Σε πολιτικό πλεονέκτημα επιχειρείται, μέσω ανακατατάξεων εντός Κοινοβουλίου, να εξελιχθεί για την κυβέρνηση η τελευταία μείζονος σημασίας κρίση. Μετά την αίσθηση της απόλυτης ρευστότητας που υπήρχε τη νύχτα της Πέμπτης, στο Περιστύλιο οι συζητήσεις επικεντρώνονταν σε εκτιμήσεις οι οποίες αφορούσαν το πόσο ευρύ θα είναι το κοινοβουλευτικό μαξιλάρι πάνω στο οποίο θα στηρίζεται η κυβέρνηση.
Σύμφωνα με την "Καθημερινή της Κυριακής" αρακτηριστικό των σχετικών συζητήσεων ήταν πως αρκετοί μιλούσαν όχι απλώς για το άθροισμα των δύο κύριων κοινοβουλευτικών ομάδων, της γαλάζιας (125 έδρες) και της πράσινης (28), αλλά για τον... πολλαπλασιασμό των ψήφων υποστήριξης. Κάποιοι "βλέποντας" στη δεξαμενή των ανεξάρτητων βουλευτών, και άλλοι πιθανολογώντας μελλοντικές "αποσκιρτήσεις" από τη ΔΗΜΑΡ (ήδη συζητήθηκαν τα ονόματα των κ. Β. Οικονόμου και Γρ. Ψαριανού, αν και αμφότεροι δήλωσαν πως παραμένουν στο κόμμα τους), ή και τους Ανεξάρτητους Ελληνες (με τα μάτια αρκετών να κοιτούν προς τον κ. Τ. Κουίκ).
Στην παρούσα φάση, η λογική των αριθμών καταδεικνύει πως δίπλα στους 153 βουλευτές της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να προστεθούν οι ψήφοι των νυν ανεξαρτήτων Κ. Μαρκόπουλου και Θ. Σολδάτου (πρώην γαλάζιων, των οποίων η επιστροφή στο κόμμα σχεδόν προεξοφλείται από ορισμένους), αλλά και Α. Λοβέρδου και Χρ. Αηδόνη, οι οποίοι φαίνεται να έχουν καταστήσει μάλλον σαφές ότι αντιτίθενται σε κάθε εξέλιξη που θα συνεπαγόταν πτώση της κυβέρνησης και προσφυγή σε πρόωρη εκλογική αναμέτρηση.
Κινήσεις γίνονται, σύμφωνα με ανεπίσημη πληροφόρηση, από τον χώρο των νυν ανεξαρτήτων (συνολικά είναι αυτή τη στιγμή 14) προς άλλους κομματικούς φορείς: ενδεικτικά αναφέρονται οι περιπτώσεις του κ. Ν. Νικολόπουλου που φέρεται να προσεγγίζει τους Ανεξάρτητους Ελληνες και του κ. Γ. Μιχελογιαννάκη που φαίνεται περισσότερο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ άγνωστη παραμένει επί του παρόντος η στάση άλλων, όπως επί παραδείγματι του κ. Μ. Ανδρουλάκη.
Βάσει των προαναφερομένων, οι πρώτοι υπολογισμοί στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι η "επόμενη μέρα" για την κυβέρνηση Σαμαρά θα τυγχάνει πλειοψηφίας τουλάχιστον 157 (153 συν 4) βουλευτών – μια πλειοψηφία η οποία κρίνεται, για τις παρούσες συνθήκες, ικανή να απορροφήσει κλυδωνισμούς, εν όψει της υλοποίησης των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η χώρα.
