουν επενδύσεις, η Ελλάδα θα τρέχει με ρυθμό ανάπτυξης 7%, όπως ήταν το ελληνικό θαύμα της δεκαετίας του 50 και του 60.
Τι πιθανότητες έχουμε αυτή τη στιγμή να πάμε σε αναδιάρθρωση του χρέους. Και αν έχουμε πιθανότητες, υπό ποια μορφή θα έπρεπε να γίνει κάτι τέτοιο;
Οι Ευρωπαίοι θα κάνουν πολύ μικρή αλλαγή με τα σημερινά δεδομένα. Η δομή του χρέους είναι τέτοια και η μείωση των επιτοκίων τόσο βαθιά που δεν μπορεί να υπάρξει μεγάλη αλλαγή που να είναι πολιτικά ανεκτή από το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα. Βαθιά αναδιάρθρωση, έτσι όπως είμαστε, μπορεί να υπάρξει μόνο με έξοδο από το ευρώ και δραματική μείωση της δυνατότητας της ελληνικής οικονομίας, να πληρώνει τις υποχρεώσεις της. Έξοδος από το ευρώ σήμερα όμως, θα σήμαινε ότι φάγαμε 25% για να κάνουμε εσωτερική υποτίμηση, ενώ η οικονομία θα μπορούσε να αναπτύσσεται αύριο με 3, 4, 5% αν κάναμε 5 σωστά πράγματα. Αν δηλαδή κόβαμε το πελατειακό κράτος, προχωρούσαμε σε πολιτική και κοινωνική συναίνεση και δίναμε ισχυρά κίνητρα για επενδύσεις. Σε αυτή την περίπτωση θα ξεκινούσε βίαια η ανάπτυξη και μάλιστα από αύριο το πρωί. Η εναλλακτική είναι να φάμε βίαια μείωση 20% με έξοδο από το ευρώ.
Αν βγούμε από το ευρώ, οι Ευρωπαίοι θα χάοσυν πολλά χρήματα, της τάξεως των 100 δισ. και εμείς επίσης θα χάσουμε πολλά χρήματα, διότι το ΑΕΠ μας θα φάει άλλη μία κατραπακια γιατί η χώρα δεν έχει αποκαταστήσει τη διεθνή της εμπιστοσύνης.
Το είδατε άλλωστε, όταν είπαμε ότι θα βγούμε από το μνημόνιο και θα κινηθούμε μόνοι μας. Από την άλλη πλευρά μπορεί να είσαι μέσα στο ευρώ και να μην έχουμε χρήματα, να είναι όλα πανάκριβα.
Πώς περιμένετε να μπείτε στη Βουλή, όταν μιλάτε για αθρόες απολύσεις και απομάκρυνση προσωπικού από τον δημόσιο τομέα. Πώς μπορεί να αποδώσει μία τέτοια μεταρρύθμιση;
Πρέπει να υπάρξουν τρία πράγματα ταυτόχρονα. Να γίνει μία σοβαρή και αντικειμενική αξιολόγηση, που σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει και γραπτό τεστ δεξιοτήτων με αντικειμενική και διαφανή διαδικασία. Να γνωρίζουμε τι έγινε μετά τα αποτελέσματα. Και βέβαια προσωπική συνέντευξη, βιντεοσκοπημένη για να μπορεί να προσφύγει ο υποψήφιος στη Δικαιοσύνη αν χρειαστεί. Θα πρέπει να γίνει μια αξιολόγηση, και με βάση αυτή να απομακρυνούν όσοι είναι προσφανώς ακατάλληλοι. Ταυτόχρονα πρέπει να κάνουμε μία διετή μείωση των νόμων που έχει η χώρα, αλλά και της γραφειοκρατίας. Αυτή τη στιγμή έχεις πολλούς ανθρώπους στο Δημόσιο για να κυνηγούν την εφαρμογή πάρα πολλών νόμων που είναι άχρηστοι. Το τρίτο που πρέπει να κάνουμε είναι μια δραστική εισαγωγή της πραγματικής ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.
Όλοι αυτοί που λέτε ότι πρέπει να φύγουν από το Δημόσιο, που θα διοχετευθούν;
Γι' αυτό λέμε ότι πρέπει να γίνει μία δραστική εφαρμογή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Δεν πρέπει να προσλαμβάνουμε, εκτός από ελάχιστες περιπτώσεις και πολύ υψηλής ποιότητας προσωπικό. Πρέπει οι προσλήψεις να τίθενται σε μία μακρά περίοδο δοκιμής και να μην μένουν όλοι όσοι προσλαμβάνονται. Επίσης, να κάνουμε μία πολιτική προσέλκυσης ιδιωτικών επενδύσεων για να βρουν δουλειά και αυτοί που θα πρέπει να απομακρυνθούν από το Δημόσιο.
Ο αριθμός των ατόμων που πρέπει να φύγουν από το Δημόσιο είναι πολύ μικρότερος από το 2009. Πρέπει να διώξουμε τους χειρότερους, αλλά και όσους έχουν προβεί σε πράξεις εκτεταμένης διαφθοράς.
Η έρευνα της Διεθνούς Διαφάνειας λέει ότι μόνο στις εφορείες, έχουμε 80.000 έως 10.000 λαδώματα το χρόνο. Μόνος του αποκλείεται να το έκανε ένας υπάλληλος. Είναι χιλιάδες αυτοί που εντάσσονται σε αυτή την κατηγορία. Με μία σοβαρή έρευνα τραπεζικών λογαριασμών και πόθεν έσχες μπορούν να βρεθούν.
