Μήνυμα αισιοδοξίας έστειλε από το βήμα του Economist ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, επισημαίνοντας πως η κυβέρνηση εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για να εξουδετερωθούν τα αίτια της ύφεσης, ενώ η Ελλάδα, αν και ένα χρόνο πριν θεωρείτο ο “αδύναμος κρίκος” της Ευρώπης, σήμερα “δε θεωρείται Ιφιγένεια από κανέναν” και πιάνει τους στόχους της.
Τα αίτια αυτά, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, είναι τα μέτρα λιτότητας, που εφαρμόστηκαν σε τεράστια κλίμακα, η στάση πληρωμών και η έλλειψη ρευστότητας. “Δεν έχουμε μόνο λιτότητα, έχουμε και μέτρα που εξισορροπούν τις περικοπές”, πρόσθεσε ο κ. Σαμαράς.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη συνεργασία του με τους κυβερνητικούς του εταίρους, τονίζοντας ότι “εμείς οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί ξέρουμε και τις δυσκολίες και τα ρίσκα” και “προχωράμε βήμα-βήμα, χωρίς τυμπανοκρουσίες, αλλά και χωρίς δισταγμούς”, ενώ ανέφερε χαρακτηριστικά: “Είμαστε αισιόδοξοι γιατί πιστεύουμε και οι τρεις στο μέλλον της Ελλάδας. Έχουμε κάνει δουλειά μας να διαψεύδουμε τις Κασσάνδρες”.
Ο πρωθυπουργός υπογράμμισε πως εξυγίανση και ανάκαμψη μπορούν και πρέπει να πάνε μαζί, και παρατήρησε πως η δημοσιονομική προσαρμογή προκαλεί δύο ειδών αντιδράσεις: Εκείνους που διαμαρτύρονται δικαίως γιατί δεν αντέχουν την απότομη κατάρρευση του βιοτικού τους επιπέδου -”αυτούς πρέπει να τους κατανοήσουμε”, εξήγησε- και από την άλλοι εκείνους που αντιδρούν γιατί είχαν βολευτεί σε ένα σύστημα παρασιτικό, “αυτοί που ξεβολεύονται και πολεμάνε κάθε αλλαγή, ακόμα και την πιο απαραίτητη. Με αυτούς δεν μπορεί παρά να συγκρουστούμε”.
Στο πλαίσιο αυτό, αναγνώρισε ότι δεν έχουν άδικο όλοι όσοι φωνάζουν, γιατί κάποιοι υποφέρουν άδικα, αλλά δεν έχουν δίκιο και όλοι όσοι φωνάζουν.
Ο κ. Σαμαράς υποστήριξε ότι “όταν διώχνεις 15 χιλιάδες ακατάλληλους από το Δημόσιο για να προσλάβουμε ικανά παιδιά, αυτό είναι ποιοτική αναβάθμιση του κράτους, όσοι δεν το καταλαβαίνουν και κολλημένοι είναι οι ίδιοι, και κολλημένη θέλουν την Ελλάδα στο χθες”.
Κλείνοντας, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε πως η Ελλάδα δε θα ζει πάντα με μνημόνια και δανεικά, ενώ σχολίασε πως η Ελλάδα, από παράδειγμα αποτυχίας που ήταν για πολλούς, σήμερα είναι πολύ πιο πιθανό να πετύχει και αφορά όλη την Ευρώπη.
