Ευρώπη 2014 : Ώρα για πραγματικές αλλαγές

Από την πρωτοχρονιά του επόμενου χρόνου και για ένα εξάμηνο, η Χώρα μας θα αναλάβει την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προεδρία αυτή θα προηγηθεί των εκλογών για την ανάδειξη των νέων μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Είναι προφανές ότι, όχι μόνο η Ελλάδα, αλλά και τα περισσότερα κράτη μέλη, δεν είναι πλέον σε θέση να υλοποιήσουν μια συγκεκριμένη δική τους προεδρική ατζέντα, όπως είχαν την ευκαιρία να το πράξουν τα προηγούμενα χρόνια. Τα ζητήματα που θα τεθούν, είτε θα είναι περιορισμένα με συνέπεια να είναι αδύνατο να προωθηθούν και να υλοποιηθούν στα στενά χρονικά όρια του εξαμήνου, είτε θα υπαγορευτούν από τα ισχυρά κράτη, ως έναρξη μιας εξαιρετικά χρονοβόρας διαδικασίας.

Ωστόσο, η οικονομική κρίση που, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, επηρεάζει πλέον άμεσα ή έμμεσα τις οικονομίες και τις κοινωνίες των περισσότερων, αν όχι όλων, των κρατών μελών θα μπορούσε να αποτελέσει την ευκαιρία ανάταξης της ενωμένης Ευρώπης, ιδίως την ώρα που βλασταίνει ολοένα και δυνατότερη η ιδέα του ευρωσκεπτικισμού που από ό,τι φαίνεται θα αποτυπωθεί έντονα αυτή τη φορά, στο ευρωεκλογικό αποτέλεσμα.

Απέναντι στην αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής ιδέας, οι πολιτικές δυνάμεις που επιμένουν στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, οφείλουν να κινηθούν, όχι με ανούσιους βερμπαλισμούς και αναποτελεσματικούς πολιτικούς αφορισμούς, αλλά με αυτογνωσία και αυτοκριτική, για να δώσουν μια νέα πνοή στο ευρωπαϊκό όραμα που φαίνεται να ξεθωριάζει στη συνείδηση των λαών. Κατ’ αρχάς, οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι θα πρέπει να σταματήσουν να απευθύνουν διαρκείς και αυστηρές νουθεσίες στις εθνικές κυβερνήσεις και να αρχίσουν να διαχειρίζονται πιο υπεύθυνα τα του οίκου τους! Λίγη μετριοπάθεια δεν βλάπτει.

Η γραφειοκρατία των υπηρεσιών της Επιτροπής, έρχεται σε αντίθεση προς το πνεύμα των καιρών που απαιτεί μια ευέλικτη και ταχεία λήψη αποφάσεων, ενώ δεν είναι λίγες οι φωνές στην Ευρώπη που καταγγέλλουν ότι, μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα έχουν από χρόνια δημιουργήσει «λομπίστικες» υποδομές με σκοπό την προστασία ή την προώθηση των δικών τους υποθέσεων. Είναι ολοφάνερο ότι, η αντίληψη αυτή προκαλεί στους Ευρωπαίους Πολίτες καχυποψία και γεννά εύλογες αμφιβολίες για την αμεροληψία και την αντικειμενικότητα των αποφάσεων των θεσμικών οργάνων της ενωμένης Ευρώπης. Συνεπώς, η αναδιοργάνωση και αναδιάταξη προσώπων και υπηρεσιών, θα πρέπει να αναχθεί σε άμεση προτεραιότητα, τόσο της προεδρίας, όσο και των νέων πολιτικών δυνάμεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Το επόμενο ζήτημα είναι τα προκλητικά οικονομικά προνόμια που απολαμβάνουν οι υπάλληλοι της Επιτροπής και οι ευρωβουλευτές. Και οι δυο κατηγορίες διορίζονται, έχουν δηλαδή δοτή προέλευση. Οι υπάλληλοι προσλαμβάνονται από την Επιτροπή και οι βουλευτές ουσιαστικώς ορίζονται από τα εθνικά κόμματα. Σε μια περίοδο οικονομικής κρίσης και με δεδομένη τη λιτότητα που πρακτικά προκρίνεται από την Ευρωπαϊκή Ένωση ως η μόνη διέξοδος από την κρίση, τα διορισμένα αυτά πρόσωπα δεν δικαιούνται να απολαμβάνουν τέτοιων οικονομικών απολαβών. Η συγκυρία να είναι κάποιος υπάλληλος της Επιτροπής ή ευρωβουλευτής, δεν μπορεί να του διασφαλίζει μια ξεχωριστή οικονομική και κοινωνική ζωή. Πρόκειται για σκανδαλώδη και προκλητική διάκριση που αρκετές φορές δεν ανταποκρίνεται στην προσφερόμενη ποιότητα υπηρεσιών.

Επιπρόσθετα, υψίστης σημασίας είναι και η αναθεώρηση της κατανομής των κονδυλίων για διάφορες δράσεις που συνιστούν πλέον περιττή πολυτέλεια, λόγω της γενικής οικονομικής δυσπραγίας. Έτσι, πρέπει να αναθεωρηθεί, για παράδειγμα η παροχή οικονομικών ενισχύσεων υπό μορφή εκατομμυρίων ευρώ για υποστήριξη «πολυτελών» προγραμμάτων σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις για εξεζητημένες δραστηριότητες, τη στιγμή που όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες γίνεται έντονη συζήτηση για τη μείωση ή όχι, του φόρου του πετρελαίου θέρμανσης ή της μεταφοράς μαθητών ή της ανακούφισης των ανέργων κ.ο.κ.

Η μεταρρύθμιση και μέσα στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και η επιστροφή σε μια Ένωση, όπως την ονειρεύτηκαν οι εμπνευστές της, συνιστούν αδιαμφισβήτητη απαίτηση των καιρών. Ας μετατραπεί η κρίση σε μια αφορμή για αναδιάταξη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Η ευκαιρία είναι τώρα και είναι εδώ για να την αδράξουμε! Αν η ευκαιρία αυτή μείνει ανεκμετάλλευτη, ουδείς πρέπει να εκπλήσσεται για την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών.

http://www.carta-org.gr