Με μία... μαντινάδα ξεκίνησε την απολογία του στη δίκη για το λεγόμενο "παράνομο πολιτικό χρήμα" ο πρώην γενικός διευθυντής εξοπλισμών, Γιάννης Σμπώκος, αναφερόμενος επί μακρόν στα παιδικά του χρόνια στα Ανώγεια Κρήτης.
Ο Γ. Σμπώκος αυτοπροσδιορίστηκε ως άνθρωπος που ανήκει "στην αδικαίωτη γενιά του Πολυτεχνείου", ενώ τόνισε ότι "δεν επωφελήθηκα της ευπιστίας των ανθρώπων να με εμπιστευθούν στην πολιτική μου ζωή".
Αναφέρθηκε επίσης στο κόστος που είχε για την οικογένεια του η ενασχόλησή του με την πολιτική, αλλά και η εμπλοκή του με τη συγκεκριμένη υπόθεση. “Ας μου επιτραπεί απο αυτήν την αίθουσα να ζητήσω συγγνώμη, παράκληση συγγνώμης, από τους δικούς μου ανθρώπους..Πως μπορείς να δείξεις επιείκεια στον ίδιο σου τον εαυτό οταν έχεις διαλύσει τις ζωές των δικών σου ανθρώπων και δεν μπορείς να τις συναρμολογήσεις”, ανέφερε, εμφανώς συγκινημένος.
Ο κατηγορούμενος δέχθηκε συγχαρητήρια από την Έδρα, καθώς παρέδωσε ταξινομημένα σε ντοσιέ όλα τα έγγραφα, σημειώσεις και επισημάνσεις, με χρονολόγιο, για τη θητεία του στη Διεύθυνση Εξοπλισμών, από το 1997 που ανέλαβε έως τον Μάρτιο του 2000 που έφυγε.
Νωρίτερα, στο δικαστήριο απολογήθηκε ο επιχειρηματίας Φώτης Αρβανίτης, που κατηγορείται για την εμπλοκή στην αγορά ενός οικοπέδου στην Κυψέλη το οποίο κατέληξε στην Αρετή Τσοχατζοπούλου, συναλλαγή που κατά τις αρχές σχετίζεται με παράνομες αμοιβές του πρώην υπουργού.
Ο κ. Αρβανίτης, που έχει εκλεγεί βουλευτής του Νομού Φωκίδας τέσσερις φορές, είπε οτι γνώρισε τον πρώην υπουργό στον χώρο του ΠΑΣΟΚ όπου και ο ίδιος εντάχθηκε μετά τη χούντα. Όπως είπε, “όταν ο Τσοχατζόπουλος μου ζήτησε να προβώ στη συγκεκριμένη αγορά για να βοηθήσει την κόρη του, δεν υπήρχε καμία υποψία για ανάμειξή του σε παράνομες δραστηριότητες. Όταν το 2004 άρχισαν τα δημοσιεύματα.. κουμπώθηκα. Επικοινώνησα μαζί του και του είπα: "Ακη τι γίνεται;". Μου απάντησε ότι" δεν είναι τίποτα, πολιτικοί μου αντίπαλοι". Εκείνη την εποχή δεν φανταζόμουν ότι θα γίνω κατηγορούμενος”.
Ο ίδιος υποστήριξε πως δεν έχει καμία συμμετοχή σε όσα αναφέρονται στη δικογραφία και τόνισε: “Ζημιά είχα, όφελος μηδέν”.
