Οι τόνοι ανεβαίνουν, οι εκφράσεις... πεζοδρομίου περισσεύουν, οι φωνές ακούγονται μέχρι έξω. Είναι πλέον σύνηθες το σκηνικό σε κάθε συνεδρίαση της Προανακριτικής Επιτροπής που διερευνά την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ, με τους συνήθεις πρωταγωνιστές: Τον πρόεδρο της επιτροπής Χρήστο Μαρκογιαννάκη και τη βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Αυτοί ήταν και οι πρωταγωνιστές στο επεισόδιο που σημειώθηκε κατά τη σημερινή συνεδρίαση, με τον κ. Μαρκογιαννάκη να χαρακτηρίζει “σαβούρα των εργασιών” όσα έχει γράψει και πει, με την κ. Κωνσταντοπούλου να τον κατηγορεί ανοιχτά ως “νοσταλγό της χούντας”.
Η κόντρα ξεκίνησε μεταξύ τού βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Παναγιώτη Ρήγα, και της Ζωής Κωνσταντοπούλου:
Π.Ρ.: Είναι προφανές και τώρα, στο τέλος της διαδικασίας της Επιτροπής, ότι κάποιοι συνεχίζουν να παίζουν με τους θεσμούς, δεν έχουν κανέναν σκοπό και καμία πρόθεση ούτε την αλήθεια να βρουν ούτε να αποδοθούν ευθύνες εκεί που υπάρχουν. Συνεχίζουν τα ίδια παιχνιδάκια με τους θεσμούς. Διάβασα πάρα πολύ καλά την πραγματογνωμοσύνη. Δεν έχει καμία σχέση με αυτό, που αναφέρθηκε. Καμία σχέση. Η ανάγνωση, που γίνεται, γίνεται με κομματικά γυαλιά και με συγκεκριμένες εμπάθειες και πολιτικές σκοπιμότητες, που εξυπηρετούν. Η πραγματογνωμοσύνη είναι ξεκάθαρη. Δεν αποδίδει κανένα ενδιαφέρον…
Ζ.Κ.: Σας το έχει πει ο κ. Βενιζέλος.
Π.Ρ.: Είμαι κατηγορηματικός στο γεγονός ότι όλα αυτά που λένε είναι εφευρήματα. Δεν βασίζονται πουθενά. Οι πραγματογνωμοσύνες είναι ξεκάθαρες.
(Ο πρόεδρος της Προανακριτικής, Χρ. Μαρκογιαννάκης, χτυπάει το κουδούνι, προκαλώντας την αντίδραση της κ. Κωνσταντοπούλου).
Ζ.Κ.: Μη χτυπάτε το κουδούνι, κύριε Μαρκογιαννάκη. Δείχνετε πραγματικά γραφικότητα.
Χρ.Μ: Παρακαλώ, θα με αποκαλείτε με τη θεσμική μου ιδιότητα εδώ. Ακούσατε, κυρία; Δεν έχετε τον λόγο.
Ζ.Κ.: Μην τείνετε το χέρι σας.
Χρ.Μ.: Συνεχίστε, κύριε Ρήγα. Δεν θα γράφεται τίποτα από αυτά που λέει η κυρία Κωνσταντοπούλου.
Π.Ρ.: Είναι γεγονός ότι έφτασε το τέλος της Επιτροπής χωρίς να έχει συνεισφέρει παρά μόνο σε κωλυσιεργία. Τίποτε άλλο δεν έχει συνεισφέρει σε αυτή την υπόθεση.
Χρ.Μ.: Μα, μας έχει πρήξει έξι μήνες τώρα. Έξι μήνες μας έχει σουβλίσει. Και ακόμα θα την ανεχόμαστε να μας σουβλίζει; Έξι μήνες μας έχει σουβλίσει...
Θ.Δρίτσας (ΣΥΡΙΖΑ): Έχω ζητήσει κι εγώ το λόγο και δεν τέλειωσε η κ. Κωνσταντοπούλου.
Χρ.Μ.: Μα, δεν τελειώνει. Θα μας λέει εδώ πέρα ιστορίες μέχρι αύριο το πρωί.
Ζ.Κ.: Πώς συμπεριφέρεστε έτσι; Πού νομίζετε ότι βρίσκεστε; Διακόπτετε μέλος της Επιτροπής.
Χρ.Μ.: Πάντως όχι εκεί που βρισκόσουν εσύ σαράντα χρόνια, που ζεις τώρα.
Ζ.Κ.: Τι είπατε;
Χρ.Μ.: Όχι εκεί που βρισκόσασταν εσείς στη ζωή σας, που είναι μέχρι τώρα σαράντα χρόνια.
Ζ.Κ.: Θέλω να σας ενημερώσω ότι δεν είναι η ζωή μου σαράντα χρόνια…
Χρ.Μ.: Σαράντα δύο, πόσα;
Ζ.Κ.: …αλλά μάλλον θέλετε να πείτε ότι πριν σαράντα ένα χρόνια εσείς διοριστήκατε επί χούντας εισαγγελέας. Εγώ είμαι, ευτυχώς, πολύ μικρότερη.
Χρ.Μ.: Δεν διορίστηκα, πέτυχα στον διαγωνισμό, είναι τιμή μου, είχα άριστες εκθέσεις και…
Ζ.Κ.: Θέλω να ολοκληρώσω αυτό, το οποίο έλεγα.
Χρ.Μ.: Τη Δευτέρα, στις 18.00, έχουμε συνεδρίαση για να συζητήσουμε για το πόρισμα. Λύεται η συνεδρίαση.
Ζ.Κ.: Διακόπτετε με αυτόν τον τρόπο τη συνεδρίαση; Ποιος αποφάσισε για τη διακοπή της συνεδρίασης; Ποιος αποφάσισε, κύριε συνταγματάρχα;
Θ.Δρ.: Αποφασίζομεν και διακόπτομεν. Θα πάρετε και τα παράσημα…
Ζ.Κ.: Κύριε συνταγματάρχα, ποιος το αποφάσισε; Νοσταλγοί της χούντας, οι καλύτεροι είστε. Επαναφέρατε και τη χούντα και τους τραμπουκισμούς.
Π.Ρ.: Δεν υπάρχει κανένας σεβασμός στους συναδέλφους. Δεν μπορείτε να διακόπτετε συνέχεια. Σας παρακαλώ.
Ζ.Κ.: Μην εκτίθεστε τόσο, κύριε Μαρκογιαννάκη, στην προστασία του κ. Βενιζέλου. Μην εκτίθεστε. Κάντε τη διαδικασία, όπως θα έπρεπε.
Χρ.Μ.: Βλέπω ότι στοιχίζεστε απολύτως με την «ΑΥΓΗ» σήμερα. Προπομπός των όσων γίνονται σήμερα είναι η τελευταία σελίδα της «ΑΥΓΗΣ».
Π.Ρ.: Τα προαναγγέλλουν, κύριε πρόεδρε. Τα προαναγγέλλουν…
Ζ.Κ.: Είναι ευτύχημα ότι διαβάζετε κάτι -και απ' ό,τι καταλάβαμε είναι η «ΑΥΓΗ»- γιατί δεν διαβάσατε ούτε το υπόμνημα «Παπακωνσταντίνου», ούτε το αίτημά μας. Αρκεί που διαβάζετε την «ΑΥΓΗ». Ζητώ τον λόγο.
Χρ.Μ.: Έχω σημαντικότερα πράγματα να διαβάσω από αυτά που γράφετε εσείς, κυρία συνάδελφε. Διότι όσα έχετε γράψει και όσα έχετε πει, σας πληροφορώ, ότι είναι σαβούρα των εργασιών.
Ζ.Κ.: Είναι βέβαιο ότι έχετε σημαντικότερα πράγματα να κάνετε. Βασικότερο, δε, όλων είναι αυτό το θεάρεστο έργο της υπόθαλψης, το οποίο επιτελείτε.
Θ.Δρ: Μεγαλείο προέδρου. Μπράβο, κύριε Μαρκογιαννάκη.
Χρ.Μ.: Για όσα η κυρία συνάδελφος έχει πει, είναι η σαβούρα της Επιτροπής. Τι σοβαρό και ουσιαστικό αποκάλυψε με τις ενέργειές της; Τίποτα απολύτως.
Ζ.Κ.: Είσαστε τόσο εξευτελισμένος από την ίδια σας την παρουσία, που δεν χρειάζεται να πει κανείς τίποτα για σας.
Χρ.Μ.: Κοιτάξτε, είναι άνευ σημασίας το τι λέει η κυρία. Είναι γνωστή στα δικαστήρια, στους ιατροδικαστές, παντού. Όλοι οικτίρουν τα μέλη της Επιτροπής για το τι τραβάνε εδώ και έξι μήνες. Τι να κάνουμε;
Ζ.Κ.: Είμαι βέβαιη ότι το 1972, κύριε Μαρκογιαννάκη, είχατε συνηθίσει αλλιώς. Και είναι σαφές ότι σας ενοχλεί πάρα πολύ η διαδικασία στα πλαίσια του Συντάγματος και της Ποινικής Δικονομίας. Πρέπει, όμως, να αποφασίσετε ότι δεν είμαστε πια στο 1972. Αντιλαμβάνομαι τη δυσκολία σας, αλλά τι να κάνουμε; Έχουμε Δημοκρατία.
Χρ.Μ.: Η βιοπάλη της ζωής με έκανε να παλεύω για να ζήσω από την ώρα, που γεννήθηκα μέχρι σήμερα. Δεν ήμουν γόνος. Τι να κάνουμε;
